Campervakantie Frankrijk 11 – 13 juni 2019, Den Haag – Epen – Vandières – Asquins

Mijn eerste kampeer ervaring is van 1971 waar ik in de zomervakantie met goede vriend KB en met HS naar de Veluwe ben getrokken, Camping “De Eng”. Deze, bij een oude wielerbaan gelegen familiecamping, voldeed aan alle toen geldende eisen: er was niets aanwezig. Nou ja, een mannen en vrouwen washokje en vieze toiletten en koud stromend water. Gasverlichting. We werden gebracht door de vader van KB, erkend natuurliefhebber (de vader van KB bracht alle kampeerspullen van Den Haag naar Wageningen [2 keer rijden met de Ford stationwagen, want naast stretchers, luchtbedden en daarop matrassen gingen er veel aardappels en mondvoorraad mee], die na aankomst direct ging genieten van zíjn kamperen, namelijk in een stoel voor de tent zitten om daar 2 weken niet uit te komen. Zware tijden voor de moeder van KB.  2 gaspitjes en koud afwaswater..

Onze taak was natuurlijk de meisjes op de Camping te imponeren met gepassioneerd voetbal, uitgelezen volleybal en meer sportzaken, naast het bekende 15/16-jarigen stoere baltsgedrag. We aten brood en witte bonen in tomatensaus en ook brood mét witte bonen in tomatensaus. Hoogtepunt was de door de ouders, nee moeder, van KB (die drie standplaatsen verderop bivakkeerden, het was nog niet helemaal onafhankelijk kamperen) georganiseerde BBQ. Allemaal 1 stokje saté en 1 spiesje. Hier heb ik van KB geleerd om toch voldoende te eten, namelijk door de tomatenketchup van de spies af te likken en dan direct nieuwe ketchup erop en herhalen. Goede aanvulling van de witte bonen met cyclus en zeker goed voor een fijn kampeergevoel.

Een wat lang intro voor dit kampeeravontuur: we zijn namelijk met onze goede vrienden PS en StH naar Frankrijk getogen om te kamperen. Niet met tent of caravan of Alpenkreuzer, maar met een échte Camper. P en ik hebben een fraaie camper gehuurd bij Campers Brabant, een Sundriver T695 Elegance. We zijn beiden niet bekend met het Camper gebeuren. Uiteraard wel doorgewinterde kampeerders, maar na jarenlang tenten zonder en later met de jongens is er de laatste jaren niet meer gekampeerd. Tot vandaag, 11 juni 2019

De allerhartelijkste ontvangst van de Camper verhuurders in Den Bosch op 11 juni is prettig. Uitgebreide uitleg over alle apparatuur (automatische ijskast, 3 gaspitten, verwarming, verlichting (LED), waterpomp, chemisch toilet, op de blokken zetten en meer. Een spoedcursus Camperen.

Spullen overpakken van onze auto: helaas blijkt dat de “garage” in de camper te klein is voor de door mij meegebrachte E-bike. Deze E-bike wilde ik graag meenemen om wat tegenwicht te geven aan ervaren wielrenner PS. PS kan zonder elektromotor harder fietsen dan ik met. En langer. Het is een speed pedelec met ondersteuning tot 45 km/uur.. Als troost krijg ik van de verhuurder een vouwfiets mee, maar besef direct dat slechts hoon mijn deel zal zijn onder de fietsers. Misschien goed voor een keer boodschappen..

Alhoewel onze Sundriver geen Amerikaanse Winnebago afmetingen heeft is 7 meter lang, 2,30 breed en 2,90 hoog toch een aardige overstap. Op weg naar de 1e overnachting in het Limburgse heuvellandschap, alwaar we hebben afgesproken met PS en StH.

Ik parkeer de Sundriver op plek 57 (gelukkig erg ruim en vlak) na de eerste camperkilometers. Handgeschakelde (6 bak) diesel zonder vaart, hoge zit en slechte radio. Effe wennen.

PS en StH zijn doorgewinterde en ervaren camperaars in het bezit van een fraaie buscamper. Uitgekiende en op maat uitrusting. Routine straalt. Alles op de juiste plek. P. en ik zoeken nog naar alle items in onze camper, van lichtschakelaar tot waterpomp aan en waar liggen de lepeltjes. Komt vanzelf.

De eerste nacht in een vreemde omgeving is altijd wennen en onze Camper is geen uitzondering. Het op papier indrukwekkende QueenSize bed imponeert niet. Na het ontbijt direct op weg naar de eerstvolgende standplaats in Vandières, Camping Nowack Champagne.

Deze op wijngaard gesitueerde camping bereiken we aan het einde van de middag. Ontvangst met een fles Champagne!

U ziet op de laatste foto de defensieve houding van de schrijver. Geen champagne voor mij.. Een soort virus, buikgriep, beetje koorts en algemeen niet lekker gevoel gooit flink wat roet in het eten. Gelukkig word ik ontzien en verzorgd en wordt er zelfs zonder schampere blik of twijfelende lichaamshouding aangegeven dat ik echt niets hoef te doen en ik ruim wel op en ga maar even slapen. Dat doe ik dus: slapen van 18.00 tot de volgende ochtend 07.00. Zonder champagne.

 Nog brak en slap betekent dat de rit naar de volgende standplaats in Asquins wordt uitgevoerd door PS. StH chauffeert met P. als bijrijder in de buscamper in ik hang wat slap en van slechte conversatie voorzien naast PS op de passagiersstoel van de Sundriver. Fraaie rit door schitterende champagne streek maakt indruk, maar ik geniet maar half. Gelukkig gaat de reis voorspoedig en parkeren we aan het einde van de middag op de Camping Municipale van Asquins. Fraaie camping, weinig gasten, schoon toilet- en meer gebouw. Het weer is goed, bewolkt en voornamelijk droog. Het avondeten is Paella en meloen en sla van avocado en palm stengel-harten en olijven en van alles; ik volsta met stukje brood en glaasje bouillon.. Wat een gedoe.

Herstel is natuurlijk aanstaande en na het avondeten ben ik zelfs alweer in staat om goedbedoeld commentaar te geven bij de diverse gespreksonderdelen of vragen te stellen bij heikele onderwerpen. Het onderwerp “de Elbe” komt regelmatig terug, het onderwerp “Humanitas” wordt door 3 van de 4 aanwezigen gevolgd. Uiteraard worden vele kampeer-, vakantie-, en wereldproblemen benoemd en opgelost.

Herstellende en van camping Asquins genietende Dirk