Japan 2024, di 15 okt, Takayama

Goede nacht. In het begin effe gepruts met hard blazende koude airco, maar gewoon het raam open en airco uit werkt ouderwets goed. Wekker op 06.55 uur (!), geen vakantietijd, we hebben echt een lekker druk programma!!

Bij het ontbijt is het spitsuur in de eetzaal, er lijkt een buslading toeristen te hebben afgesproken om 07.30  uur te gaan ontbijten. Het 4 koppig personeel is aan het rennen, een handelswijze die je in de Nederlandse hotels en horeca nooit zal zien. Gelukkig vinden we twee tafeltjes, schuiven aan en gaan naar het buffet. Licht schuldig, want het echtpaar dat net vóór ons binnenkwam staat nog te wachten. ‘Zo gaat dat’.. (opmerking ontleend aan het boek Slaughterhouse Five dat ik net aan het lezen ben)

Niet zo uitgebreid als in de vorige hotels, de koffie automaat is wel zeer traag, maar toch slagen we er in yoghurt, scrambled eggs en brood te bemachtigen. Prima.

Iets voor negen terug in de lounge om de gids van vandaag, Yoko, op te vangen, we zijn allen keurig op tijd aanwezig. Yoko doceert direct over Takayama met jaartallen en shoguns en samurai en bergdorp en kruisende wegen en belangrijk in de Japanse geschiedenis en meer.

We gaan op stap, Takayama blijkt zeer overzichtelijk, slechts 83.000 inwoners, dat is net zoveel als in de wijk Toolenburg van Hoofddorp. Alle beoogde attracties en bijzondere plaatsen liggen binnen wandelbereik.

Als eerste bezoeken we de Shoromon pagoda met vlak daarnaast een 1200 jaar oude boom (Ginko Tree). Dat is indrukwekkend. Yoko doceert vanaf A4-tje de verschillen tussen Boeddhisme en Shinto en dat geeft mij, met mijn kennis van het Nederlands Hervormd (met 1,5 jaar zondagsschool) en Rooms Katholicisme (pubertijd met vriendjes naar de mis in het Latijn) een goed gevarieerd beeld waartoe geloof in staat is. In mijn achterhoofd steeds het liedje “onze God is de Beste” van de Positivo’s Kees van Kooten en Wim de Bie. En af en toe “Red mij niet” van Maarten van Roozendaal. Atheïst Dirk.

Volgende (toeristische) attractie is de Morning Market langs de Miyagawa River. Niet zo groot als de Haagsche Markt (De Haagse Marrek), maar met veel leuke kraampjes met veel etenswaren, prullaria, kleine geinige trutteltjes en wat verse groenten.

Na een 45 minuten struinen drinken we koffie bij een klein zaakje, Fukutaro, waar we zonder gids nooit naar binnen zouden durven. Een soort huiskamer met een luxe gedeelte van 3 bij 2 meter waar je op de grond op een tatami moet zitten en wij daar net naast in een kamer van 4 bij 5 op kleine stoeltjes en bank en tafel. Stripboeken, oude platen een naaimachine en oude straalkachel alsmede flessen/potten met geweckt fruit en een iMac computer.. Fraai uitzicht op fietsstalling/rommelplaatsje met kippen…

Ouder echtpaar runt het bedrijf in dit 110 jaar oude houten pand (een uitzondering, Japanners breken meestal na 30 - 40 jaar hun huis af om wat nieuws neer te zetten) en leven op de bovenetage met 2 wel heel kleine kamertjes. Op de achtergrond Miles Davis uit de fraaie stereo installatie, we genieten!

We vervolgen onze tocht naar het “oude gedeelte” van de stad met woningen uit ca 1650 en lopen direct naar een soort zeer brede woning aan van een ooit rijke bankiersfamilie, en dat is nu ingericht als huiskamermuseum: Kusakabe Heritage House.

Ik blijf buiten naar de, overigens niet veel, toeristen en het verkeer kijken. P., K., T. en Yoko gaan even binnen kijken. De foto’s geven aan dat het zeker een fraai interieur is!

We wandelen / slenteren met een steeds uitleggende Yoko over alles wat we zien is en waar we maar naar kijken. Zeer informatief.

We bezoeken, of beter, bekijken de Sakurayama Hachimangu Shrine, een tempel. Er is een Shinto ceremonie bezig met 2 kinderen die, als ik het goed begrijp, door de ouders worden ingewijd in het Shinto gebeuren, een soort belijdenis of dopen of Bat Mitzvah, i.i.g. een religieus fenomeen. Fraai, maar ik voel me een beetje voyeur van een religieus iets waar ik niks mee heb. Mooie kleding.

We lopen weer terug naar het centrum en we bekijken leuke huisjes en winkeltjes waarvan het moeilijk inschatten is wanneer dat gebouwd is.

Het is dinsdag en dan zijn er veel, bijna alle winkels gesloten. Dat geeft veel rust en overzicht, maar heeft als nadeel dat ook veel restaurants dicht zijn. We zijn geruime tijd aan het wandelen langs de favoriete  eetgelegenheden van gids Yoko, maar die zijn allemaal gesloten.. Uiteindelijk treffen we rond 13.00 uur een klein zaakje dat Ramen verkoopt en dat nog plaats heeft voor 5 personen. We zitten naast elkaar en kijken uit over de Miyagawa Rivier. We bestellen allemaal Beef Ramen en ik doe er stoer een Misobal bij, in de gedachte dat een paar soepballetjes erbij wel lekker is. Het blijkt echter een bolletje loeihete chili, een sambal iets, om de soep wat pit te geven. Dat doet het zeker, we drinken er water bij, want bier wordt hier niet verkocht.

Na de lunchstop lopen we naar een restaurant waarvan Yoko tipt dat je er lekker sushi kan eten. Voor vanavond. De eigenaar komt, als we voor de gesloten zaak staan en Yoko al bellend voor ons probeert te reserveren, net aanrijden met zijn auto. Vol verse waar voor het avondeten. Op zijn verzoek graag al om 17.30 uur komen eten, dat nemen we uiteraard direct op in de planning. K. en T. gaan nog een stukje verder wandelen naar enkele bruggen en tempels, mijn rug doet vervelend en P. en ik gaan terug naar het hotel. Hartelijk afscheid van Yoko, topdocent.

De koffers zijn wederom goed aangekomen, dus we gaan met volle bepakking naar de hotelkamer.

Middagrust.

We gaan om 17.10 al weer op pad naar het toegewezen restaurant Sushi -Dining Nob.

We zijn de eersten die binnen gaan. Er hangt wel een bordje “Close”, maar er vormt zich al een rij, dus wie niet waagt... Na ons dringen 2 stellen ook naar binnen en we worden naar een tafeltje geleid, de chief-cook herkent ons. Het eten is geweldig: daarom gewoon veel jaloersmakende foto’s!

Er zijn ongeveer 14 gasten binnen, meer past niet. Als we om 19.30 uur tevreden naar buiten gaan mogen er 4 kandidaten van de wachtende rij naar binnen; er staan dan nog ongeveer 12 mensen te wachten.. Kan zijn omdat er veel winkels/restaurants op dinsdag gesloten zijn, maar wij denken eerder aan perfecte kwaliteit en ‘the place to be’.

Koffie in de hotel lounge, tijd zat om nog wat te typen; morgen een reisdag met de bus!

Ga een sushi cursus volgen, dat gaat met de tonijn en zalm van vishandel Roeleveld (Scheveningen) zeker een succes worden!!

Steeds meer Japans eten adept Dirk