Vandaag een verplaatsdag. Tijdens het ontbijt wordt na scheepsraad te hebben gehouden en met verse inzichten van Meteo France, Buienradar, onderbuikgevoel en andere invloeden, besloten af te wijken van de geplande route. Deze route was uiteraard een grove opzet (alhoewel met veel inzet en kennins opgezet door PS [wijk nooit van de planning]) en voorzag vandaag in rijden naar Nolay om daar 2 nachten te verblijven. Het plan wordt: we slaan Nolay over en kruisen de Zuid-Noord bewegende regenwolken en fronten met slecht weer zo snel mogelijk door een verre Noord-Zuid verplaatsing. We gaan direct naar Échandelys, het oorspronkelijk doel na Nolay. Dat betekent een autorit over binnenwegen. PS geeft aan dat het verreweg de kortste route is en niet de snelste, maar het scheelt wel 70 km over saaie wegen. Google Maps geeft bij snelste route 3 u 55 min. over 306 km. Daarover beste lezer, gaat U meer horen, over dat kortste route…
Bij mij komt direct herinnering boven: zelfde tafereel als 20 jaar geleden toen we ook aan het kamperen waren in Frankrijk! Kijk maar:
We gaan rond 10.00 uur, slechts uitgezwaaid door de vrouw van de oud-marinier, op weg. (De Duitsers, De Fransen en uiteraard de Onbekenden niet gezien)
Een eerste snelle tussenstop houden we al na enkele kilometers in het nabijgelegen St. Père. Fraai dorpje waar we bij de lokale slager (bij PS en StH al bekend van eerdere kampeervakanties) vast wat inkopen doen voor overmorgen. Cote de Boeuf, klein geitenkaasje, soort salami (heet hier anders) en heerlijke rauwe ham. De slagerswinkel is een feest! De slager komt af en toe even kijken (en uiteraard de Cote de Boeuf snijden) en de slagersvrouw helpt de klanten. Zowel aan vlees als aan een praatje. We zijn niet direct aan de beurt en genieten van de vele verse producten en van de conversatie. Op de toonbank een bakje met vers om “van te proeven”, het blijkt pens dus die slaan we vriendelijk over. Het assortiment is groot.
Rijden in de Sundriver Elegance S is werken, maar ook erg leuk. Soms smal, dan weer wat bredere wegen, bij een beetje helling flink terugschakelen (so-wie-so veel schakelen) en ver vooruitkijken. Gelukkig houdt PS een gematigd Buscamper Tempo aan, dan is het goed bij te houden.
Prettige bijkomstigheid van de kortste route is dat we niet veel verkeer zien, maar juist wel veel natuur en omgeving en uitzichten en vogels en fraaie kerkjes en meer. Dat geldt minder voor mij, de chauffeur van deze Camper. Aandacht voor sturen, bochten en schakelen zorgt ervoor dat er voornamelijk naar asfalt wordt gekeken.
Rond 1300 de lunchstop. De navigatie geeft aan een verwachtte aankomsttijd van 15.58. Naast wat brood (ik) wordt er genoten van meegebrachte taartjes (P., S en StH), waarbij het ritueel hoe deze te verdelen onder drie personen opvalt. Aardbei, peer en kruisbes. Met eerste en tweede voorkeur en in ingewikkelde porties snijden wordt met wiskundige precisie uitgerekend en bepaald wie wat krijgt. Gelukkig is iedereen tevreden!
Klein ongelukje tijdens de luchstop betreft de chemische toilet cassette uitneem mogelijkheid. Ik wil dit net bestuderen door deze cassette eens te bekijken en ervaren hoe vol dat ding nou zit, maar was even vergeten dat P. net aan een kleine plaspauze was begonnen. Het geheel loopt met een enkele godver en gelukkig zonder urine overstroming in camper of langs de wanden af. Leermoment. Goed om te weten is dat de bijdrage van PS tijdens deze cassette-gate niet bestaat uit een waarschuwing of een korte “pas-op”, maar uit het nemen van een foto. Om daarna op mildere gehoorsafstand met StH te overleggen over zoveel onbenul.
Gedreven door de fraaie uitzichten, het beter wordende weer, kiezen PS en StH als colonne leader voor enkele fraaie short-cuts en binnendoortjes en afsnijden. Fraaie omgeving, dat wel, maar de Sundriver Elegance S laat laat zich iets moeilijker temmen dan de 6 cilinder Mercedes Luxe Buscamper. Met op de achtergrond een zacht klassiek rustgevend muziekje, met de 12-voudig geveerde en gedempte zittingen in de voorzijde voor rust en relaxed sturen zorgend, blijkt dat de S achter Elegance staat voor Slechte Zit. De enige geluiden in onze camper zijn de hard zwoegende 4 cilinder diesel en de op volle toeren draaiende versnellingsbak.
Hoogtepunt van het afsnijden is een shortcut die in het programma Most Dangerous Roads (Hell’s Roads?) als extreem zou worden betiteld. Een bospad met extreem hellingspercentage, onverhard met glijdende kiezels en grit, kruisende waterstromen en zo breed als een Camper. De Sundriver en bemanning geven het uiterste. Aan het einde van deze afsnijd route (ik schat gauw 30 km..) wordt er opgelucht ademgehaald. Nog maar 20 km over gewoon asfalt; de verwachte aankomsttijd is inmiddels opgelopen tot 17.20 uur.
Om 17.30 arriveren we bij Camping Le Vertige in Échandelys. We worden hartelik welkom geheten door het Nederlandse echtpaar Ge en Ce, vrienden van PS en StH, die deze natuurcamping al een kleine 9 jaar runnen. Ce wijst ons fraaie, ruime plekken op het landgoed.
We settelen en pakken wat spullen uit en maken ons op voor het diner, waar we voor zijn uitgenodigd door Ge en Ce. Ze verzorgen voor 12 (er zijn er 16) van de camping- en kamergasten een diner. Wat een luxe. We drinken vooraf een borreltje en Ge en Ce praten bij met PS en StH en we maken kennis met de overige eters, allen Nederlanders. 2 tentstellen, 1 kamerstel en 3 familie en vrienden van ons gastpaar. Er ontstaat gelukkig een goed en gezellig converseren onder de gasten en dat wordt voortgezet tijden het diner. We worden verwend met een enorme Artisjok pp als voorgerecht, varkenshaas met geroosterde groenten en yoghurt-munt-knof saus en gebakken aardappels. Smaakvol. Chocolademousse met kersen toe. Een ware tractatie.
Zo rond 23.00 gaan we tevreden terug naar onze campers, opmaken voor de (koude)nacht
Rap lerende chauffeur Dirk