Besloten niet te “stappen” in Lae. Gevoel. Levert 2 aparte dagen op. 2 december moet/ga ik toch wel een middagdutje doen, na het nachtwerk daarvoor... Wel de ochtend en het eind van de middag bezig met de favoriete bezigheid: brugvleugelhangen! Dat zet ik op 3 december voort. Ik kijk naar het Laden en Lossen in Lae. Gewapend met camera en fles water struin ik van brug naar dek naar kade (in ieder geval wel voet aan wal in PNG) naar accommodatie en weer terug om te observeren.
Wellicht door anderen (niet kenners?) omschreven als: alleen maar containers, kranen, bootwerkers en heftrucks, tja… boring, saai, Lima Bravo.
Er is heel veel te zien: ik sta waarschijnlijk te kijken zoals een spotter naar zijn vliegtuigen (treinen), de postzegelverzamelaar naar zijn nieuwe zegels, of de voetbalfan naar zijn wedstrijd: ik ben een havenwerk-spotter. Spotter van het Theater van het Laden en Lossen!
Tot verbazing van de crew is één van de walkranen operationeel (waren de laatste drie jaar kapot, of in onderhoud…) zodat er met 4 kranen wordt gewerkt: de 3 scheepskranen en het Gottwald Monster. Van de 1e stuurman heb ik een kopie gekregen van discharge- en load figures. Er worden ongeveer 120 containers gelost en een kleine 600 worden geladen. Ongeveer 720 movements. Dat moet snel kunnen..
Een groot aantal bootwerkers gaat aan de slag. Vorkheftruckchauffeurs, kraanmachinisten, sjorders, duwers, tally-klerken, vrachtwagenchauffeurs, twist-lock aanbrengers, en meer. Echter: ondanks de vele kranen en de vele mensen gaat het héél langzaam: er zijn ook héél veel schaduwzitters die alleen in zeer uitzonderlijke gevallen bewegen.. Moet bedoeld zijn om de toeschouwer alle tijd te geven!
Wie de regie voert wordt mij niet helemaal duidelijk (laat staan het scenario). De 1e stuurman voert gesprekken met soms wel 5 mensen tegelijk..
Voor de foto spotters nog even deze: 2 man die in een mandje van boord worden getakeld, ze zwaaien allebei. Eén naar de kraanmachinist en één naar mij!