Koningsroute 13 aug 2016, Tallinn

door DJB
•
13 aug, 2016
•

Het weer valt een klein beetje tegen. Overdekt met motregen, geen straaltje zon. Geen getreur, na een goede nachtrust en verkwikkend ontbijt hebben we een doordacht plan voor deze dag opgesteld. We gaan op stap met als eerste doel het Okupatsioonide muuseum. We lopen langs onze geparkeerde auto die moederziel alleen op een zeer grote parkeerplaats staat en zien nu pas dat het bewaakte gedeelte van de parkeergelegenheid iets verder ligt, namelijk daar waar wél auto’s geparkeerd staan en er in een fraai observatie hokje een Russische Est over de goederen waakt. We hebben de auto dus eerst maar even verplaatst..

Eerste foto betreft het Vabadussõja võidusammas kolom (alleen al deze naam verdient natuurlijk een monument) in 2009 geopend en een symbool voor de Estste Onafhankelijkheid Oorlog van 1918-1920.

Het Museum van de bezetting schetst een goed beeld van Estland in de periode van 1939-1991. De begeleidende audiotour is op B&W headset met Samsung tablet, zeer uitgebreid en informatief. (Even beetje geschiedenis: Na het Molotov-Ribbentrop akkoord (Russisch – Duitse niet aanvalsverdrag) van 1939 is Estland direct bezet door Rusland. In 1941 vallen de Duitsers binnen en bezetten Estland. Vanaf 1944 tot 1991 zijn de Russen wederom bezetters. Vanaf 1991 is Estland weer een soevereine democratische republiek). We verlaten het museum met het idee dat we Estland iets beter kunnen plaatsen.

In de nu zeer zachte motregen vervolgen we onze weg door de oude stad van Tallinn. We treffen een fraaie Latijnse tekst op een van de vele huizen en besluiten later aan L. (gymnasiast uit Roosendaal die Gym mét Latijn heeft afgerond, weliswaar in 9 jaar of zo..) te vragen wat de tekst betekent

Klein beetje googelen leert dat het huis van een Zweedse Luitenant is geweest die in het verre verleden hier een huisje heeft neergezet en met deze tekst wat dank wilde uitspreken: “PARENTUM VOTO AC FAVORE” (with the good wishes and favour of family).

Daarna bezoeken we de Alexander Nevsky Kathedraal.

Hier worden we voor het eerst gehinderd door grote groepen toeristen. In groepen, gewapend met paraplu en verveelde blik gaan ze met Chinees-voordring-geweld tekeer. Knauwend Amerikaans accent valt steeds op. Het bezoekje aan de kathedraal duurt dus niet al te lang. Eenmaal buiten ervaren we dat er meer van deze groepen zijn. Hordes groepen. Het zijn toeristen die van de cruise-schepen een flitstour door de stad maken. Nietsontziend en hun lokale leider volgend wordt de stad afgestruind. We treffen Spaans, Duits, Italiaanse, uiteraard Amerikaans sprekende gidsen die gewapend met een omhoog gestoken paraplu of rond bord met Red 4, of Silver 3 hun toeristengroep op sleeptouw nemen. Als lemmingen worden deze gidsen gevolgd, wij bezigen al snel het begrip “weer een groep kroeslemmingen”.

Zeer agressief was de groep Green 25 (overigens een wit bord..), maar gelukkig waren we net in de buurt van de Nederlandse Ambassade, zodat we ons enigszins beschermd voelden..

Gelukkig was er genoeg ruimte om nog steeds te genieten van uitzichten en fraaie huizen en bouwwerken.

Bij het passeren van de Toomkirk of St. Mary’s Cathedral werd onze aandacht getrokken door een affiche waar een Orgel Concert werd aangekondigd op de 13e: vandaag. En ja, het begon over 10 minuten en ja, de entree was maar 2 euro (echter genoeg om veel kroeslemmingen tegen te houden) en ja, we konden direct plaatsnemen. We hebben zeer genoten van een concert van de Nederlandse organiste Petra Veenswijk, die werken van Mendelssohn-Bartholdy, Liszt, Karg-Elart, Andriessen en Mulet speelde. Blijft toch indrukwekkend, heldere orgelmuziek in een fraaie kerk. Mooi.

We genieten onze late lunch gewoon aan het Raekojapltz (Raadhuisplein) in een van de vele restaurants. Heerlijke panini en ceasar salad en Riesling. De late middag wordt besteed aan rust en Olympische spelen kijken via de Finse zender…

Het avondeten lijkt in eerste instantie een zoektocht. Er is een overdaad aan restaurants, we lopen o.a. door de (voormalige) UM straat en zien veel fraaie tentjes. Onze eerste keus, een Italiaanse, is weliswaar op één tafel na leeg, maar er is geen plaats beschikbaar. De tweede zaak ziet er ook netjes uit, het menu lonkt, niemand aan tafel. De twee dames geven aan, op onze vraag voor een klein tafeltje: niet eerder dan na 21.30.. Dan maar naar het centrum, waar onder de toenemende regen, onder grote parasols met terrasverwarmers, wordt gegeten. We kijken bij het D.O.M. restaurant, treffen een keurige tafel binnen en eten een va de beste diners tot nu toe. Heerlijk begeleidende wijn, fris en apart, we glimmen. Zelfs de niet-Noorse rekening maakt het geheel nog aantrekkelijker.

Morgen op naar Riga!