USA Roadtrip 2023, zo 03 sep, Yellowstone National Park

Een druk bezette en erg leuke dag in het Yellowstone National Park. Tijdens het ontbijt bespreken we welke route we gaan rijden en bij welke hoogtepunten we willen stoppen om te wandelen, fotograferen en genieten!

De laatste weer informatie die we hebben (al 1,5 dag geen mobiel bereik of internet!!) is het vandaag droog, morgen regen en dinsdag wisselend. De weg door Yellowstone heeft ruwweg de vorm van een 8, we besluiten het zuidelijk deel van de 8 vandaag te onderzoeken (waarbij we linksom gaan rijden) en maandag dan de noordelijk lus te doen: meer kans op regen, iets mindere attracties. Voorwaar een geweldige planning met ook de mogelijkheid om twee dagen niet door te draven, maar op beide Yellowstone dagen ook nog in de middag wat te kunnen rusten en bekomen van het natuurgeweld.

In het kort heb ik een schema bijgehouden van deze dag: deels om te laten zien waar we allemaal zijn geweest en zeker deels als geheugensteun, want er zijn zoveel hoogtepunten dat wanorde op de loer ligt..

 06.40 verzamelen

06.50 ontbijt in Lake Lodge

07.15 op weg, mistig

07.30 hert langs de weg

07.40 Mud Volcano

08.00 mist opgelost nabij Yellowstone river, droog en lekker weer

08.04 passeren Canyon Village

08.05 zon mee grand loop road, richting Norris

08.20 Virginia Cascade

08.28 bizon langs de weg

08.34 Norris Geyser Basin

09.50 terug bij de auto

10.05 Artist Paintpods

10.10 regen

10.30 Gibbon Falls

10.50 bij Madsion linksaf

11.00 Firehole Canyon Drive, meer regen

11.15 lunch in de auto nabij Great Fountain Geyser op de Firehole Lake drive

11.30 Midawy Geyser Basin heel druk, parkeerwedstrijden, hoosregen: we rijden door

12.12 parkeren bij Old Faithfull, ook druk

12.13 – 12.20 hoosregen

12.30 Old Faithfull ejaculeert

12.40 terug in de auto

13.40 boodschappen scoren bij hotel groceryshop mislukt

14.00 terug bij cabin, de regen stopt……

14.00 – 16.50 middagpauze

17.00 Burger eten in Lake Lodge

18.30 Terug in Cabin

rust

Om het blog niet te laten vervallen in een “en toen” verslag hieronder een aantal bevindingen, ervaringen en veel foto’s. Genieten.

Nog maar net op weg krijgen we instructies en orders van Yellowstone ervaringsdeskundigen F+C dat gewoon lummelen tijdens de autorit verboden is. Waakzaamheid en scherp observeren zijn vereist: een continue uitkijk naar Wildlife is voor alle inzittenden een must. De chauffeur (F) mag af en toe zijn ogen op het asfalt richten, maar behoort ook te observeren. De navigator (ik) fungeert als duizendpoot: heldere instructies voor de chauffeur aangaande afslagen, obstakels, informatie over de te bezoeken geisers, fonteinen en alle andere zaken die we moéten bezichtigen. En daarnaast uiteraard een haarscherpe blik op mogelijk bizons, sneeuwuilen, beren, roofvogels, moose, elk, wolven en meer. Dat ik drie keer een forse kraai heb gezien en dat direct heb doorgegeven werd helaas door de overige 3 inzittenden weggehoond: een kraai is niet interessant... Ook de achterbank (C+P) kunnen niet kletsen of effe niksen: aan de Bakboord en Stuurboord zijde van de Yukon dienen zij continue als uitkijkwacht te fungeren (zonder te verslappen) !

Deze werkwijze levert (nadat we effe verkeerd waren gereden door een navigatie fout van mij omdat ik die kraai zag) al direct succes: we zien net noord van Lake Village aan de BB zijde een Hert. Direct de berm in en foto’s maken! Helaas moet ik melden, dat ondanks onze observeerinspanningen het totaal aantal waargenomen wilde beesten erg tegenviel. Dat Hert en later een Bizon en nog wat later nog een Bizon (maar die stond zo dicht langs de weg dat een solo rijdende slaperige chauffeur die ook nog gezien had).

De Mud Vulcano omgeving is mooi, het is nog erg rustig, nog wel een beetje mistig, maar we genieten van de korte wandeling (uiteraard over keurig aangelegde paden, ook over vlonders, met veel info en pijlen en borden met informatie: dat kunnen die Amerkanen wel). De geur is zwavel, als je net met je neus in zo’n wolk terecht komt is veel stank en lichte oogirritatie je lot.

Tussen Mud Volcano en Canyon Village komt de roep van de achterbank: een Bizon!! Alerte reactie van chauffeur F. die onze SUV terstond in de vluchtstrook parkeerde. De bijgevoegd foto geeft aan dat er zéér scherp is gekeken: in de nog steeds aanwezige ochtendmist zijn vaag de contouren van dit edele dier te herkennen.

De weg van Canyon Village naar Norris is een beetje saai. Veel naaldbomen en weinig vergezichten. Wel rijden we net voor Norris nog even over het weggetje langs Virginia Cascade, fraai, met een flink stromende beek met een klein watervalletje.

Direct na de Cascade staat-ie daar. De Bizon. Gewoon aan het grazen in de berm. We kunnen vlakbij de auto stilzetten, genieten van dit grote beest en foto’s maken. Op dit moment geen andere auto’s, geen regen, geen verstoring, niks. Alsof de bizon gewoon even op ons heeft gewacht. Onverstoorbaar. Bijzonder!

Nabij Norris verlaten we de weg voor een bezoek aan het Norris Geyser Basin. Flinke wandeling (vind ik) langs borrelende putten, stomende gaten, veel fel gekleurde grond en micro-organismen. Indrukwekkend, kijk maar naar de volgende foto’s:

Na deze attractie wisselen chauffeur en navigator van plek, dat autorijden moeten we een beetje verdelen. Gelukkig helpt de achterbank de verse navigator F., door aan geven dat we na zo’n 5 mijl toch écht linksaf moeten om de Artists’ Paintpods te bezoeken. Het wordt al drukker in het park, de parkeerplaats van deze niet al te grote bijzonderheid is redelijk vol en er wordt lustig naar alternatieve parkeerplaatsen gezocht. Mijn in de nauwe Willemstraat opgedane parkeer-ervaring om de kleinst mogelijke plekjes te benutten als parkeerplek, werpt hier zijn vruchten af. De gemiddelde automobilist in deze streken van Amerika weet amper hoe die pick-up achteruit moet, laat staan hoe je zo’n ding moet parkeren. Afijn, we veroveren een plekje. De Artists’ Paintpods valt een beetje tegen. Weliswaar fraaie kleuren en veel stoom en borrelen, maar net niet hartveroverend. (ik moet toegeven dat bij mij de bewondering-ervaring verzadigingsfactor voor geisers vrij snel wordt bereikt. Dat heb ik ook bij bergen en sneeuw. De zee, echter, De Zee, dat blijft altijd boeien! Afijn, zo heeft een ieder wat..)

Het weer slaat om, het begint te regenen. Onze Meteo informatie rammelt aan alle kanten, we missen het internet ook voor nuttige zaken..

We lunchen in de auto. De zorgvuldig uitgekozen picknickplek (net vrij van de doorgaande weg, rustig, ruim en met uitgebreide sanitaire voorzieningen: dat bestaat hier) ligt er keurig bij, maar het regent veel te hard. Dus broodjes en croissantjes met kaas, frisdranken en fruit op schoot: prima maaltijd waar we allemaal van opknappen!

De laatste uitstap die we maken is de Old Faithfull. Legendarisch bij Yellowstone bezoekers en ver daarbuiten. Een ware geiser die nooit teleurstelt en gemiddeld 2 keer per uur als een prachtige fontein opborrelt. Door de parkeigenaren is deze attractie ook groots aangepakt, uitgepakt en geëxploiteerd. Immense parkeerplaats (denk Efteling en Madurodam samen), grote winkels: Old Faithfull Lodge en Snow Lodge, met veel volledig overbodige souvenirs. Het Old Faithfull Inn restaurant, info centrum (Visitors Education Center), een Post Office en meer. En veel, heel veel toeristen. Van de auto naar het evenement belanden we eerst in een enorme regenbui en daarna in een stroom van in goedkope plastic regenjassen gehulde, doorweekte toeristen. Nu is die geiser best bijzonder. Dat er al jaren met regelmatige tussenpozen een flinke fontein van warm zwavel-water omhoog spuit is natuurlijk bijzonder en fraai. Maar.. Er zijn zoveel toeschouwers en toeristen die elkaar verdringen op de toch niet geringe tribune plaatsen, het massale, het “oooh” geroep (nog harder dan wanneer er in een vol voetbalstadion door de thuisclub nét naast de goal wordt geschoten [de bal scheerde de lat..]) als de geiser actief wordt en zo’n 20 meter de lucht in spuit, komt op mij toch over als licht overdreven. Nogmaals: fraai, wellicht indrukwekkend, maar net te veel toeristen..

We rijden in de regen terug naar onze cabins. Niet al te druk op de weg, vlotte rit. Dat levert een middagje rust en lekker niksen, en daar wordt vol overgave gebruik van gemaakt!

Het avondeten is wederom in de Lake Lodge. Burgers en wat frietjes en deze keer ook een heerlijke frisse salade. Hadden we hier niet verwacht, maar blijkt het hoogtepunt van de maaltijd.

We spreken af om morgen weer vroeg op te staan om dan als eerste het Midway Geyser Basin te bezoeken, regen of geen regen! Zin in.

Van Yellowstone en De Zee genietende Dirk