De laatste dag van onze zeilreis is niet het beoogde routine dagje: rustig op naar de sluis, nog wat zeilend over het Lauwersmeer en zachtjes richting Zoutkamp om af te sluiten.
We zijn om 06.00 uur klaarwakker door de neerstortende hoosregen die het zeilgeluid nu ook een kampeer-tent-regen-geluid-tintje geeft. We zijn goed wakker en de immer alerte K.S, heeft direct een plan klaar om deze dag, na het bestuderen van Buienradar, KNMI site en ‘het weer in Zoutkamp’ te slechten. K.S. ziet mogelijkheden om alle (veel) buien en het nu ook voorspelde onweer te mijden door direct handelen. Dat snel handelen kan deze bemanning wel.
We zijn om 07.02 los en ontmeerd en om tussen 07.15 – 07.28 in de sluis (VHF 64 ipv 68..). K.S. navigeert en stuurt, we gaan pakken, de kombuis opruimen, schoonmaken en contact zoeken met Daan, de verhuurder, voor de overdracht in Zoutkamp.
De nacht levert droog en helder weer met amper wind, we vallen al semi-slapend nog een keer droog. Het slapen bevat wat onderbrekingen, maar na zoveel dagen wad-ervaring kan er toch worden gesproken van een rustige nacht. (Bleek dat ik nog oordoppen in mijn toilettas had verstopt: een goede scheepsgeluiden demper, alleen de ergste klappen bleven hoorbaar..)
Om 07.10 uur ochtendreveille en gestaag wakker worden. Slow ontbijt en een 2e kopje koffie met rust in de kuip. K.S. maakt een time-lapse opname van de opkomende vloed en heeft hier serieus werk van gemaakt. Niet zomaar met die gsm rondzwaaien, maar een heuse iPhone standaard/steun met richtings mogelijkheden vervaardigd uit peilstok, kruk met gaten, verzwaarde voet en véél duct tape, vergelijkbaar met een professioneel carbon statief met LH-25 balhoofd.
Deze dag is het beste weer te geven door een uitermate kort verslag en véél fraaie foto’s!!
(Ooit in de piek van het verkeersleidersleven een cursus Classroom Management gevolgd te Luxemburg met de [één van de..] gevleugelde uitspaak: “A picture is worth a thousand words”. Waarvan akte!)
Direct uit het scheepsjournaal (mijn steno aantekeningen):
Rustige start. 07.30 uur eruit.
Slow ontbijt en beetje opruimen.
Ontmeerd om 11.55 uur.
Heerlijk weer, volop zon en amper wind.
Motoren langzaam naar Engelsmanplaat.
13.17 ten anker.
Lunch.
13.50 vast ad grond..
15.05 K.S. van boord.
15.15 P.S. van boord.
Kokkelklopjacht. Na één emmer overgave, wandelen over het wad tot 17.30.
Anker verplaatsen.
We eten spaghetti carbonara en lekkere salade.
Snelle opkomst van de vloed: K.S.maakt time lapse film.
Nog even buiten mijmeren en dan aan de schelvispekel.
Gesprekken over huizen, verhuizen, werkzaamheden Elbe en veel meer. Gezellig.
Schip ligt goed voor anker, verwacht rond 4 uur te stoten om weer droog te vallen .
23.00 slapen.
Volop geniet Dirk
Slingeren, hoop herrie, erg veel zeilgeluiden(..): gelukkig dempen de door mij meegebrachte oordoppen de herrie enigszins. P.S. controleert rond 01.20 uur dek en ankertoestand en ook K.S is ’s nachts regelmatig aan dek om te controleren.
Gisteravond is reeds becijferd dat er wederom een wekker vereist is. Het plan is vanuit Greetsiel te varen naar Delfzijl. In de afgelopen dagen zijn de mogelijkheden en routes van Greetsiel naar thuisbasis Zoutkamp doorgenomen. Eenzelfde route terug over de Wadden is vanwege de verwachtte Oostenwind aantrekkelijk, er kan dan gezeild worden. Een andere mogelijkheid die P.S. opperde is, via Delfzijl, binnendoor te varen over het Eemskanaal naar Groningen. De staande mast route. Misschien overnachten in Groningen en dan via het Reitdiep naar Zoutkamp. Een wat andere opzet dan “over de Wadden”, zeker niet de échte waddenzeilervaring, maar een aantrekkelijk alternatief. K.S. en P.S. stonden blanco tot neutraal in de keuze en mij leek het binnendoor varen een toegevoegd aspect voor mijn zeil-, watersport- en vaar ervaring. Opzet was dus binnendoor: op naar Delfzijl.
Het hoogwater nabij Greetsiel noopte tot de wekker..
De wekker gaat overigens symbolisch op 07.15 uur: we zijn al wakker en hebben al genoten van het fraaie ochtendgloren en de windstilte.
De voorbereidingen voor deze dag, op weg naar Greetsiel dicteren een wekker om 06.45 uur. Ik heb matig geslapen, klapperend touwwerk, wind, suizen: het duurt even voor men aan die zeilgeluiden went. We willen met hoogwater over Kopersandpriel en de Gretseler Legde. Dat zorgt er ook voor dat de sluis bij Greetsiel na 14.30 uur niet meer draait, het is dan te laag water.
Deze zeilvakantie dag kan het best omschreven als Rustdag met Fietsinspanning.
De start is om 07.00 stipt. We rommelen wat en genieten bij het ontbijt van een eitje met spek. Scheepsontbijt. B.v.Z. neemt om 09.15 afscheid om de ferry van 10.30 naar Norddeich halen. Vandaar met de trein naar Osnabrück en dan richting Rotterdam.
P.S., K.S. en ik ruimen wat op, drinken koffie en bespreken de mogelijke reisdoelen voor de komende dagen.
Een ietwat onrustige nacht, maar door de ligging in de haven al stukken beter dan de droogvalnacht van gisteren. De bemanning ontwaakt om 07.30 uur en na een wat langzame start is de eerste actie het verhalen van de LE naar de ligplaats voor het jacht waar we aan gemeerd liggen. Geeft de eigenaren van het jacht de gelegenheid om te vertrekken wanneer ze willen (in de loop van de ochtend werd er gisteravond aangegeven) en ons wat meer rust en gemakkelijker aan wal stappen.
Het zal een ieder bekend zijn dat de eerste nacht in een vreemd bed (ik bedoel hierbij gewoon een hotel of zo) meestal een wat koude start heeft. Niet direct in slaap vallen, vreemde geluiden, andere lichtinval, de deur naar de WC op een andere plek..
Dit fenomeen is op de LE 53 in het groot van toepassing. Een onrustige draai- en ongekend lawaai nacht met af en toe voorzichtig verplaatsende opvarenden in je nieuwe slaapkamer. De doorgewinterde zeilers geven aan dat alle geluiden “scheepsgeluiden” zijn, daar slaap je lekker op.. Ik noem: geklepper van touwen tegen de mast (alsof er iemand met een drilhamer op 5 meter afstand aan het werk is) klotsend water tegen huid van het schip (je voelt het water bijna binnenstromen), windgeruis (geruis is te mild, het klinkt als een defecte luchtverversingsinstallatie met wisselende toeren). En verder: de tocht (keuken raam en plafond ramen / nooduitgangen op een kier) zorgt voor een ongekende koeltestroom die zich het meest wervelend manifesteert rond de banken aan SB en BB (de slaapplaatsen). Nog verder: hinderlijk licht (door een prisma in het plafond met laser precisie gericht op diezelfde slaapplek) is niet te vermijden. Dit alles hoort bij het zeilen, daar slaap je goed op. Waarde lezer U beseft dat de discussie over wat rustig en prettig slapen is tussen de ervaren zeilers en de civiele dienst (ik) ook na 9 dagen nog niet is afgerond. Nog niet genoemd is de herrie die tijdens de toiletgang ontstaat. Eerst toiletpot beetje vullen met water (1e pomp, produceert bij aanslaan ca 70 decibel, vergelijkbaar met een oude stofzuiger) dan de toiletgang (aantal dB hangt af van de deelnemer) en tenslotte het “wegspoelen” (een tweede pomp met ogenschijnlijk de capaciteit van het Leeghwater gemaal slaat aan [zie opmerking P.S. “beste toiletdoorspoeling ooit”] en produceert het geluid van een startende generator die een klein dorp van energie kan voorzien. Besef dat de gemiddelde leeftijd van onze bemanning de 65 jaar is gepasseerd, die prostaten zorgen zeker voor één, maar vaker 2 maal per nacht plassen. Kortom van slapen komt niet zoveel.
Rond 02.30 uur komt de LE53 los en het schip is om ongeveer 03.00 uur gedraaid achter het anker, dat goed houdt.
Ca. 05.40 uur zijn alle opvarenden wakker (zelfs de doorgewinterde zeil slapers) en we houden een kort scheepsberaad. Besluit: we gaan nog net na dit hoogwater op weg naar Lauwersoog. 05.50 uur Anker op.