Blog Post
Italië 20 mei 2017, Florence dag1
- door DJB
- •
- 20 mei, 2017
- •
Vandaag hebben we Florence beter leren kennen. Leuk! Gisteravond was het idee opgekomen om op een vroeg tijdstip naar het Uffizi museum te gaan. Uffizi is een van de oudste en belangrijkste kunstmusea ter wereld en toont met name Italiaanse kunstschilders uit de late Middeleeuwen en vroege Renaissance schilderkunst tot de Barok.
Wiki rept verder: De Uffizi vormen één van de belangrijkste bezienswaardigheden in Florence. Tijdens de zomermaanden zijn er vaak lange rijen voor de ingang, waardoor bezoekers soms tot vijf uur moeten wachten voordat ze het museum in kunnen. Om dit te voorkomen kan men een reservering maken aan een apart loket bij het museum. Of vroeg er naar toe: ons plan.
De wekker op 06.30 ontbijt om 07.05 en om 07.35 op weg. 20 minuten wandelen voor wandelaars, ik doe er een kleine 30 minuten over. Komt ook omdat we onderweg op het Piazza di Santa Groce nog even wat foto’s maken. Plein is vrijwel leeg, wat schoolkinderen op weg, een enkele fietser en vrachtauto, geen toeristen.
Ook bij het Uffizi treffen we nog weinig volk. Er heeft zich al wel een rij gevormd van ongeveer 15 mensen voor een met lint afgesloten ingang, we sluiten direct aan: dit moet de rij voor kaartje kopen zijn. Wachten. Elders ontstaan er ook rijen. Aan de overkant bij een loket met tickets, tegenover ons vormen Aziatische groepen (met vlag-gids) ook een rij. Gelukkig staan we goed, om 08.25 wordt het lint aan de kant geschoven en kunnen we tickets bemachtigen.
PV heeft gelukkig nog snel een plattegrond meegenomen en een alleraardigste suppoost(e) geeft aan waar de highlights zijn. We wandelen door een nog bijna leeg museum en kijken onze ogen uit. Een overdaad aan schilderwerken, beeldhouwwerken in een zeer fraai gebouw. Highlight versus smaak en eigen voorkeur blijft natuurlijk goede discussiestof, maar we zien veel werk waar we zeker van onder de indruk zijn.
Op de hoek 2 zalen nog even een blik naar buiten: mooi zicht op de nog rustige Ponte Vecchio
Ook Nederlandse meesters in het Uffizi.
Ik vind dit schilderij niet echt je dat, maar omdat Bacchus de Griekse én Romeinse God van de Wijn is, heb ik er toch wat langer naar gekeken dan menig ander schilderij.
Mijn absolute favoriet:
Wiki lees ik later en dan wordt het schilderij nog mooier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Portret_van_Lucrezia_Panciatichi
Anders wordt het wel een erg informatief blogje..
Overigens zijn niet alle bezoekers van het museum bezig met kijken en kunstbeoordelen – genieten. We zien een Italiaans stel foto’s maken waarbij de dame (geel hesje) poseert voor een schilderij en haar partner een fraaie opname maakt van haar rug mét schilderij. Ze is zo lang bezig haar rug de expressie te geven : kijk mij eens interessant naar dit schilderij kijken, dat onze groep, stiekem kijkend naar dit tafereel (waar natuurlijk ook weer iets over te zeggen valt..) fronst en glimlacht tegelijk. Ze laat haar partner i.i.g. wel 5 foto’s maken die direct bekeken en beoordeeld worden. Eigenlijk ook kunst.
We bereiken veilig en wel de Dom en zien de toeristenstromen nu werkelijk alle kanten op gaan. Een bezoek aan de toren van de Dom slaan we over (want een erg lange wachtrij), we besluiten wél de Dom van binnen te willen bekijken. Gelukkig staat aan de andere kant van de kathedraal een net zo lange of langere rij, maar we sluiten vastbesloten aan. Gelukkig verloopt het gedoseerd toelaten van toeristen redelijk vlot en worden we in de rij vermaakt door een prettige cello speler die klassiek hits speelt en een tweetal Italiaanse portret tekenaars. Deze toeristen lokkers, die altijd tekeningen hebben opgehangen van beroemdheden (Jean Paul Belmondo..) die er best wel goed uit zien, beloven binnen 3 minuten een fraai karikatuurportret van de onschuldige passanten te kunnen maken. Er is geen klandizie. Niemand. Daarom praten de mannen lustig met elkaar, lonken ze vooral naar de vrouwelijke toeristen en wordt er af toe een glaasje rood genuttigd om teken scherp te blijven. Genieten.
Het interieur van de Dom valt mij tegen. Een fraai koepel en wat glas in lood, maar niet echt iets om van te schrikken. De vloer is wel fraai.
Volgende doel is de markt. De Marcato Centrale. We wandelen door veel kraampjes aan de buitenzijde van deze overdekte markt en zijn niet onder de indruk. Slechts als je op zoek bent naar een leren riem of een leren damestas kan je hier je hart ophalen. Alle kramen bieden dit aan. Als je bijv. een stofzuigerslang, printerpapier of wollen sokken van de markt wil ben je hier echt aan het verkeerde adres. Veel toeristen. De overdekte markt is fraai! Verse vis en verse kaas en slagers en veel groenten. Altijd leuk om te zien, maar als toerist voel je je toch een beetje toeschouwer, deze dagelijkse benodigdheden hebben we nu niet nodig.
We zijn toe aan lunch en vallen in de buurt van de markt neer op een terras. Tagliatelle, Salade ZaZa, pasta pesto en een hele plank vol antipasto! Goed bezig.
Laatste onderdeel van deze Florence-ontdek-dag is een busrit in de eerder genoemde HopOn-HopOff. Een oase van rust en toch nog veel zien. Nu valt dit laatste wat tegen. Na de wissel van lijn A naar lijn B, alwaar een fraai uitzicht over Florence, is de busrit met B redelijk saai. Heuvel op naar Fiesole en weer terug. We maken amper foto’s en het geheel wordt meer een “effe lekker zitten” dan een toeristische trekpleister.
De busrit eindigt bij de Coop. We hebben besloten gewoon wat boodschappen in te slaan voor een simpele zelf te bereiden maaltijd en lekker te niksen. Heerlijk.
Nog even over dat butsje (krasje) in de Ford die gister tijdens het parkeren per ongeluk is ontstaan. In de weblog homm.es wordt er melding gemaakt van onverantwoordelijk rijgedrag, voortreffelijke aanwijzingen en enorme schade. Beste lezer: allemaal false facts! Ter verduidelijking nog even een foto van wat er hier wordt verstaan onder deuk
Opmaken voor kookwerk, dineren en een rustige avond.
Nog steeds geniet Dirk