Zuid Afrika 14 nov 2017, Oudtshoorn

door DJB
•
14 nov, 2017
•

Waarde lezer, wat een inspannend verlopen 24 uur! Ook deze keer is het weer gelukt de geplande ‘we doen het rustig aan dag’ om te zetten in een uitermate actieve bezigheid . We staan op om 05.00 uur (dat is al de derde keer deze vakantie..) om ons op te maken voor de Meerkat Safari. De aaibaarheidsfactor van deze diertjes heeft zodanig op een gedeelte van het reisgezelschap ingewerkt dat al tijdens het plannen van deze reis met Bianca (Nieuw Vennep) dit onderdeel hoog op de agenda stond. Geboekt. We rijden naar de Buffelsdrift Game Lodge alwaar ranger Jacques en zijn assistente Bianca (Oudtshoorn) ons, en naar al rap bleek, een gezelschap van ongeveer 16 man, begeleiden in de vroege ochtend op zoek naar de stokstaartjes. We worden na de koffie ingedeeld in karretje 2.

Bestuurder en gids is de Bianca O. Dat gidsen blijkt erg goed te gaan, Bianca weet veel van de Range en de stokstaartjes en de omgeving en de dieren en meer, maar dat chauffeuren behoeft verbetering. Niet, of amper in staat de pedalen van de oude legertruck te beroeren wordt er nu met “handgas” versneld en dat hebben we gemerkt.. Afijn, er was weinig om tegen aan te botsen en de weg / spoor was breed genoeg.

We zien eerst één stokstaartje: de uitkijk. Daarna wat meer meerkats, maar omdat het bewolkt is en niet al te warm (warmte die nodig is om de meerkatten op gang te brengen, zeg maar de koffie van ons om 05.30) keert de groep alras weer terug in het warme hol en blijft alleen de uitkijk, weliswaar fier uitkijkend, over. Wel erg fraai en we zijn redelijk dichtbij. Na een uurtje besluiten de gidsen dat het vandaag geen uitloop van stokstaarten wordt en gaan we terug naar basecamp Buffelsdrift.

Na een kort bezoek aan de souvenirshop vervolgen we onze tour naar de Cango Grotten.

We zijn er om 10.50 en bij de aanschaf van de kaartjes blijkt dat we pas om 13.00 terecht kunnen. (slottijden). We rijden terug over de N12 naar De Oude Molen (blijkt een uit Engeland meegenomen wiel dat midden in het restaurant is geplaatst) en drinken er koffie en er wordt “iets lekkers” besteld. De meningen van dit gedeelde lekkers variëren van matig tot (NvB) ‘niet echt vies’.

Om 1250 zijn we retour bij de grotten. Achtergrond informatie: De Cangogrotten (Engels: Cango caves, Afrikaans: Kangogrotte) zijn een stelsel van grotten nabij Oudtshoorn in de Zuid-Afrikaanse provincie West-Kaap. De grotten liggen in de Zwarte Bergen in de Kleine Karoo. Het complex is verdeeld in drie gedeelten (Cango 1, 2 en 3) met een gezamenlijke lengte van meer dan 4 kilometer. De eerste en grootste kamer is ongeveer 90 meter lang, 50 meter breed en tot 18 meter hoog.

De grotten werden reeds door de San als schuilplaats gebruikt. Er zijn een heleboel San-tekeningen te vinden op de ingangsmuren. De kennis van de grot raakte verloren, en in 1780 werd de grot herontdekt voor een plaatselijke boer, Jacobus Van Zyl, toen die op zoek was naar verloren gelopen vee. Later heeft die grotten verder verkend en heeft de eerste kamer ontdekt.

De Cangogrotten worden tot de mooiste grotten van de wereld gerekend.

Goed om te noemen is dat de gids (call me) Alfred erg prettig en enthousiast de groep van wel 50 grotbezoekers begeleidt en onderhoudt. Duidelijke stem (hij zingt zelfs een korte gospel die zeer mooi klinkt in Cango 1: wat een akoestiek), veel kennis en gelukkig juiste humor. Een uur in deze indrukwekkende grotten is informatief én leuk. (en hier gelukkig niet al te vochtig en klam en koud als in de overbekende Grotten van Han).

Het regent. We besluiten de lunch te skippen en door te stomen naar het gisteren gemiste PC Nel Museum, downtown Oudtshoorn. Achtergrond informatie: The original building was designed and erected in 1906 by a local British architect, Charles Bullock, and was opened in 1907 as the Oudtshoorn Boys' High School. By 1963, when Oudtshoorn's single-sex schools were amalgamated (!), the building was in such a state of disrepair that it was almost demolished. However, a petition by the school's alumni convinced the National Monuments Commission to withdraw this recommendation. One decided instead to sell the building. It was renamed in honour of Colonel CP Nel, who had bequeathed a valuable collection of antiques to the public. These antiques were transferred to the building in 1972, and the CP Nel Museum was officially opened.

Bovengenoemde meuk van CP Nel, daar in 1972 geplaatst, nooit meer is aangeraakt of geordend. Het geheel is wel aangevuld met een breed scala aan artikelen waarvan de directie of board (zeg maar de lokale Beatrix Ruf) het nodig vond om die aan het grote publiek (Oudtshoorn..) ten toon te spreiden. We zien dus, in het overigens zeer fraaie gebouw (als je je ogen dichtknijpt zie je de jongens van de high school in 1910 in hun pakjes de lokalen binnengaan) in de gangen veel foto’s (bijna allemaal lichtblauw gekleurd) van het oude Oudtshoorn (een blanke gemeenschap) en de ontwikkeling van deze stad. Een zaal met struisvogel gedoe (opgezet, 10 eieren, veel veren, reclame voor de veren in 1930, plumeaus, de verwante kiwi, etc), een zaal met servies (PC Nel?) een zaal met een gedeelte van een oude Joodsche Kerk (??), een zaal met een houten, levensgroot paard en een Voortrekker wagen, 2 oude auto’s, een vitrine vol met poppen, en een zaal met opgezette dieren die allemaal dezelfde kleur grijs hebben gekregen. Zelfs het opgezette luiperd kijkt triest. Toch onder de indruk zijn we om 1630 weer buiten. Minder regen, miezer.

We eten ’s avonds in restaurant Nostalgie, een door hostess Marie van ons Guesthouse en Tripadvisor aanbevolen eetgelegenheid. Omdat Oudsthoorn bekend staat (stond?) als hét struisvogel imperium bij uitstek nemen we ons voor deze ostrich te eten. 2 keer fillet, 1 keer wrap met fillet stukjes en 1 keer ostrichpie (maar die is sold out en wordt vervangen door boboetie). Heerlijk eten, goede ambiance, heerlijke rode wijn, top bediening en met nog meer luxe : de eigenaresse zelf haalt en brengt ons met de shuttleservice. Wat een dag!

Drukke dag genieter Dirk