Vandaag een geweldige dag in druilerig Boston! We gaan om 09.00 (laat..) de deur uit en het eerste doel is een ontbijtrestaurant. Daar heeft F. gisteravond natuurlijk al aandacht aan besteed en deze excursie voorbereid. Ik begreep dat de eisen o.a. “voor de deur parkeren” (in Boston..) en “gebakken ei” bevatten. Het moet gezegd: missie geslaagd, hulde! We ontbijten bij Zaftig’s, een zeer fraai interieur en een erg prettig ontbijt. Daarnaast het eerste restaurant in mijn leven waar ik naar het toilet ben teruggekeerd om een foto te maken. Nee, waarde lezer, geen Mark Overmars oid gedoe, maar gewoon omdat het een pareltje betrof onder de toiletgelegenheden die ik tot nu toe heb bezocht. De foto laat het zien.
Frappant detail is dat P. (met haar ene been de deur openhoudend om wat achterover te kunnen leunen en een goede opname te kunnen maken) óók een foto heeft gemaakt, maar dan van het dames toilet. (Het fenomeen Dames Toilet komt later deze dag, in dit blog nog even aan de orde..)
Het volgende doel van deze dag is Cultuur! We rijden naar het Boston Museum of Fine Arts (https://www.mfa.org/) en kunnen ook hier voor de deur parkeren.
Boston herbergt met dit Museum nog een pareltje! Schitterend gebouw, erg mooi interieur, ruim opgezet, goede verlichting, goede aanwijzingen en veel, heel veel kustwerken van onschatbare waarde. (Het aantal Nederlandse Meesters is groot!) Omdat over een Museum en het genieten daarvan te vertellen erg lastig is (vergelijk het met een voetbal analist die een verslag moet schijven van een ballet voorstelling), zeker voor mij, laat ik dit werkelijk genieten zien d.m.v. de foto’s die we gemaakt hebben. (niet alle foto’s dat zou werkelijk blog overstijgend zijn..). Het betreft het gebouw en de indeling, en de foto’s van met name de schilderijen die het meeste indruk op ons (P+D) maakten.
En dan natuurlijk wat over dat Dames Toilet hier…
We verlaten om 13.00 het Museum, de cultuur-kunst-schilderij verzadiging is bereikt (na ongeveer 2 uur in zo’n museum neem ik bijna niets meer op en wandel je langs de meest fraaie kunstwerken waar je met een half oog naar kijkt en zoiets hebt van oh ja, mooi) en we hebben trek.
Eerste stop is in de South Side Mall, maar het daar aanwezige publiek, de omgeving met toch wel veel zwervers en verslaafden op straat (wat is dit land toch hopeloos verdeeld in have en have not’s, pijnlijk om te zien, een mix van zielig en stom en wat zonde en eigen schuld en dat zou toch niet nodig moeten zijn en schaamte en bah) doet ons verkassen naar de aan de noord zijde van de stad gelegen Cambridge Side Mall, waar bovendien een Panda Express is gevestigd, dus dat treft. Na de lunch geen puf zin meer in boodschappen en shoppen in een dergelijk luxe winkelcentrum, we rijden gewoon terug naar ons hotel. De navigatie in de cockpit (F+C) verloopt wat rommelig, C. geeft gewoon goed aan links en rechts, maar F. neem af en toe het heft over en neemt afslagen op gevoel. Dat kan natuurlijk ook, maar had wel als resultaat dat we 25 minuten in Noord Boston hebben rondgetoerd (wat een fraaie huizen her en der!) die niet gepland waren. Afijn, vanaf de achterbank was het gemakkelijk praten en werd dit onderdeel van de navigatie als bonus op de Roadtrip ervaren.
We zijn om 16.15 terug en nemen een vrije middag!!
’s Avonds eten we nog een keer bij hetzelfde Chinese restaurant waar we gisteren zo genoten hebben. Dat lukt een tweede keer, rond 21.00 weer terug op onze hotel kamers en opmaken voor de laatste echte vakantie dag, hier in Boston.
Onder de indruk van MFA Boston Dirk