De afgelopen dagen is de bemanning van de Ninghai in de ban de “de Pool” geraakt.
Enige uitleg is hier op zijn plaats.
De Pool is Dhr. Sopek. Captain Sopek. Geboren en getogen in Gdansk (vandaar), woont tegenwoordig vlak bij Manilla, Filippijnen. De Pool is in Davao aan boord gekomen, gaat in Sri Racha weer van boord en houdt, op verzoek/wens/eis van de eigenaar (Rickmers) een audit/inspection /check van al het reilen en zeilen hier aan boord. Heeft op deze manier een paar dagen de tijd om alles te controleren. De Pool heeft jaren gevaren, als stuurman en later als kapitein, heeft daarna enige tijd op het “kantoor” van Rickmers in Hamburg gewerkt en is tegenwoordig freelancer met een eigen bureau die dit soort audits uitvoert.
Na aankondiging van deze audit begint het geklaag en gemopper. Achterdocht. Geen onbekend fenomeen volgens mij bij controle. Immers: er is net inspectie van de Germanischer Lloyd geweest en alles was in orde, er is nog zoveel te doen, vertrouwen ze ons niet, gaat zeker lopen zeuren, kostbaar tijdverlies, we komen niet aan het gewone werk toe, we moeten de zaken voor Singapore nog regelen, enz, enz. Enige vooringenomenheid is duidelijk aanwezig. De bemanning wordt door de 1e stuurman toegesproken over regels en voorschriften, de machinisten laten gereedschap vallen en duiken direct in de papieren en de kapitein blijft volhouden dat 5 dagen onzin is, kan makkelijk in een paar uur. Of het aspect Birma versus Europa hier meespeelt kan ik niet bewijzen, maar laat ik het zo stellen: dat kriebelt (volgens mij).
De eerste actie van de Pool is de lucht klaren: nee ik ben geen politie-inspecteur, nee het gaat niet om alleen maar fouten vinden, ja, we moeten samen kijken of er verbetering mogelijk is als er iets niet klopt, het is voor jullie, enz. Dit helpt, maar men blijft voorzichtig.
Voor The Passenger is De Pool een prettige afwisseling/aanvulling, ik spreek hem voornamelijk bij het nuttigen van de maaltijden. Het is erg gezellig. Net als de kapitein een grage prater, vol met verhalen over het varen van vroeger, prachtige anekdotes over zijn grote hobby: duiken; vol trots vertellend over zijn huis aan het strand en zijn vriendin en dochter van 3 hier in de Filippijnen (wil nooit meer terug naar Europa) en zijn zorg voor het milieu en vissen! Het lukt hem alle tafelgenoten te laten schateren!
We zijn nu bijna aangekomen in Sri Racha en de audit is afgerond. Vanmiddag de laatste debriefing en evaluatie. Alle papieren, checklists, rapporten en meer, zijn bekeken (er is echt een onvoorstelbare hoeveelheid papierwerk met voorschriften, regels en bij te houden items aan boord). Alle veiligheidsmiddelen zijn gecontroleerd (ik ben weer onder begeleiding van Messman naar de Life-Boat gedirigeerd, als onderdeel van de controle op “Sloepenrol” en heb deze keer zonder claustrofobie gevoel in het bootje (wel dichter bij de uitgang..) gezeten), evenals protocollen, apparatuur en meer. Alles is gecheckt.
Naast een enkele opmerking over de CO2 installatie (bepaalde borgringen moeten er juist wel of niet “inzitten”) en een niet goed werkend hoofdmotor onderdeel (komt hier in Sri Racha al een techneut voor aan boord) slaagt de Ninghai met vlag en wimpel. Als je het zo kan noemen. Het precieze aantal non-conformity notes is mij onbekend. Terecht. Op mijn vraag aan de 1e stuurman of na de audit nu “everybody happy” was kreeg ik te horen dat happiness geen onderdeel van een audit is... Satisfied, little bit, is het meer. Hooguit.
Ik bespeur opluchting bij de bemanning, in Sri Racha gaan we het vieren..
Ik neem hartelijk afscheid van Captain Sopek, de Pool!
Tevreden Dirk