Nog even terug op gisteravond: heerlijk eten in restaurant Al Ceppo en daar na afloop van het eerste kopje koffie van de dag (espresso) genoten, direct gevolgd door Limoncello..
Vandaag is Reisdag.
We staan, na een onrustige nacht (gevecht met airco, open-dicht raam, koud warm en super kraak bed..) vroeg op en zien gelukkig een blijmakend Lago di Garda.
Na de vele indrukken en de fysieke inspanningen in Venetië en het verwerken van het heerlijke avondmaal was er voor vandaag, de vooravond van ons Italië-avontuur, een simpele doelstelling:
Ontbijt-autorit naar Desenzano Del Garda (streep) – inchecken in hotel – niksen (hooguit iets met witte wijn) – avondeten- slapen.
Het geïmproviseer begon eigenlijk al tijdens het ontbijt: niet te vlug in het hotel willen zijn, toch nog wat leuke boodschappen, bezoekje aan nog uit te zoeken kerkje/winkelcentrum/cursus pasta maken, en meer.
De ontbijtfase gaat vlot. Prima Hemelvaart ontbijt, tot we er achter kwamen dat in Italië sinds 1977 Hemelvaart niet meer op donderdag maar op zondag valt. Donderdag ontbijt dus.
Wiki: De R.K. Kerk in Italië is bezig een aantal van haar feestdagen naar de zondag te verschuiven in overeenstemming met maatregelen van de regering om de economie in Italië te verbeteren. Veel kerkelijke feestdagen betekenen een vrije dag voor de werkende Italianen en door het aantal vrije dagen te verminderen probeert de kerk haar steentje bij te dragen voor de verbetering van de economie.
(Bron: Reformatorisch Dagblad, 16 maart 1977)
Fraaie bijdrage van de RK kerk aan de economie….
De autorit is geen directe lijn/autostrada van Padua naar de zuidzijde van het Gardameer maar is tot ongeveer Verona snelweg en dan via Affi, Garda, Bardolino, Lasize en Pacengo zuidwaarts langs de oostzijde van het Lago di Garda.
Ook hier is de titel, Padua, gebaseerd op onze hotelovernachting. De hele dag stond in het teken van Venetië!
Na een simpel, degelijk ontbijt op naar het station om de trein te zoeken naar Venetië. 25 min wandelen, 20 minuten gepiel bij de kaartjesautomaat, 7 minuten op het perron en 55 minuten treinreis brengen ons in een kleine 2 uur in Venetië.
We hebben, na uitgebreide voorbereiding, via het internet weken geleden aangekochte kaartjes, het bestuderen van folders en reisgidsen en uiteraard de nodige last minute improvisatie besloten tot een viertraps raket.
- Venetie goed bekijken.
- Koffie drinken op het San Marco plein. Ponte di Rialto en Ponte dei Sospiri (Brug der Zuchten) bekijken.
- Bezoek aan Palazzo Grassi om de tentoonstelling Treasures from The Wreck of the Unbelievable van Damien Hirst.
- In een bootje varen.
En, beste lezer, dat is allemaal gelukt!
Venetië is een héle mooie stad. Ondanks de vele toeristen, het (soms) geduw en getrek, de groepen achter de vlag aanlopende nietsontziende Aziaten (vandaag niet al te veel) en de luidsprekende Amerikanen is er zoveel moois te zien dat blijheid regeert. Wat een mooie straatjes en huizen en gebouwen en kerken en bruggen en gondels en water en meer. We maken veel foto’s om zoveel mogelijk indrukken vast te houden. Hier voorbeelden
We gingen uit van een “tussendag”.
Geen superhoogtepunten, reizen van Florence naar Bologna en verder wordt in onze reisgids genoemd:
- Wat out-of-the-box is het Museo per la Memoria di Ustica waar de slachtoffers van een mysterieuze vliegramp worden herdacht.
- Een verrassende onderbreking is de oude snijzaal van de oudste universiteit ter wereld, het nog in originele staat verkerende Teatro Anatomico. Aansluitend kan het Pallazo Poggi (universiteitsmuseum) bezocht worden
Na een vlot ontbijt van de allerlaatste restjes van onze eigen boodschappen verlaten we het fraaie appartement rond 09.45 uur. Spullen in de auto en op weg.
Op het blog van de wederhelft van ons gezelschap ( www.homm.es ) lees ik in de middag (een natuurlijk veel te vroeg tijdstip om te bloggen over de gehele dag) de volgende tekst:
Gelukkig had de gedetailleerde voorbereiding al een fraaie attractie in petto, namelijk het Museo per la Memoria di Ustica. Dit museum besteed aandacht aan een onopgeloste vliegramp waarbij (terecht lijkt het) vele complottheorieën de ronde doen. Helaas bleek bij aankomst het museum gesloten; Een kleine smet op de verder zo vlekkeloze voorbereidingen tot dusver.
Hier, gewaardeerde lezer, is dus duidelijk aanvulling en verbetering nodig om ons objectief aan de feiten te houden.
Gedetailleerde voorbereiding, helaas gesloten en vlekkeloze voorbereidingen komen in een ander daglicht te staan als we bij de ingang van het museum zien staan:
De titel Florence dag 2 is misleidend. We overnachten in ons fraaie appartement aan de Viale dello Giovine Italia in Florence, maar deze dag is door de reisorganisatie (FH en PV) ingedeeld als “dagtour naar San Gimignano en Siena” Aangezien dit koppel organisatoren strenge normen en eisen hanteert kan de rest van het gezelschap (CH en ondergetekende) niets anders dan volgen. Overigens met veel plezier!
We mogen uitslapen (t.o.v. gisteren) en genieten van ons zelfbereide ontbijt rond 08.30. gebakken eitjes, toast, veel beleg en voor de meisjes cruesli.
De op een hoek in een openbare parkeerplaats geparkeerde Ford bleek er gelukkig nog te staan (wel met een deukje in de zijkant….) en we spoeden ons naar San Gimignano. De reisgids heeft ons al voorbereid:
San Gimignano (delle Belle Torri): de meest levensechte middeleeuwse stad in Toscane! Een sprookjesachtig stadje met mooie torens (door middeleeuwse families gebouwd vanwege wedijver en pronkzucht) en kerken vol fresco’s, in bont geschakeerde velden en terrasvormige wijngaarden.
We parkeren op een van de vele parkeerplaatsen en zien inderdaad de in de gids genoemde torens (waar we niet naar binnen gaan), maar niets van de velden of wijngaarden.
Vandaag hebben we Florence beter leren kennen. Leuk! Gisteravond was het idee opgekomen om op een vroeg tijdstip naar het Uffizi museum te gaan. Uffizi is een van de oudste en belangrijkste kunstmusea ter wereld en toont met name Italiaanse kunstschilders uit de late Middeleeuwen en vroege Renaissance schilderkunst tot de Barok.
Wiki rept verder: De Uffizi vormen één van de belangrijkste bezienswaardigheden in Florence. Tijdens de zomermaanden zijn er vaak lange rijen voor de ingang, waardoor bezoekers soms tot vijf uur moeten wachten voordat ze het museum in kunnen. Om dit te voorkomen kan men een reservering maken aan een apart loket bij het museum. Of vroeg er naar toe: ons plan.
De wekker op 06.30 ontbijt om 07.05 en om 07.35 op weg. 20 minuten wandelen voor wandelaars, ik doe er een kleine 30 minuten over. Komt ook omdat we onderweg op het Piazza di Santa Groce nog even wat foto’s maken. Plein is vrijwel leeg, wat schoolkinderen op weg, een enkele fietser en vrachtauto, geen toeristen.
Goed geslapen (wat een stilte), goed ontbijt (brood beetje droog, maar veel cake en lekkers en prima koffie) en vlot op weg.
Het doel is Pisa. Scheve toren. Italiaans toeristen Mekka. Onderwerp van films, ontelbare foto’s en prullaria. Voor de puristen (direct uit Wikipedia):
De Toren van Pisa is de vrijstaande klokkentoren (een campanile) bij de kathedraal van Pisa (Duomo di Pisa). De toren is een van de onderdelen van de Piazza dei Miracoli. Bouwmeesters waren Guglielmo en Bonanno Pisano. De 55,85 meter hoge toren heeft 297 treden en het gewicht wordt geschat op 14.453 ton.
Kort na het begin van de bouw in 1173 begon de toren al over te hellen. Doordat men loodrecht verder bouwde is de toren niet alleen scheef, maar ook krom. Voor de restauratie van 1990 stond de toren 5,5 graad uit het lood. Sinds de voltooiing van die restauratie in 2001 is de helling ongeveer 3,99 graad. De overhanging is teruggebracht van 4,5 meter naar 3,9 meter.
Wel erg toeristisch, valt tegen, inderdaad scheef, niet zo indrukwekkend, tja leuk: hoor ik in mijn omgeving.
Toch wilde ik één keer in mijn leven deze scheve toren van Pisa zien en dat is vandaag bewaarheid!
Na een autorit van 1,5 uur arriveren we, na wat gedoe om een parkeerplaats te vinden (er zijn meer gegadigden..), bij het Piazza dei Miracoli in Pisa. Ja er staat ook een Dom, het Baptisterium en het Camposanto. Leuk allemaal maar het gaat natuurlijk om die Toren. Dé Toren. Torre (Tower).
Ik geniet met volle teugen!!
De titel La Spezia is een beetje misleidend. Ons hotel is ruim noord van La Spezia en ons doel van vandaag, een aantal dorpjes in het Parco Nazionale della Cinque Terra, liggen op een afstand van ongeveer 20 km van deze havenstad.
Het ontbijt is goed, alhoewel het brood niet kakel is. Wel heerlijke koffie en fruit en yoghurt en zoet en kaas. Het heerlijke weer en het fraaie uitzicht vanaf het terras maken het prettig. Geen eieren, want de mixer voor omelet is kapot (?), maar al met al een voortreffelijk ontbijt.
We gaan met de Ford op weg naar het door ons geselecteerde Scooter Point, voor het huren van 2 scooters. Naast wandelen de leukste manier om hier te reizen. Veel dorpjes zijn niet toegankelijk voor (toeristen auto’s) dus we hebben tot brommeren besloten.
Het parkeren van de auto is het eerste avontuur. Een plekje zoeken kost al gauw 20 minuten, het in werking zetten van de parkeerautomaat, toch uitgevoerd door 3 (ex) verkeersleiders levert ook 15 minuten delay op. De vage, alleen in het Italiaans weergegeven instructie op een erg slecht leesbaar display zorgt voor gedoe..