Wekker op 04.45, kort ochtendritueel, uitchecken en op naar de ondergrondse garage. Deur valt achter ons dicht. De garagedeur gaat niet open... Klem. Irritatie. Terug naar hotellobby is afgesloten, via klein deurtje en 2 volgende hekken (waar we een sleutel van hebben) wandel (ren) ik weer naar de lobby. De hotelmedewerker is vriendelijk en gaat mee naar de garage. Krijgt de deur ook niet open en zegt: “ik ga even de techneut bellen en ben zo terug”. Daar staan we dan. Ruim op tijd, keurig gepakt voor een gesloten garagedeur.. Plannen maken voor nog een dag Stockholm en de ferry een dag verschuiven. Gelukkig komt de hotelheld al na 5 minuten (lang) terug en middels een geweldige schop en klap aan de andere kant van deze deur blijkt deze dan toch open te gaan. Wij blij, op weg. De tweede garage deur gaat vlot open. Dan de laatste deur: paneel geeft aan: “door open”, we deponeren de sleutel in het daarvoor bestemde bakje…. Door blijft dicht. Herhaling. Ik ren met gezwinde spoed (via een klein deurtje) weer naar de hotellobby en onze deuren-openmaak-topper gaat mee terug. Met een nieuwe sleutel wil de laatste deur nu wél open. Van buitenaf.. Gelukkig is de uitgang nu versperd door de toegesnelde techneut met vrachtwagen, maar die wordt door onze lobby-engel resoluut naar een andere plek gestuurd.
We arriveren om 05.48 op de ferry incheck lane (zijn daar niet eens de laatsten), maar ons beider “we willen ruim op tijd zijn gevoel” is gedeukt. Moraal: drie deuren voor een indoorparking is te veel en gooi sleutels nooit te snel in een bakje..
Bouwjaar 2008 (in Finland én in Frankrijk!), lengte 224 meter, breedte 32 meter, 12 dekken, snelheid 24,5 knots, 4 Wärtsila 16V32 goed voor 43.000 pk.
Mat een mastodont! We parkeren de auto (slechts 1 deur = klep) keurig achter onze voorganger op dek 3. We hebben een hut op dek 8, aan bakboord voor en weten die snel te vinden. Ontbijt is op dek 6 aan stuurboord, in één van de 4 restaurants.. Winkels, duty-free, casino’s, lounge bar, disco, nightclub, piano bar, etc. laten we even links liggen en we gaan lekker aan dek foto’s maken. Dat doen niet veel mensen, we zijn nog niet helemaal ingeburgerd in het cruise / ferry gebeuren.
We lunchen in buffet vorm. Overdadig en eigenlijk veel te veel. Als ik zie wat er rond sluitingstijd van het buffet aan eten over is en wordt weg gekieperd wringt het.
Het laatste stuk van de middag brengen we lezend en koffie drinkend door, zelfs wij raken een beetje verzadigd van de nog steeds zeer fraaie kust en eilanden.