USA Roadtrip 2023, zo 24 sep, Yarmouth - Boston

Een (korte) verplaatsing, fraaie omgeving, mooie huizen, twee Memorials (John F. Kennedy en Korean War), lekkere coffee bij Marylou, een Top honkbal wedstrijd met hotdogs, homeruns en regen, trappen lopen in een hotel en heerlijk Chinees eten.

Een korte samenvatting van een erg leuke dag, met wederom geplande en ongeplande bezigheden en uitjes.

 We zijn redelijk vroeg op, zo rond 07.45. Geen haast, we gaan eerst rustig ontbijten en onder het genot van eitje-spek en yoghurt (fruit) bedenken en bespreken we de plannen voor de komende dagen. Wensen in Boston zijn: Art Museum, Freedom Trail, Bustocht, Honkbalwedstrijd. Gezien de ligging van ons hotel, de onmogelijkheid om dat Yukon slagschip ergens te parkeren zonder volledig geplukt te worden (parkeertarieven van 55 dollar voor 2 uur zijn hier niet vreemd), de weersomstandigheden (verwachting: ma regen, di droog), de gemoedstoestand van de Roadtrip participanten (we hebben gister een volledige niks/rustdag gehad en die is goed aangeslagen, maar we gaan niet niks doen), niks te willen missen, een complexe opgave, die doorgaans slechts met veel wiskundige berekeningen, statistieken en algoritmes is op de lossen!

We slagen er bij het tweede kopje koffie al in de oplossing te vinden: vandaag naar 2 Bijzonderheden in de buurt, dan via wat binnenwegen (om niet te vroeg te arriveren in Boston, de verplaatsing is maar 2 uur) naar Fenway Park om daar van Honkbal te genieten. De indeling van de dagen daarna gaan we later wel oplossen..

We zijn om 08.45 op weg en al vrij snel de eerste tussenstop. Ongeveer 8 mijl rijden naar Hyannis, waar we op een lege parkeerplaats in wat druilerig weer kijken naar, en foto’s nemen van het John F. Kennedy Memorial. Een rond soort zwembad met zeer blauw water en een fonteintje voor een muur met daarop een plaquette (heet dat zo?) van JFK. Fraai, schoon, keurig aangeharkt. Er zijn geen andere bezoekers, wel is er een klein houten schuurtje waar iemand JFK petten verkoopt (35$).

John F. Kennedy had in dit gedeelte van Cape Cod in het verre verleden een buitenhuis vlak aan zee in bezit als vakantie resort. We zijn er later nog langs gereden, maar de erven Kennedy doen er niet veel mee (of hebben het afgedankt): het ziet er verlaten en vervallen en goor uit.

Vlak naast het oud president gedenk gebeuren een tweede Memorial: het Korean War Memorial geeft het richtingsbord aan, op de voet van het beeldhouwwerk van een robuuste Amerikaanse soldaat staat Cape en Islands Korean War Memorial. We blijven er niet lang.

De volgende stop is bij een gewoon met de Google autonavigatie (go to coffee) ingesproken gevonden resultaat, welk goed bevalt: Marylou’s best Coffee in town.

Een drive through koffie restaurant (waarvan we eerst dachten een uniek iets gevonden te hebben maar het is een grote keten), waar drie meiden hard aan het werk zijn, maar waar gelukkig ook ruimte is om onze two capu’s and two hot chocolate te verslinden. Interieur heeft een Barbie roze verlichting en uitstraling.

We verlaten de binnenweg en rijden via de Highway naar Fenway park. Bij het naderen wat filevorming, maar de timing gaat goed. We denken om 12.30 te arriveren en de wedstijd: Chicago White Sox at Boston Red Sox slaat af om 13.30. We parkeren de Yukon bij het Art Museum (redelijke parkeerprijzen) en lopen naar het Fenway Park, thuisbasis van de Red Sox. Regenjas mee, het miezert.

Steeds wat meer publiek, steeds meer wandelaars, steeds meer Boston tenues en petjes: we zijn om 12.50 bij het stadion. Kleine domper is dat ik mijn rugzak heb meegenomen en die mag van de security niet mee naar binnen. Er zijn lockers bij ingang E en dat treft want de kaartjes die ik net vers in de auto via stubhub heb gereserveerd geven aan dat onze toegang tot de Grandstand 13, Rij 5 stoelen 5 t/m 8 bij entrance D zijn. Wel eerst even rond het hele stadion gelopen (groot stadion) om de lockers te vinden maar de missie slaagt.

Kort gesprek met de enthousiaste kaartjes checker en hup de drukte in. We halen nog even een hotdog voordat we de tribune opgaan en dat blijkt een geduld klusje. Lange rij, 3 baliemedewerkers die werkelijk alles uit de kast halen om zo traag en ongeïnteresseerd mogelijk de bestelling op te nemen en uit te delen (zeer on Amerikaans) met als resultaat dat we als ze in de bottom van de eerste slagbeurt zijn pas onze plekjes betreden. Twee kanttekeningen: de hotdogs zijn vies en klein en de mosterd erop is ook niet lekker, de stoeltjes in Fenway Park (oudste honkbal stadion in de US) zijn neergezet in 1938 en zijn klein, smal en staan dicht op elkaar. Dat geeft een ouderwetse honkbal geniet ervaring zal de gedachte hier geweest zijn: ik kan mijn benen niet recht vooruit zetten want dan is er geen ruimte voor knieën, onderbenen en voeten: wijdbeens is de oplossing. Kramp..

 De wedstrijd is een genot. Wat een snelheid, wat een schitterende honkslagen, wat een worpen van outfielders naar de thuisplaat over immense afstand. Reactiesnelheid korte stop is echt geweldig. Afijn, een top honkbal wedstijd. Genieten. Aan het einde van de 6e inning gaat het beetje regen over in echte regen en wordt de wedstrijd “tijdelijk” gestaakt (geen Ajax Feijenoord vuurwerk gedoe hier, gewoon gestaakt door regen) We besluiten eieren voor ons geld te kiezen en vertrekken richting hotel. Goede beslissing blijkt later want de wedstrijd wordt gewoon na 6 innings afgesloten.

De Red Sox spelen overigens niet hun beste seizoen en verliezen ook vandaag met 2 – 3.

We zijn goed nat als we bij de auto komen, de rit naar het hotel is ongeveer 20 minuten. Inchecken gaat zeer vlot, schone, niet al te grote kamers op de 3e etage, met als nadeel dat dit oude huis/inn geen lift bezit, dus flink sjouwen met al die koffers…

We eten ’s avond bij een Chinees Restaurant en dat bevalt zeer! Verse groenten, heerlijke gebakken rijst, pittige beef en chickens schotels, koud biertje! Top

Nagenietend van volle dag en uitkijkend naar de komende Boston dagen Dirk