Vlot ontbijt, snel gepakt en op weg naar één van de hoofddoelstellingen van ons Nieuw Zeeland avontuur: het beklimmen van de Mount Maunganui. In 2012, ook al in november, door Uw schrijver bedwongen onder zeer zware omstandigheden. Daar ik P. steeds heb voorgehouden dat het bestijgen van deze berg (hier in Nieuw Zeeland bekend en gevreesd als The Mount) een welhaast onmogelijke prestatie is, kon een herhaling, in deze vakantie omstandigheden, niet uitblijven. Van Rotorua (goddank uit de zwavellucht..) naar de suburb van Tauranga, Mount Maunganui, is iets meer dan een uur rijden. We arriveren daar rond 10.30 en kunnen de Holden (niks geen geklaag) op niet al te grote afstand parkeren.
We gaan direct op weg: geen dragers, geen koffie en de enige dag dat P. niet haar stevige schoenen aandoet, maar gewoon gympies (grove onderschatting)
We moeten wel even voorrang geven aan een schoolklas met kinderen, maar die gaan we vast inhalen.
We beginnen met de wandelroute (track) via de westzijde van deze gigant en het begin is redelijk tot matig steil.
De weg wordt wat steiler en we horen de schoolkinderen nog wel maar van inhalen is geen sprake. Man wat is die weg steil… Aan de noordzijde van het pad, net onder de top hebben we al een fraai uitzicht:
Enige tijd later bereiken we de summit!
We dalen via de zuidzijde van de berg, een met veel trappen uitgeruste track. Ik kijk met bewondering naar een aantal jonge mensen die dit trappengekkenhuis in volle draf bestijgen.. Gelukkig ook een paar puffende leeftijdgenoten, die ik uiteraard (dalend) superieur kan toelachen.
PS die schoolkinderen hebben we nooit meer gezien…
We foerageren aan de voet van de Mount en genieten van strand en omgeving, en van een simpele, maar prettige lunch.
We vervolgen rond 13.00 onze weg naar eindbestemming Waihi Beach, maar besluiten nog even downtown Tauranga te bekijken. Behalve de fraaie brug van Mount Manganui naar Tauranga, met goed uitzicht over de grote haven (de Maasdam van de Holland Amerika Lijn prominent aanwezig, evenals een grote Maersk containerbak) is er in het centrum niet veel te beleven. We gaan vlot door naar Waihi. Om 15.30 arriveren we in onze Seagulls B&B. Gastheer Peter heeft vanochtend gebeld (via de gastheer van de Rotorua B&B!) dat er niemand aanwezig is tot 18.00 uur, en dat de sleutels onder een schelp liggen bij de deur. Systeem werkt prima en we installeren ons in een werkelijk schitterend onderkomen met grote huiskamer, keuken, knoert van een badkamer en 2 immense slaapkamers. Groot!
Rond 18.00 maken we (kort) kennis met onze gastvrouw , die eigenlijk geen tijd heeft want tussen werk en verjaardag en boodschappen en honden uitlaten, maar ons wel een snelle uitleg geeft van ons verblijf: we hebben de hele etage voor onszelf en zij zorgt ervoor dat de koelkast vol blijft!
Dineren doen we bij restaurant Flat White, we slaan het gedeelte van een romantische wandeling over het strand naar het restaurant (en terug) over (U begrijpt met The Mount in de benen..) en kiezen voor de auto.
Schitterend uitzicht, héérlijk eten!
Na het diner nog een korte blik op het strand over de kalme zee , en daar is-t-ie, onze berg!
Nog geen plannen voor morgen, we gaan eerst eens goed slapen en morgenochtend kijken wat er allemaal op ons pad gaat komen!
Weer een goede Nieuw Zeeland dag!