Absoluut geen rustdag!
Een beetje twijfelend over de laatste dag in Nieuw Zeeland, gaan we niksen of iets speciaals, bleef de stemming tot na het ontbijt neutraal. We gaan na de verplichte flakes en eieren op weg naar Mount Eden. Zondagsrust, niet meer dan een enkele hondenuitlater (en hond) op straat. Al wel heerlijk weer: blauwe lucht en voorzichtig zon. De huizen en auto’s op Mount Eden wijzen op Wassenaarse, Bloemendaalse (uiteraard Bussumse) maatstaven. Hier heerst nog meer zondagsrust.
We gaan de drukte opzoeken en besluiten naar de Quay Street te gaan. Beetje bekend, daar moeten vast meer toeristen en activiteiten zijn.
We beginnen met koffie in het Ierse O’Hagan’s aan het viaduct basin. Veel ontbijters, veel koffie klanten. De jachten in dit gedeelte van de haven zijn fraai, groot en allemaal wit.
Besluit tot een bezoek aan het nabij gelegen Maritime Museum. Dat blijkt een schot in de roos. De toegang is, zoals in veel Nieuwe Zeelandse musea, gratis, maar hier een uitzondering: gratis voor New Zealand residents. Wij, ordinaire buitenlanders moeten 20 NZ dollar betalen. Net op het moment dat ik me zo Nieuw Zeelands gedraag als mogelijk, teneinde Hollands goedkoop binnen te dringen, komen we in gesprek met Pat. Pat werkt als gids in het museum en het is nog vroeg en of we niet een guided tour willen. Graag. Dat blijkt een schot in de roos. Pat is 76 en geboren en getogen in Engeland, maar al 55 jaar in Auckland wonend. Geschiedenis gestudeerd en weet veel en enthousiast te vertellen over museum en heel veel bijzonderheden daar omheen.
We zien de Polynesië / Maori maritieme kant, maar ook de komst van de Europeanen (Tasman en Cook, naast wat verdwaalde Portugezen en een Fransman) en de verdere ontwikkeling van maritieme zaken in Nieuw Zeeland.
Pat komt pas echt tot leven en enthousiasme bij de speciale tentoonstelling van Peter Blake. Een rechtgeaarde Kiwi, trots van de natie en voorbeeld voor velen. Captain van de Black Magic, de NZL32, schip dat in 1995 de America’s Cup heeft gewonnen. Die America’s Cup is voor Kiwi’s hetzelfde of meer als het Nederlandse Oranje voetbal team, Peter Blake is een grotere held dan Cruijff.
Pat staat zelfs stil bij de bijgelovige Peter die in tijden van spanning en stress altijd rode sokken droeg. Wij genieten, Pat straalt.
Na een hartelijk dank en afscheid van topgids Pat, lunchen we uitgebreid in Culpeper. Heerlijk wit met oesters en garnalen en pulled pork en uitzicht. En het blijft maar lekker weer. We ervaren het geheel als ongekende luxe!
Beetje op gsm zwemmend zie we dat er niet ver van onze B&B een sportwedstrijd is in het bekende Eden Park (grootste stadion van Auckland) vanaf 14.00 uur en -no guts no glory- gaan we er naar toe. We arriveren een uurtje te laat, we kunnen vlakbij parkeren, de wedstrijd wordt gehouden op het nabij gelegen outer oval én we ontvangen vlak voordat we naar binnengaan gratis toegangskaarten van een enthousiaste en vriendelijke mede toeschouwer!
Let op, we gaan naar een Top Cricket wedstrijd:
Be part of the excitement that is McDonald's Super Smash T20. This is Cricket on the edge. This is pressure. This is tension. This is where the extraordinary happens to create legends.
Support your team to show your pride with your people to experience the colourful crowds, the fun, the big shots, the family entertainment and the best of summer. Throughout New Zealand from December to the beginning of January, your team will be battling it out for the ultimate prize of the national Cricket calendar.
This summer, be part of the excitement and experience the extraordinary.
We genieten met volle teugen!
De wedstijd is 2 keer 20 overs en we vallen in als de Auckland Aces aan bat zijn, na ongeveer 14 overs. We zien een schitterende vangbal van de Volts en na 20 overs hebben de Aces 199 runs geslagen.
In de rust, net als bij het voetbal in Hoofddorp veel kinderen op het veld die allemaal hun helden nadoen. Geweldig om te zien, huiselijke sfeer bij Ajax Feijenoord (op dat niveau) cricket op het veld!
Als de stadion omroeper aangeeft “three minutes” vertrekt alles binnen 2 minuten zonder wanklank of gedoe en kan de “2e helft” aanvangen. De Otego Volts zijn aan slag en aan hun de taak meer dan 199 runs te maken binnen die 20 overs (= 120 keer de bal gooien). Het veldspel van de Auckland Aces is snel, scherp en razendsnel. Fast bowlers (160 km/uur!!) afgewisseld door de slow bowlers, die met zoveel spin gooien: als niet cricket experts zien we de inzet en topsport! Erg leuk!
Speciale aandacht voor deze slow bowler, die we naderhand snel op internet en wiki hebben opgezocht: Rob Nicol. Wat een fraaie worpen, onze favoriet!
Rond 17.30 verlaat het publiek tevreden het stadion. De Volts hebben niet meer dan 162 runs gemaakt: een afgetekende overwinning voor de thuis spelende Aces.
We dineren ’s avonds in de Ierse Pub op Dominion Road. Alles klopt, prima biertje, goede fish en chips en burger en veel luidruchtige, vriendelijke Ieren aan bar!
Tevreden rond 2030 terug op ons logeeradres. Nagenieten en opmaken voor de laatste 2 dagen: reizen, vliegen en thuiskomst!
