Japan 2024, do 17 okt, Kanazawa

Goed en lang geslapen. 07.05 uur, ruim voor de wekker wakker. Het bed is immens groot, P. ligt een km verderop nog te slapen. Mail en berichten kijken, het tijdsverschil maakt het soms verwarrend. Foto’s sturen., ochtendritueel.

We ontbijten om 08.15. Uitgebreid Japans en Europees. Ik geniet van het eten én van stiekem kijken naar de hotel gasten schuin tegenover mij. 2 oude Japanse mannen, waarvan een zijn mondmasker (gewoon zo’n wegwerp blauw ding) haast ritueel opvouwt in een uitgevouwen servet en keurig naast zijn bord legt. Met trage bewegingen worden vis, soep, rijst en meer verorberd. Opvallend is dat de trillende handen de eetstokjes nog steeds met dodelijke precisie aansturen. Elk klein stukje eten wordt over grote afstanden vervoerd (rechtop zitten is in Japan een must, voorover buigen en naar je bord gaan met je hoofd is fout) naar de stramme mond. De trillende handen zorgen ervoor dat het eten weliswaar wat schokkerig door de lucht gaan, maar er valt niets. Fraai.

Onze gids van vandaag, Reiko, wacht in de lounge om 09.25.

We maken kennis en gaan eerst het programma voor vandaag bespreken. Ik heb al mail contact gehad met Reiko en P. heeft natuurlijk naar bijzonderheden gekeken dus er rolt uit: Hotel - Geisha district – Kenroku-en park - Kanazawa Castle - Omicho (vis)markt - Lunch - Nagamachi (Samurai District) - Hotel.

Voorwaar geen geringe opgave.

We moeten even wennen aan de Engels uitspaak van onze gids, het duurt even voordat we gewend zijn dat livel, tlee, palk direct omslaan in river, tree en park, maar met deze wetenschap onder de knie, gaat de communicatie prima! Reiko is enthousiast, heeft, net als de vorige gidsen, een bovenmodale kennis van jaartallen en Shoguns, Geisha’s en Samurais én van de stad Kanazawa. Wij, als goed absorberende studenten, nemen deze kennis over, of althans om beurten (en soms gezamenlijk) luisteren we naar bijzonderheden van geisha’s, Kanazawa, bomen, huizen, andere bomen, kastelen, vis en meer! Leerzaam, maar vooral ook ontspannen en prettig, gelukkig komen ook gewoon kinderen, huizen, air tlaffic contlol en kleinkinderen als gespreksstof voorbij.

De route van Reiko voert ons eerst naar de bus. We hadden gerekend op een dag wandelen (alles lijkt op Google maps wel onder loopbereik, tenminste voor 3 man, in mij schuilt geen wandelaar..). Reiko geeft aan dat het wel te lopen is, maar dat we de hoogtemeters op deze manier het beste slechten. Voor mij dus meteen een topgids: alleen maar berg/helling af wandelen. Busrit gaat vlot, we zijn al gewend aan middenin instappen en aan de voorzijde uitstappen, langs de controlerende en iedere passagier bedankende buschauffeur. (arigato goizamaaas is hier veelgehoord!)

We wandelen te midden van hordes schoolkinderen door de kleine straatjes van het Geisha district (https://www.japan.travel/en/spot/1405/) Die schoolkinderen, allemaal keurig in uniform, zijn niet lokaal, maar vanuit andere steden en hier voor een schoolreisje (bron Reiko).

We fotograferen en gaan zelfs een geisha huis binnen. Schoenen uit (God zij dank heb ik voor deze vakantie speciaal Skechers Slip-ins gekocht, dat scheelt een hoop gedoe, bukken en veters), door een onmogelijk klein trapje naar de 1e etage en veel fraaie vertrekken met diverse muziekinstrumenten en op de achtergrond Reiko die overal uitleg bij geeft. Goed. Over een zo mogelijk nog smallere andere trap weer terug naar de aarde en door kleine gangetjes en het verplichte winkeltje, terug naar de frisse buitenlucht. We maken veel foto’s. Ook met parasol..

We zijn toe aan koffie en Reiko neemt ons mee naar een volgende bus voorbij het park (dan kunnen we helling af teruglopen) en stoppen bij het Ishikawa Prefectural Museum of Art voor koffie. In het museum is in de entreehal een fraaie koffiezaak. Dat treft, schoon, koel én, verrassing-verrassing voor taartjes en koekjes en zoet liefhebbers K. en T. een voortreffelijk uitgerust filiaal van de meester patissier Tsuji Guchi Hironobu. Ga daar maar eens naar Googelen, het is zeker anders dan onze Rudolf van 24 Kitchen..)

Door naar het Kenroku-en park. Groot, ontzettend mooi en goed onderhouden, niet zomaar wilde aanplant of aanwaaiende bomen of struiken: alles is gepland tuinontwerp, en dat al honderden jaren lang. Indrukwekkend en met een af en toe lekker windje op deze zonnige, warme dag, een genot om doorheen te wandelen en te genieten. Met ons meer toeristen, maar gelukkig zijn Japanners in de meerderheid, dat geeft een beter gevoel dan alleen maar buitenlanders. Reiko verhaalt uitgebreid en verveelt niet!

Het vervolg is het Kasteel. Wiki noemt: Het Kasteel Kanazawa (Japans: 金沢城, Kanazawa-jō) is een groot, deels gereconstrueerd kasteel in de Japanse stad Kanazawa, in de prefectuur Ishikawa. De kasteelsite bevindt zich in het stadscentrum en grenst aan de beroemde tuin Kenroku-en. Het kasteel gaat terug op een versterkte tempel uit de Muromachiperiode die aan de basis lag van Kanazawa. Nadat Oda Nobunaga het kasteel verwierf, begon hij het uit te breiden. Na zijn nederlaag nam Toshiie Maeda het over en liet hij het volledig opnieuw opbouwen. Het werd vernield door een brand in 1631 en vervolgens ingrijpend aangepast. Bij de grote brand van Kanazawa in 1759 werd het opnieuw in as gelegd. Na de Meijirestauratie werd de site overgemaakt aan het keizerlijke leger. Veel restanten van het kasteel gingen verloren bij een brand in 1881. In de 21e eeuw werden verschillende onderdelen van het complex gereconstrueerd.

We lopen effe door naar de naar de Omichi vis markt. Voor mij een forse wandeling (maar gelukkig nog steeds beetje helling af….) mijn reisvriendjes ervaren het meer als een licht tochtje.

Omicho Market (近江町市場, Ōmichō Ichiba) has been Kanazawa's largest fresh food market since the Edo Period (1603-1868). Today, it is a busy and colorful network of covered streets lined by about 200 shops and stalls. While most shops specialize in the excellent local seafood and produce, you can also find flowers, clothing, kitchen tools and more on sale (niet gezien)

Although the market is most exciting during the morning hours, it also gets quite busy around noon, when tourists and locals arrive to have lunch at restaurants inside the market. It is not unusual for lines to build in front of the popular restaurants, many of which specialize in rice bowls topped with fresh Kanazawa seafood (tja.. het is inderdaad druk en toeristisch).

We genieten van een late lunch in een van de vele nabij de markt gelegen restaurantjes. Misschien wat overmoedig, of de plaatjes op het menu verkeerd interpreterend, bestellen we o.a. krab kroketjes. Op de foto zien die er klein uit (net als die Hollandse garnalenkroketjes) en de foto toont er 2 per portie. K. en ik bestellen dus “kroketjes 3 keer”. Een schampere blik van het personeel had ons al direct moeten doen inzien dat er iets vreemds aan de hand was. Nu zullen de Japanse restaurant medewerkers de klanten nooit uitlachen (dat zou zeer on-Japans zijn), maar toch zag ik een lichte glimlach om de mond van degene die de bestelling opnam en bijna een schaterlach bij degene aan wie de bestelling werd doorgegeven. We hebben goed ons best gedaan en alle Japanse vooroordelen dat die Westerlingen zoveel eten volledig bevestigd! Bijna alles opgegeten..

Na de lunch terug richting hotel. Klein beetje via een omweg en met wat slingers (er is hier veel te zien en Reiko vertelt veel) dus een wandeling gepaard gaand met wat winkelbezoek

(kaartjes ballen winkel?), om daarna via het Samurai District (vlakbij het hotel) te wandelen. Helaas wordt Reiko op het laatste moment overvallen door een (wat wij inschatten) zweepslag... Sneu en pijnlijk, maar Reiko wil van onze hulp en ideeën niets weten en belt gewoon haar man die haar komt ophalen. Wij worden dringend verzocht, of beter, geïnstrueerd om door te lopen: hier linksaf, dan ligt het hotel op 200 meter. Wel een vriendelijk en hartelijk afscheid van onze gids Reiko. Kanjer.

Ik ben moe, bij P. schiet er iets in de rug, we komen als echte bejaarden aan in het hotel. K. en T. mankeren niets. De koffers zijn present, we gaan uitrusten, het is ongeveer 16.00 uur.

Uitgerust, fris gedoucht en volledig hersteld gaan we om 19.00 op weg voor het avondeten. We hebben een Italiaans restaurant uitgezocht (weer eens wat anders) dat is gehuisvest in een grote Mall, niet al te ver van het hotel.

 Carlo Centro restaurant (Een Italiaans restaurant waar je kunt genieten van Kanazawa PIZZA en livemuziek. 🍕Geniet van de originele pizza van Carlo Centro, waar je op een gezonde en directe manier kunt genieten van de smaak van Kaga-groenten en lokale ingrediënten. In het weekend en dagen voor feestdagen begint livemuziek om 19.00 uur en 20:00 uur. U kunt ervan genieten. Wij bieden plaats aan groepen van 60 tot 100 zittende personen. Neem gerust contact met ons op.)

Het menu biedt inderdaad pizza en pasta, met veel Japanse varianten. Ik kies de Caesar Salad, die deze keer niet met een koekje, maar warm word geserveerd. Apart. Heerlijk Italiaanse Verdejo als begeleiding, 1 keer pizza en 3 keer pasta, prima eten.

Om 21.00 uur terug in het hotel.

Aspirant Kanazawa kenner Dirk