Nieuw Zeeland 17 nov 2016, Franz Josef Glacier - Hokitika

door DJB
•
17 nov, 2016
•

Ochtendroutine.

We vertrekken om 09.00 uur naar het noorden. Beter weer: op de achtergrond horen we de helikopters af en aan gaan naar de gletsjers…

Via hw 6 is het einddoel voor vandaag, Hokitika, ongeveer 2 uur rijden. We treffen direct alweer een uitermate fraaie omgeving. Ogen tekort.

Koffie (zo na een dik uur rijden móeten we echt even aan de koffie) in de “oude mijnwerkersnederzetting” Ross. Het enige oude dat we konden ontdekken waren een aantal vervallen huizen met verschrikkelijk toeristische meuk en de eigenaresse van het Café in Ross, met tatoeages op haar armen uit 1932..

Rond 11.30 zijn we in Hokitika en we besluiten eerst deze stad te “ontdekken”. De reisgids geeft aan: “met zijn brede straten, opvallende oude gebouwen en kustnijverheidsateliers, is Hokitika misschien wel de aantrekkelijkste stad van de Westkust”. Dit blijkt al gauw van een hoog Tripadvisor gehalte. Zeker, wat bredere straten dan tot nu toe, maar niks opvallende gebouwen en ateliers al helemaal niet..

Dit zien we:

We aantrekkelijk is het strand, waar we direct een klein wandelingetje maken.

Nog aantrekkelijker is de maaltijd die we genieten in het Clocktower Café. Heerlijke omelet en sandwich en een heel gezellige conversatie met 2 inwoners op leeftijd die met recht geïnteresseerd zijn in ons toeristen en met een geweldig NZ accent hun stad aanprijzen. Leuk.

Omdat we de B&B nog niet willen lastigvallen, gaan we op weg naar de Hokitika Gorge. Door P. in de voorbereidingen al aangestipte mogelijkheid voor bezoek: fraaie hangbrug, mooi water, veel natuurschoon en (spreekt mij zeker aan) niet langer dan een half uur wandelen..

De rit naar de Gorge is ook al weer boeiend. Die bergtoppen op de achtergrond blijven iets magisch en aantrekkelijks houden.

De voorbereiding wordt uitbetaald: de Gorge is werkelijk prachtig, de kleur van het water (omschreven als magnesium blauw) is inderdaad mooi melkachtig blauw.

Na de Gorge rijden we via het Lake Kaniere terug naar Hokitika. Smalle onverharde bochtige weg doet de Ford kreunen, het door ons gehoopte uitzicht wordt steeds weggenomen door een dikke rij bomen. Gelukkig is er een scenic view waar we, achter de bomenhaag, het meer goed kunnen zien:

Om 1530 zijn we bij onze overnachtingsplek, B&B: Teichelmann’s Bed and Breakfast. We worden hartelijk welkom geheten door Frances en Brian.

Het huis heeft een fraaie historie en Brian verteld er enthousiast over. Wij logeren in de voormalige behandelkamer van Dr. Teichelmann…

In de avond eten we, op advies van Frances in restaurant Stumpers. (genoemd naar de stomp van een afgehakte boom en niet het synoniem van het door mij veel gebruikte prutsers..)

Wat een porties… we nemen allebei een light-meal, maar zowel de grootte als het aantal calorieën kunnen een actieve bootwerker overdonderen. Wel lekker!

Na de espresso uitbuiken aan het strand en wachten op de zo befaamde Hokitika zonsondergang.

De zee is werkelijk schitterend:

De zonsondergang is fraai, het strand is aardig vol gelopen met mensen die net als wij van het fraaie uitzicht en fenomeen genieten

Prettige dag, deze reisdag!

Morgen naar Punakaiki, naar de Pancake Rocks en Blowholes!

PS Bijna vergeten: bij de avondwandeling zien we hem dan toch: Mount Cook!!!