De dagen dat de Ninghai in Sri Racha vertoeft wordt er veel werk verzet. Ik doel nu niet op de Robinson expedities (!) van de bemanning en The Passenger, of stappen in het algemeen, nee: de bedrijfsvoering, het reilen en zeilen aan boord!
De scheepsagent in Thailand is vervangen door een andere agent, die nog moet wennen en weinig weet. De Superintendent uit Singapore is aan boord vanwege speciale lading en onderhoud en wil prioriteit. Het E-mail verkeer schip-kantoor stijgt exponentieel (veel vragen van diverse afdelingen van kantoor (het lijkt in deze scheepvaartbranche of “kantoor” staat voor mensen die langs elkaar heen werken: overbodige, onzinnige (ETA voor Singapore?) en vooral veel dubbele vragen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zelf vragen stellen kan: deze worden uiteraard zo spoedig mogelijk, maar niet ’s nachts of in het weekend of op vrijdagmiddag of in de Kerstperiode of in december.. beantwoord. Fenomeen is volgens mij overigens niet uniek voor de scheepvaartbranche..) en vreet aandacht. Twee man voor inspectie van dubbele bodems en diverse ballast tanks zijn aan boord (blijven tot Singapore); ze willen steeds wat. Een techneut (vast een voormalige sparks..) die de 10cm radar moet repareren (magnetron defect?) heeft meer vragen dan oplossingen. Een specialist van Sulzer komt naar een probleem van de hoofdmotor kijken (bij de laatste keer manoeuvreren wilde de machine niet stoppen en verder is het aantal toeren bij dead-slow veel te hoog : de governor (zeg maar gaspedaalregelaar) moet gerenoveerd/gerepareerd worden) en heeft veel eisen. Er is een zoveelste wijziging betreffende de aard en hoeveelheid lading die hier in Sri Racha verwerkt moet worden. We gaan opeens 24 auto’s (type pick-up) laden. En verder lading die gereorganiseerd/herplaatst moet worden, omdat dit in Singapore niet mogelijk/wenselijk blijkt. Het brandstofverbruik. De audit. Weer een Inspectie gepland. De Flag State (Marshall Islands: ik neem aan met zeer gunstige belastingregelingen voor Rickmers) wil de kranen laten testen in Singapore. Aflos bemanning in Singapore. Overdracht. Ga maar door..
Gevolg voor de kapitein, ch/off en ch/eng is dat “iedereen” wat van hen wil. De toch al niet lage temperatuur stijgt..
Gelukkig zie ik dat de staf van de Ninghai zich koelbloedig, professioneel en vooral met humor en heel veel lachen door deze drukke tijden heen slaat. Kaf en koren worden snel gescheiden, hoofd- en randzaken goed uit elkaar gehouden.
Wat blijft is de ETA voor Singapore, waar eigenlijk iedereen op zit te wachten en continue om vraagt. Al het genoemde werk in Sri Racha gooit hier flink wat roet in het eten. De verdwenen scheepsagent repte van 19 december “in the evening”. Nadat er de gehele nacht is doorgewerkt geeft de nieuwe agent om 08.00 aan dat het 10.00 wordt, om 10.00 dat het 12.00 wordt en om 12.00 dat het “late in the afternoon” zal zijn. De superintendent noemt steeds 16.00 hours.
We zijn uiteindelijk op 20 december 23.35 vertrokken.. je kan zo wel spreken van een verloren dag, niemand kan/mag de wal op want we gaan “zo” vertrekken. De bemanning buffelt door, de passagier ondergaat het uiteraard gelaten en staat met langzaam herstellende rug (jonge god) op de brugvleugel te kijken naar het laden van auto’s.