Italië 22 mei 2017, Florence - Bologna

We gingen uit van een “tussendag”.

Geen superhoogtepunten, reizen van Florence naar Bologna en verder wordt in onze reisgids genoemd:

1. Wat out-of-the-box is het Museo per la Memoria di Ustica waar de slachtoffers van een mysterieuze vliegramp worden herdacht.
2. Een verrassende onderbreking is de oude snijzaal van de oudste universiteit ter wereld, het nog in originele staat verkerende Teatro Anatomico. Aansluitend kan het Pallazo Poggi (universiteitsmuseum) bezocht worden

Na een vlot ontbijt van de allerlaatste restjes van onze eigen boodschappen verlaten we het fraaie appartement rond 09.45 uur. Spullen in de auto en op weg.

Op het blog van de wederhelft van ons gezelschap (www.homm.es) lees ik in de middag (een natuurlijk veel te vroeg tijdstip om te bloggen over de gehele dag) de volgende tekst:

Gelukkig had de gedetailleerde voorbereiding al een fraaie attractie in petto, namelijk het Museo per la Memoria di Ustica. Dit museum besteed aandacht aan een onopgeloste vliegramp waarbij (terecht lijkt het) vele complottheorieën de ronde doen. Helaas bleek bij aankomst het museum gesloten; Een kleine smet op de verder zo vlekkeloze voorbereidingen tot dusver.

Hier, gewaardeerde lezer, is dus duidelijk aanvulling en verbetering nodig om ons objectief aan de feiten te houden.

Gedetailleerde voorbereiding, helaas gesloten en vlekkeloze voorbereidingen komen in een ander daglicht te staan als we bij de ingang van het museum zien staan:

Overduidelijk staat er: orori di apertura venerdi, sabato e dominica h 10-18.

Óf er is op de weblog van het museum verkeerde informatie gegeven, óf, en dat is nu wel duidelijk, er is overheen gelezen.

Gelukkig konden we in de aangrenzende wijk (gelijkend op een buitenwijk in Zwolle) ons verdriet verwerken met koffie en cola. Een tweede geluk bij dit ongeluk was dat deze buitenwijk was voorzien van een goed uitgeruste boekenwinkel die het benodigde carbon papier voor CH (hierover later meer) in voorraad had. Als derde is te vermelden dat de apotheek in deze wijk diverse soorten Voltaren gel verkocht waarmee een pijnlijke schouder van ondergetekende mee geholpen is.

Het hotel Internationale ontvangt ons vriendelijk en de kamers zijn fris en vers. We kunnen de auto kwijt in de praktisch aangrenzende garage, kortom een prettige aankomst in Bologna.

We wandelen via de Via dell’Indenpendizia naar het Piazza Maggiore en bezoeken de Basilica di San Petronio.

De basiliek is niet van de ongekende schoonheid van de kathedraal in Siena of de grote kerken in Milaan, Genua of Florece. Zakelijk. Koel.

Bij binnenkomst lukt het om één foto te maken waarna ik door een kerkmedewerker erop wordt gewezen dat hier de “no ticket = no photo” regel is ingevoerd. Vreemd. Een kaartje kopen om een foto te maken. Nog vreemder is dat het in de nissen van de kerk erg donker is. Hier zijn automaten geplaatst waar een 20 eurocent muntstuk de verlichting in deze nis 30 seconden aanzet. We proberen het één keer en inderdaad: het licht gaat even aan. Ik tel snel het aantal nissen: ongeveer 16 stuks en allemaal uitgerust met een licht-aan-geldautomaat! Een goed gevonden manier om te kerkrestauratie te sponsoren kan je zeggen. Ik noem het Inventieve Roomse geldklopperij.

We vervolgen onze weg naar het Piazza Galvani waar we neerstrijken om te lunchen. Het lukt het om ons heen wandelende en serverende personeel om ons volledig te negeren. Of we zien er niet goed uit, of ons haar zit verkeerd, het wordt niet duidelijk. Na 5 minuten stappen  we op en vinden in een van de zijstraten een Trattoria waar we én heerlijk lunchen en warm worden onthaald.

Bij de nautische afdeling heb ik nog even gezocht naar boekwerken van Hellwig, van der Weele en Ketel (bij de zeevaartschool Rotterdam coryfeeën op het gebied van nautisch werk), maar deze niet aangetroffen. Kan niet anders betekenen dat dit archief dus niet volledig is en met Italiaanse slag wordt onderhouden…

In de namiddag wandelen we terug naar ons hotel en valt op dat er minder toeristen in Bologna zijn dan in de steden die we tot nu toe hebben bezocht. Er een fraaie mix is van oude gebouwen en cultuur met moderne winkels en fraaie panden. Dat zorgt voor een frisse en prettige sfeer. Er zijn ongekend veel brillen-, tasjes- en modewinkels, maar gelukkig lopen we ook over een leuke markt met van alles. En een winkel met veel Duits 2e wereldoorlog informatie op een onprettige manier (winkel zou in Nederland als vreemd en ongewenst worden betiteld). Vriendelijke mensen op straat.

We dineren ’s avonds in Restaurant Donatello. Het moet gezegd: de voorbereiding door FH van de concurrerende weblog is in dit geval perfect. We eten in een zeer fraaie zaak (bestaat al sinds 1903, voor info http://www.ristorantedonatello.it/) en eten voortreffelijk.

Na afloop verzadigd en tevreden naar ons hotel. Opmaken voor de reis naar Padua.

Nog steeds geniet Dirk