Vakantie Canada 9 september, Vancouver - Nanaimo

Het ontbijt in de Econo Lodge Inn & Suites brengt ons in de wondere wereld van het Noord-Amerikaanse en dus ook Canadese Breakfast gebeuren. De ontbijtzaal is geplaatst in dezelfde ruimte als de receptie en bestaat uit een flink aantal tafels en stoelen, de wanden zijn voorzien van kasten en counters waar de lekkernijen zijn uitgestald. Het motto is zoet. Dus vierkante Casino witte boterhammen die na het broodrooster bezoek als toast worden genuttigd. Collectie cerials. Een bak met ronde, geel gekleurde schijven, die voor omelet doorgaan, waarschijnlijk gemaakt van poeder.. Daarnaast stroken spek, lauw en vet. Dan de sappen, Multivit en ook al fel gekleurd, mierzoet en waterig. Koffie, regular en decaf, die in een 0,5 liter kartonnen beker wordt geleverd. Zeer waterig en slap. Diverse cerials en vieze melk. Yoghurt in bekertjes die zelfs de bekende Elbe Toetjes in zoetheid overtreffen. Vanille en kersen en aardbei, ook al in felle kleuren. De waffle machine. Hierin  moet een geprepareerde hoeveelheid beslag middels het IJzer worden omgevormd in een wafel. Een alarm dat doet denken aan een fikse brandmelder geeft telkens aan dat er gedraaid moet worden of wanneer het wafeltje gereed is. Met veel honing of siroop. En tenslotte de borden en het bestek: van zeer goedkoop karton en plastic. Het is werkelijk onmogelijk om met het mes iets te snijden, de vork breekt bij eerst contact en het lepeltje buigt door bij een hap cerial.

Ik moet toegeven, uitgebreider dan in menig USA hotel, maar het blijft voor ons onwennig eten.

De bagage is in 2 minuten in de Expedition gestuwd en we gaan rond 09.15 op weg naar Nanaimo, op Vancouver Island. Onderweg naar de ferry proberen we een blik op te vangen van de Capilano Suspension Bridge, maar deze fraaie hangbrug, nu een toeristische attractie, is vanaf de weg niet waar te nemen. Door naar Horseshoe Bay alwaar we met de Ferry oversteken naar Nanaimo ongeveer 1 uur en 45 minuten varen. De wegaanduidingen zijn kraakhelder, bij het volgen van de borden Ferry, worden we keurig langs een soort tolpoort gevoerd waarin een heel vriendelijk medewerkster, stiekem gefotografeerd door P., onze tickets controleert en ons doorverwijst naar lane 2, waar we de auto kunnen parkeren. We zijn de 2e auto in de rij. Omdat we nog een uurtje over hebben wandelen we naar The Village van Horseshoe Bay, waar we aan de haven de slappe koffie van het ontbijt aanvullen met een Starbucks espresso. Veel souvenir winkels en koffie tentjes, The Village is duidelijk ingericht op passanten. Het haventje is fraai.

De Ferry heeft, naast 3 autodekken een groot passagiers dek. Veel comfortabele stoelen, een souvenirshop en een zeer ruim restaurant/cafetaria, waar routine pont gebruikers direct in de rij staan voor versnaperingen. Wij genieten nog van ons ontbijt Tenslotte een zonnedek, het weer staat hier rondlopen zeker toe: weinig wind en ongeveer 20 graden.. Vlak voor Nanaimo komt er een bericht van de brug dat er aan de port side een Walvis is te zien. Direct valt de Ferry op één oor (scheepsterm die aangeeft dat de boot scheef ligt), iedereen op het zonnedek rent naar de bakboordzijde.. P. heeft een foto gemaakt, maar daar is geen vis op te herkennen.

Van de ferry aanlegplaats in Nanaimo naar ons hotel is 3,6 km rechtdoor, het centrum in. De praatgrage receptionist geeft in een waterval van informatie aan dat onze kamers gereed zijn en dat we de auto om de hoek kunnen parkeren. Vriendelijk.

We lunchen in het in de buurt van het hotel gelegen Modern Café en dat blijkt een goede keus. Heerlijke verse salade, een trio van vis, taco’s met wonderlijke vulling en lauwwarme spinaziesalade. Goed. Met lekkere BC (British Columbia) wijn en voor LvB een, na overleg, uitleg en vragen met de deels Nederlands sprekende serveerster,  een bitter IPA biertje. (https://www.moderncafebc.com/)

In de middag wandelen we langs de Harbourfront walkway en genieten van de fraaie uitzichten en omgeving.

We lopen naar de Swy-A-Lana Lagoon Fishing Pier en kijken naar het krab vangen. Niet op de methode zoals op TV bij Discovery te zien in The Deadliest Catch, maar gewoon met een door ijzerdraad gespannen netje, met een stuk kip als aas, aan een lang touwtje in het water kieperen. De krabvangst wordt gecontroleerd: te klein (maatlint aanwezig) en vrouwtjes krabben gaan terug. Alleen forse mannetjes mogen worden behouden. Nu zien de meeste vissers er niet uit dat ze de vangst ’s avonds aan een perfect gedekte tafel met vrouw en kinderen verorberen, dus we nemen aan dat het voor de handel is. Verkoop aan restaurants.

We zien veel watervliegtuigen opstijgen en landen. Een rondvlucht van 20 minuten kost 100 Canadese dollar en is erg populair. LvB en ik hoeven als ex-verkeersleiders bij een verkeerssituatie met 3 vliegtuigen tegelijk (een landing,  een vertrekkende kist en een binnen taxiënde (varende?) kist gelukkig net niet in te grijpen. Hier lossen de piloten het zelf op.. Voor de kenners, er wordt gevlogen met de DHC-3 de Havilland Turbine Single Otter, de DHC-6 de Havilland Twin Otter en de DHC-2 de Havilland Beaver. Fraai!

Op weg terug naar het hotel maakt P. een foto van NvB en LvB die naar het thuisfront moet worden gestuurd. Er wordt plaatsgenomen op een houten boom annex kunstwerk en het poseren begint. Mij is niet geheel duidelijk waar LvB naar uitkijkt, maar het is een fraai geposeerd geheel!

We genieten nog even van een bitter biertje en witte wijn in de Lighthouse Bistro and Pub en houden een korte siësta. Jetlag dwingt mij om juist niet te slapen, mooi tijd om de foto’s uit te zoeken.

We dineren in de Old City Station Pub: fraai, groot restaurant met niet al te veel gasten. Veel TV en grote schermen doen verslag van een American Football wedstrijd (Texas vs Saints). Grote bar in het midden op een soort verhoging waar bier wordt gedronken en commentaar wordt gegeven op het spel. Wij genieten van Steak Sandwich en Chicken Korma en NvB bestelt een kleine tonic en een Appetizer: spring rolls. Dit uit 4 loempia’s bestaande voorgerecht is het kleinste van de menukaart en het lukt NvB toch zeker om 2 loempiaatjes te verorberen. We genieten.

We gaan moe en voldaan naar onze hotel kamers en ik val rond 2130 als een blok in slaap.

Seaplane genieter Dirk