We hebben gisteravond besloten vandaag niet meer in Milaan rond te struinen, maar na het (wederom voortreffelijke) ontbijt direct te vertrekken richting Genua. Pakken gaat vlot, auto wordt door FH uit de garage gewurmd, inpakken en op weg.
Verkeer in Milaan is niet al te druk af en toe even wennen aan (en genieten van) de Italiaanse rijstijl die net wat afwijkt van wat in Nederland gangbaar is. Beetje duwen, parkeren waar het echt niet handig is, stoppen en uitladen op kruisingen, etc.
Autostrade A7 op en genieten van fraaie weer en omgeving en stoeien met bluetooth GSM verbindingen om de Italiaanse radiostations te mijden..
We stoppen voor koffie in Novi Ligure (volgens FH Genua in het klein, opgepikt in een folder). Het centrum van Novi Ligure is fraai, de cappuccino en thee zijn heerlijk en spotgoedkoop, we maken een korte wandeling door het stadje.
We vervolgen de reis, gesteund door auto navigatie, TomTom Go op GSM en Google Maps (én interpretatie van deze hulpmiddelen) en arriveren nabij het hotel in Genua, waar gelukkig de borden die ons Grand Hotel Savoia aangegeven, redding brengen. Kamers zijn al gereed. Een drie dames in mantelpakjesbezetting bij de receptie (vlot en efficiënt), valet parking voor de Ford, dragen bij tot een luxe verwen gevoel. Genua start goed. De kamers zijn ruim en mooi.
Beetje inslingeren en uitpakken, we gaan de middag besteden aan het verkennen van Genua. Eerste doel is de funiculaire die ons naar een fraai uitzicht over Genua zal brengen. De receptie dames kennen geen treintje, maar wel een lift die ons naar de Belvedere Castelletto brengt voor een fraai uitzicht over de haven van Genua. We lopen via de Via Balbi en genieten van de eerste indrukken van Genua.
Vervolgens door de tunnel Galleria Guiseppe Garibaldi, om na de tunnel de beloofde lift naar de look-out te nemen. Halverwege de tunnel zien we een oude, onooglijke ingang naar een ons onbekende lift en we besluiten de gok te wagen. Geen mens te zien, kapotte kaartjes automaat, krakende deur, geen alarmbel, vreemde toestand. Gelukkig blijkt de lift prima te werken en binnen 40 seconden (dat is echt een lange lifttocht) zijn we op de Via Gaetano Colombo en direct genieten we van het fraaie uitzicht over de oude haven van Genua!
Terug naar de “begane grond” met de beoogde lift (0,90 euro pp) en op naar het bekende Piazza de Ferrari waar we lunchen. Pizza, glaasje rood, veel water en helaas voor FH een niet geslaagde, zeg maar vieze salade. Aardappels van gisteren, sperziebonen uit blik, ½ eitje en een paar flarden tonijn vormen een liefdeloze Nicoise. Opvallend is ook dat het bedienend personeel, op toch een flink toeristische plek in Genua, weliswaar van een vriendelijke glimlach is voorzien, geen woord niet Italiaans spreekt. Geen woord Engels, onze pogingen om in Duits, Frans, Spaans en Nederlands zaken duidelijk te maken (uiteraard ook weer om ons magere Italiaans te maskeren) falen volledig. Jammer. Samengevat: een vreemde niet al te geslaagde lunch..
We vervolgen vol goede moed onze wandeltocht en lopen via fontein en veel fraaie straatjes richting de oude haven. Langs de Porta Soprano en via de gelijknamige Via arriveren we bij de Porto Antico di Genova.
Genua is de stad van motoren en scooters en brommers.
De oude haven is gevuld met veel zeiljachten, dure motorjachten en ferry’s.
Na een korte adempauze op naar ons laatste doel voor vandaag: het standbeeld van Christoforo Colombo. Onze navigatie en kaartlezen is toch een beetje aangeslagen, dit standbeeld blijkt op 100 meter van ons hotel te pronken, dat hebben we bij vertrek uit het hotel voor deze stadwandeling volledig gemist. Het standbeeld zelf valt wat tegen: wit, pompeus en tussen drukke verkeerswegen weggemoffeld.
Hotel-siesta en herstellen van het stadsgeslenter (let hier op de koordjes uit het plafond in de badkamer bij de douche: dit is niet de schakelaar van de fan om beslagen spiegels te voorkomen of ongewenst luchtjes af te voeren [mijn gedachte], maar de schakelaar van het luide, niet uitschakelbare alarm voor als je gevallen of onwel bent [Italiaanse gedachte]. Gelukkig kan PV snel de receptie bellen om het atoomaanval-alarm uit te schakelen…) We dineren in restaurant Tralalero, vlakbij het hotel. CH is geveld door de buikgriep, dus de posse bestaat uit 3 personen. We eten pasta, salade, kip, groenten en een vleesmix.. Degelijk, met een vriendelijke Duitse dame in de bediening. Glaasje wit en rood en, geïnspireerd door LvB besluit ik tot een glaasje Grappa bij de espresso. Dat ga ik echt niet leren, de helft van deze likeur/drank kieper ik in de nabij hangende plantenbak, met als gevolg een alles overstijgende dranklucht die de Duitse bediening bij het afruimen doet fronzen. Snel de rekening bij de balie betalen en terug naar ons hotel!
Hopen op snel herstel van CH en opmaken voor de reis naar La Spezia morgen. Zin in!
Inmiddels Genua douchegewoonte expert Dirk
