Nieuwe alinea

Blog Post

Nieuw Zeeland 26 nov 2016, Ohakune

  • door DJB
  • 26 nov, 2016
Onze B&B

Perfecte nachtrust, ontbijt met 3 Fransen en 2 Nederlanders (die we gelukkig maar kort zien want één ervan zit te mekkeren over foute politiek). Op de agenda voor vandaag staat het verkennen en bekijken van de 3 vulkanen in het Tongariro National Park, de Mt. Tongariro, Mt. Ngauruhoe en Mt. Ruapehu.

"Voor Maori’s zijn bergen ooit goden en strijders van ongekende klasse geweest. Alle bergen zijn mannelijk op één na: een knappe vrouwelijke berg, niet ver hier vandaan. Om in de gunst te komen van deze schoonheid hebben de bergen hard gevochten en dat was/is te zien aan de vulkaanerupties." Korte, ruwe schets van een ongetwijfeld lange en ingewikkelde legende, maar voor het verhaal van vandaag wellicht van invloed.

We vertrekken vanuit onze fraaie B&B en maken een eerste stop op hw 4 bij het Makatote (trein) viaduct uit 1870. Sterk stukje engineering, bovendien een leuk gesprek met een stel Zuid-Afrikanen.  

Makatote Viaduct
We vervolgen hw 4 en kijken voortdurend aan onze rechterzijde om de bergen te ontdekken. Dat valt tegen. Het is weliswaar droog, maar de bewolking is wat laag, waardoor het zicht op de bergtoppen ons wordt ontnomen. We besluiten gewoon de berg op te gaan en slaan rechtsaf de 48 op, Bruce road, op weg naar het skigebied aan de westzijde van de Mt. Ruapehu, de Whakapapa ski hellingen. We treffen eerst het Chateau Tongariro (open voor gasten in 1929) een fraai hotel dat zeker markant genoemd mag worden.
Markant
We rijden langs de Bruce road information service, maar besluiten de slecht zicht waarschuwing te negeren, het ziet er aardig uit.
Bruce Road Information

Het landschap verandert van maanachtig in zo mogelijk nog kaler en helaas vallen de lage wolken aan op 3/4 van de route.

Op weg
De wolken
Op het einde van de weg (altijd vreemd een skiresort in de zomer: leeg, kaal) zien we nog wel een lift naar de top van de berg, maar het geheel maakt een mistroostige en zeker geen vulkaan indruk.
De lift naar de top
We keren om en maken een zeer kleine wandeling aan het begin van Bruce Road. Track aangekondigd als easy en ongeveer een half uur durend. Bleek maar 13 minuten heen en weer, zelfs voor mijn gemotoriseerde mind wel erg weinig..
Uitzicht Mound Track
Vanaf de track kijken we voortdurend naar de Mt Ruapehu, maar die geeft zich nog steeds niet bloot.
Nog steeds in de wolken

Omdat het zicht toch lijkt te verbeteren besluiten we de drie vulkanen te omcirkelen en vanaf de oostzijde aan te vallen. Steeds meer blauwe lucht, dat moet toch goed komen.

We rijden verder via de hw 4 en ontdekken dat er aan de linkerzijde volop brem staat en aan de rechterzijde, het National Park gedeelte, niet. U merkt hoe scherp er op alle details wordt gelet!

hw 4 t.h.v. Erua, brem en geen brem.

Na het Lake Rotoaira rijden we zuid over de state highway 1.

Steeds meer blauwe lucht, met overigens zeer fraaie wolkenpartijen, voer voor meteorologen. Kleine bloemkolen met enorme Cumulus kanjers, beetje Altocumulus en wat radiërende Cirrus. (bron: zeevaartschoolmeteo, maar vooral luchtvaartmeteoroloog en docent in Eelde, Dhr. Mindeman, die niets met vulkanen had maar zeer lyrisch kon worden over wolkenpartijen!)

hw 2, Desert Road
Vanaf desert road naar de vulkanen, het beste zicht van deze dag..

Onze laatste aanval is via de Okahune Mountain Road naar het noorden, richting het Turoa ski gebied.

Resultaat aan het einde van deze weg:

Op de top van Ohakune Mountain Road

Zo snel als we kunnen terug naar de veiligheid van het dal. We treffen op de terugweg nog het volgende bord:

Geen kettingen meer nodig

Om 1600 zijn we terug in onze B&B, het weer klaart op, we geven de strijd op en besteden de namiddag aan lezen en op internet kijken naar de foto’s van deze vulkanen.

Leeswerk
s ‘Avonds eten we in restaurant Osteria in Ohakune, heerlijk Italiaans.

Dat van de Maori’s dat bergen goden zijn geloven we natuurlijk niet, maar sinds Mount Cook en nu deze 3 bergen, wordt het tijd om zaken toch eens nader te onderzoeken. Daarover later meer…

Samengevat: een prima dag met iets te veel autokilometers en te weinig wandelmeters (ja ja), met verschrikkelijk mooie natuur en wolken, helaas zonder toppen van vulkanen!

Morgen op weg naar Rotorua, met als doel geisers. Daar hebben nog geen Maori achtergrond over gelezen, maar dat gaat vanavond zeker gebeuren!

Share by: