Nieuw Zeeland 1 - 3 nov 2016, Thuis - Hong Kong - Auckland - Christchurch

De eerste dag brengt de vliegreis ons naar Hong Kong. Vlot naar Schiphol, vlot inchecken, vlot door de geautomatiseerde paspoort controle (waarom moet je eigenlijk je bril afzetten als je die, wanneer je wakker bent, altijd draagt? Sommige mensen kunnen waarschijnlijk het in de automaat aangegeven “hier kijken” niet eens zien. Ben vergeten of je bij de marechaussee controle ook je bril moet afzetten. Ik draag niet eens een bril, maar toch..), vlot door de handbagage check en het 3 seconden handen-omhoog apparaat, kortom vlot binnen.

De luchthaven winkels zijn zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt voor de vele reizigers. Tijdschrift en aftershave. We drinken koffie in de lounge, Cathay Pacific huist bij British Airways, maar, hier heerst nog de sfeer dat Hong Kong een kroonkolonie was. Engels. Heerlijke cappuccino en een broodje.

Het vliegen en de Airbus 300ER van Cathay Pacific is een lust. Veel luxe, veel extra, met name de verlichting die bij aankomst in Hong Kong een soort zonsopgang simuleert is fraai.

Veel mensen op weg naar een verre bestemming en veel die terugkeren daarvan. We staan in een lange rij bij de paspoort controle. De met veel strepen op haar uniform uitgeruste douanebeambte is vriendelijker dan degene die in Beijing zijn gestationeerd (althans dat gevoel heb ik), maar dat betekent nog wel een norse blik. Veel stempels. Onze bagage wordt direct doorgestuurd naar Auckland, geen omkijken, we lopen naar het Airport Regal Hotel (10 minuten). Efficiënt draaiend, teflon hotel. Alles is onberispelijk schoon en netjes. De balie levert 12 strak in (mantel)pak geklede receptionisten. We liften naar de 8e etage en zijn natuurlijk erg blij met de zeer schone kamer en 2 kingsize bedden en mega badkamer. Slapen.

De horloges zijn op Hong Kong tijd gezet, maar het besef aan tijd, of meer “hoe laat is het”, is al beschadigd. We lopen in 15 minuten naar de vertrekhal (ook groot) en wandelen langs de vele winkels. Een hele etage foodcourt doet menige Amerikaanse mall verbleken. Alles wat ik maar lekker vind (ja, ik weet het: veel) is hier in overvloed. We eten overigens niks, daar we in het hotel al een zeer uitgebreid ontbijt (lunch?) hebben genoten…

Het verdere wachten op de luchthaven van Hong Kong, in de lounge met lotgenoten, heeft een iets droeviger aanblik. Verspilde tijd. Verveelde blikken. Zakenmannen met meerdere Gsm’s en laptop. Al telefonerend, vaak op een te luid volume, en dan tegelijkertijd iets te eten bestellen, of wat pakken, of iets typen, of nog iets. Multitasken, belangrijk zal de beoogde uitstraling zijn, of kijk mij eens gewoon doorwerken. Heel de tijd.

 En natuurlijk ontzettend veel Samsonite rolkoffers. Business model. Met P. nog even geprobeerd op te zoeken wanneer de rolkoffer eigenlijk zijn intrede heeft gemaakt, maar er is nu werkelijk niemand meer, behalve dan de backpack en schoudertas adepten, die zonder wielen koffert.

 De vliegreis naar Auckland is al net zo prettig als de eerste naar Hong Kong. Deze Airbus is nog wat luxer: een been-lig ruimte van zeker 2 meter en een nog groter scherm met films voor een jaar. Slapen in een vliegtuig lukt me nog steeds niet, het is meer een soort waak-dommel-even weg toestand. Koffers ophalen en paspoort controle gaan vlot, de mensen zijn vriendelijk, een prettig welkom in het Nieuw Zeelandse. P. heeft alle schoenen goed schoongemaakt en dat is maar goed ook. Naast het niet mogen meenemen van snoep, etenswaren, gedroogde vis of Hollandse kaas (hier zijn TV programma’s over..) wordt er goed gekeken of er geen modder of vuil aan je wandel- of hikingschoenen kleeft, ook de schoenen in je koffer. Scherpe controle.

De domestic flight van Auckland naar Christchurch loopt precies volgens schema. Efficiënt werk van Air New Zealand.