Nieuw Zeeland 18 nov 2016, Hokitika

Graag even stilstaan bij dat B&B, bed and breakfast. Ik moet toegeven dat ik daar wat twijfel, bedenkingen en zelfs wel achterdocht bij had voor aanvang van dit avontuur. Gewoon een hotel, kamernummer, liefst 12e etage of hoger, geen vragen en klaar. Steriel en rust. Zakelijk. Niet dat ondervragen door een gastheer, of erger, gastvrouw, die alles wil weten en van alles weet. Frances, mede runner van onze Teichelmann’s B&B heeft mij laten zien dat het juist ook heel erg leuk is zo’n knusse b&b. Als een kloek, met de haar zelf opgelegde eis om alle namen te weten van de tijdelijke bewoners van de 6 kamers (toch al gauw 10 personen, elke dag wisselend) waakt ze over haar gasten. Met recht geïnteresseerd en vragend naar wel en wee van ieder. De eerste B, dat Bed, is prima in orde: schone kamer, knoert van een bed, heerlijke badkamer, top. Die andere B, Breakfast is zo mogelijk nog fraaier. Zelfgemaakte rabarber, zelfgemaakte chutney, apart brood/toast van dat speciale bakkertje, eieren van de extreem vrije uitloop kippen (vanochtend Eggs Benedict, Frances manier = perfect). Ik bewonder de professionaliteit, maar nog meer de gemeende aandacht. Combinatie van B&B en af en toe steriel hotel lijkt dus het beste!

Vrijdag = wasdag.

Omdat de voorraad kleding slonk, besloten we vandaag de was te doen. Gewoon bij de wasserette. Maar eerst even een foto maken van Mount Cook zonder wolken, het is een schitterende ochtend met blauwe lucht en amper wind.

Hoogtepunt bij de wasserette was dat de auto waar wij naast geparkeerd stonden op slot was gegaan met de sleutel in het contact en een kind op de voorstoel… De verwarde moeder probeerde de 4 jarige peuter de deur te laten open maken, maar dat bleek moeilijker dan gedacht. Gelukkig was er een oudere man bij die aan de deuren trok. Na onze koffiebreak, in afwachting van de wasmachine (30 min) bleek de auto nog steeds gesloten. Als Fort Knox, nu wel met meer omstanders. Wij deden de was in de droger en gingen een blokje lopen. Na 25 minuten retour en net op het moment dat wij de droger opende lukte het de opgetrommelde lifeguard de deur van de auto te openen. Huilend kind, wiegende moeder en tevreden omstanders. Mini wereldleed.. (beetje Haagse stadsjongen heeft die auto in 3 minuten open)

Het reisgebeuren:

Na de was zijn we op weg gegaan via hw 6 naar het noorden met als doel Punakaiki. Eerste stop voor de tweede koffie is in Greymouth. Tja.. beetje saai en zich al aan het "voorbereiden voor de Kerst”

Simpel wandelingetje (P), mild avontuur (D).

Op de weg terug stoppen we nogmaals voor een welverdiende koffie, in Greymouth. Had al aangegeven dat dit een wat saaie plaats was (met name de kledingwinkels zijn echt uit de jaren 60..), maar één winkel trekt onze volle aandacht. Een ander soort B&B!! Een winkel die naast bedden ook Barbeques verkoopt. Deze combinatie is in Nederland nog niet bekend, maar een groot aantal kanjers in onze vriendenkring zijn én goede slapers, én BBQ genieters. Wordt dus vast binnenkort in ons land geopend!

Weer een heel fijne dag, met lekker weer, nieuwe indrukken en inzichten en mooie uitzichten.

Zal verder niet uitweiden over het avondeten, maar de Beef Wellington van Stumpers is goddelijk..