Italië 17 mei 2017, La Spezia

door DJB
•
17 mei, 2017
•

De titel La Spezia is een beetje misleidend. Ons hotel is ruim noord van La Spezia en ons doel van vandaag, een aantal dorpjes in het Parco Nazionale della Cinque Terra, liggen op een afstand van ongeveer 20 km van deze havenstad.

Het ontbijt is goed, alhoewel het brood niet kakel is. Wel heerlijke koffie en fruit en yoghurt en zoet en kaas. Het heerlijke weer en het fraaie uitzicht vanaf het terras maken het prettig. Geen eieren, want de mixer voor omelet is kapot (?), maar al met al een voortreffelijk ontbijt.

We gaan met de Ford op weg naar het door ons geselecteerde Scooter Point, voor het huren van 2 scooters. Naast wandelen de leukste manier om hier te reizen. Veel dorpjes zijn niet toegankelijk voor (toeristen auto’s) dus we hebben tot brommeren besloten.

Het parkeren van de auto is het eerste avontuur. Een plekje zoeken kost al gauw 20 minuten, het in werking zetten van de parkeerautomaat, toch uitgevoerd door 3 (ex) verkeersleiders levert ook 15 minuten delay op. De vage, alleen in het Italiaans weergegeven instructie op een erg slecht leesbaar display zorgt voor gedoe..

*De gewraakte parkeerkaartjes machine..*

We wandelen naar het scooter verhuur bedrijf en worden allervriendelijkst ontvangen. Volledig Italiaans. Het lukt ons om 2 fraaie scooters te huren van 125cc. Weliswaar geen snelheidsmonsters, maar zeker adequaat voor de dorpjes trip. Gedurende het opstellen van het huurcontract door de opgetrommelde beetje Engels sprekende zoon, brengt de eigenaar ons espresso (moet dus met suiker gedronken worden, anders kan je geen vrienden worden is hier de les..)

We rijden nog wat onwennig weg richting Riomaggiore, maar al snel is het scooteren fun en heerlijk en ontspannend. Het is gelukkig erg rustig op de zeer bochtige weg met veel klimmen en dalen.

Riomaggiore is heel erg mooi. Geweldig gebouwd langs een zeer steile kust met een klein haventje en veel zeer fraaie gebouwen. Geen auto’s, geen scooters (we parkeren als volleerde motorrijders zo dicht mogelijk voor het voetgangersgebied) maar wel veel toeristen. En veel toeristen winkels. En heel veel steile trappetjes en smalle steegjes. Het bezorgen van een wasmachine in dit dorpje is een ramp..

Net voor aankomst hebben we ontdekt dat de Italiaanse huurscooters niet zijn volgetankt. Op het terras in Riomaggiore, waar we een frisje nuttigen (het is al 28 graden..) hebben we gezien dat er geen benzine stations in de ons beoogde dorpjes zijn, dus we brommeren terug naar de outskirts van La Spezia om te tanken.

*Volledige crew: routine bij het benzinestation*

We rijden vlot naar het dorpje dat het verst van La Spezia is afgelegen, Monterosso al Mare. Een teleurstelling wacht ons op de SP 51, net na de afslag naar Vernazza: de weg is volledig afgezet. Door slecht weer is de weg beschadigd en we kunnen niet verder.

Hier geen horden wegwerkers aan het werk om zo snel mogelijk de schade te herstellen. Rust, geen mens te zien alleen een hek!

Terug naar de afslag die ons naar Vernazza brengt. Alhoewel Vernazza: we komen tot 2 km vóór Vernazza. Daar worden alle auto’s en helaas ook alle scooters opgevangen op een grote parkeerplaats en kan men alleen te voet verder. Ons gezelschap doet een korte beraadslaging en alles afwegend besluiten we Vernazza te laten voor wat het is en gaan vol goede moed op weg naar Corniglia.

Dat treft. Parkeren bijna in het kleine centrum. We hoeven maar een kleine 10 minuten te wandelen voor we downtown aan de lunch kunnen. Ook hier veel kleine straatjes, fraai gekleurde huizen, maar ook veel toeristen en souvenirshops met overbodige rommel.

De lunch is erg lekker, op het uithangbord is al duidelijk aangegeven dat hier geen magnetron wordt gebuikt, en dat alle receptuur vers is! We genieten van pasta pesto, spaghetti, salade met tonijn en caprese. Samen met veel spa water met en zonder bruis: als goede gemotoriseerde tweewielers laten we alles met alcohol aan ons voorbijgaan!

*Uitzicht naar het noorden vanuit Corniglia*

We wandelen nog wat door het lieflijke dorpje en scooteren vervolgens naar Manarola. Ook hier kunnen we niet midden in het dorp parkeren, maar de wandeling van parkeer naar dorp is slechts 1 kilometer, dus verder met de benenwagen. Steil. Traplopen. Fraai kerkje aan het begin van het dorp en een verschrikkelijk mooi uitzicht. Wat een schoonheid.

We gaan rond 1630 terug naar La Spezia. Nog even een foto van de haven van La Spezia (ook marinebasis) vanaf de SP 370 en vlot terug naar Scooter Point.

Scooter inleveren gaat heel snel, borgsom direct terug en voor 2 x 30 euro huur hebben we de gehele middag intens genoten van het scooter rijden in heerlijk weer in een goddelijke omgeving. Luxepaarden!

Het terugvinden van de auto loopt wat stroef. FH heeft een speciale App op zijn GSM die geparkeerde auto’s terug moet vinden, maar óf de invoer is fout geweest, óf de App is ruk. FH houdt het op het laatste de overige 3 participanten herkennen de door de app aangewezen plek als een oude parkeerspot. Wordt nooit opgelost..

Gelukkig heeft CH een beter geheugen dan de App en FH en we worden feilloos naar de gewraakte parkeerkaartmachine gebracht met de vlak daarbij wachtende Ford.

Rond 1800 zijn we terug bij het hotel. De kamers zijn op slot (wij hadden alles in dit afgelegen plekje gewoon opengelaten) en er is geen mens te bekennen. Alles is dicht. P gaat de tuinman die verderop aan het wek is vragen en ik bel naar het telefoonnummer van het hotel. De tuinman spreek slecht Engels, de mevrouw die de telefoon opneemt beter, maar ze geeft aan dat we per email moeten aanvragen voor kamers (?)Als we de tuinman met de hoteltelefoonmevrouw in vlot Italiaans met elkaar laten praten is het mysterie gelukkig snel opgelost. Met de brommerhelm nog op komt de gastvrouw aangesneld om de kamers te openen.

Geeft ons nog wat tijd om op te frissen en ons op te maken voor het diner.

We eten op het fraaie terras bij een ondergaande zon en een heerlijke temperatuur heerlijk antipasta della casa, lasagna en risotto. Deze keer vergezeld van een biertje en spa, de wijn van gisteren zijn we nog niet te boven..

Morgen op weg naar Lucca met als eerste geplande tussenstop Pisa.

Voorgenomen te dromen van de scheve toren Dirk