USA Roadtrip 2023, ma 11 sep, Minneapolis

Weer in een grote stad heeft, naast af en toe voorbij glijdende vliegtuigen (amper geluid) ook zijn (rumoerige) nadelen. De hotelkamer is boven de ingang van het hotel, dus een (soms) luidruchtig komen en gaan en begroeten van gasten is ook onderdeel van dat stadse, 24 uurs bestaan. (Wij gaan overigens nog steeds niet echt laat naar bed, zo rond 21.45 lokale tijd, U zult begrijpen dat de dagelijkse inspanningen slopend zijn..) Niets dramatisch, maar soms een herrie momentje. Oordoppen dan maar.  

Het ontbijt. Het ontbijt is een routine USA hotel ritueel. Een komen en (snel) gaan van hotelgasten, de koffie is slap en flauw, de thee smakeloos, de jus d’orange waterig; pancakes en wafels met stroop en boter, zoetig brood, geen beleg maar een kunst-ei-omelet, wat pindakaas en jam. Alles in plastic verpakt, in dit hotel zijn zelfs de plastic vorken en lepels weer in een plastic hoesje verpakt. We zijn eigenlijk iedere keer weer verbaasd over het gemak waarmee al dat plastic wordt benut en daarna vlot wordt weggegooid. Geen gescheiden afval.

Ik moet toegeven dat we wel wennen aan dit ontbijt fenomeen, de drang naar een vers brood duwen we nog even twee weken naar de achtergrond..

Om ongeveer 08.00 uur gaan we op weg. F. en P. hebben een gemeenschappelijk doel gevonden in de vorm van Cultuur: we gaan naar The Minneapolis Sculpture Garden. Hier klikken voor meer informatie: (https://walkerart.org/visit/garden?gclid=Cj0KCQjw9fqnBhDSARIsAHlcQYTO6BdKYuNPZ3VsfqOzPCe2U-y25u-boNgG1lgioaAE6gYfrCgFpjsaAsuXEALw_wcB)

 Dat geeft ook gelegenheid om de stad Minneapolis een klein beetje te verkennen, weliswaar vanuit de auto, maar dat geeft vast een eerste indruk.

Gedurende deze verkenning nog twee zaken waarvan F. heeft aangegeven die we in de stadsrondrit even kunnen bezoeken: een klimrek in een park en nog iets, maar daar wil F. nog geen duidelijkheid over geven. Een soort verrassing.

 Na het kunstpark, de rondrit met bezienswaardigheden is het plan te gaan kijken in de Mall of America. Een gigantisch winkelcentrum, waar we wat kunnen shoppen en wat lunchen. In totaal dus een relaxdagje..

 De rit “naar de stad” is van een andere orde dan in Nederland naar een stadscentrum gaan. Minneapolis is ongeveer 154 km2 groot en heeft ongeveer 400.000 inwoners. (Den Haag heeft een oppervlakte van ongeveer 98 km2 met een inwoneraantal van ca. 560.000 personen). De straten structuur simpel : Avenues en Streets zijn erg recht en lang en verdelen het geheel in overzichtelijke “blokken”. Alles is gericht op de auto: fiets, brommer: niet aanwezig. Wandelen? Kan, maar dan wel in je wijkje vlakbij huis.

De verbinding van al die stadsdelen wordt verzorgd door een stelsel van snelwegen: 3, 4 en zelfs 6 rijbanen breed. Drukte op de wegen, relatieve rust in de wijken (althans, daar waar wij zijn geweest).

De TomTom begeleidt ons naar het Sculpture Park: het is geen spits, maar gewoon druk op de (snel)weg. Na de afslag richting park rustig.

De volgende foto’s geven een goede indruk van het Minneapolis Sculpture Park, we genieten!

Na het park naar de Barckett Field Roclet. Deze raket annex klimrek is een onderdeel van de Cold War playground equipment: (https://en.wikipedia.org/wiki/Cold_War_playground_equipment) (zeker het Googelen waard) Klinkt als een belangrijk ontwikkeling in de begeleiding en bewustwording van de Amerikaanse jeugd begin jaren 60, maar volgens expert F. is het mooiste dat kinderen hier vroeger gewoon “in konden klimmen” terwijl er een aantal jaren daarna dat opeens te spannend werd bevonden en te gevaarlijk en dan kan je vallen en er moesten rubber tegels en vanglijnen en botte messen en een verbod op speelgoed met loodverf en.. U begrijpt de strekking.

Na enkele foto’s (de raket is nu door veel stalen kabels omgeven, je kan er niet meer ín) en genieten rijden we naar de volgende, vooralsnog geheime attractie.

Ik begin met de foto:

F. wilde eerst onze reactie peilen voordat het geheim werd verklapt; ik wilde alleen maar de reactie van F. zien bij het onthullen van deze bijzonderheid. C + P + ik waren dus zeker verrast.. Een soort dino op een auto? F. gaf toe dat het misschien niet vergelijkbaar was met een Eifeltoren of Big Ben, maar toch zeker van culturele waard. Wie zet er immers zomaar een Dino in zijn tuin? U denkt dat dit allemaal verzonnen is? Nee hoor, er bestaan echte internet sites waar deze zaken naar voren worden gebracht: kijk maar eens op https://www.roadsideamerica.com/ (schijnt in Nederland trouwens niet te werken) en een schat aan bijzonderheden is uw deel! Ik heb in ieder geval geleerd dat ook kleine bijzonderheden zeer aantrekkelijk kunnen zijn en we hebben alle vier genoten van deze uitspatting. Én we weten nu dat het niet zomaar een Dino en een auto zijn, maar een “T-rex die een auto aanvalt kunstwerk”.

Gedurende de autorit zien we fraaie huizen en zeer fraaie huizen, maar ook mensen onder viaducten met niks of een karretje. Vriendelijk blinde kindertjes voor het huis in de ene wijk, gewapende mensen (gewoon die revolver op de heup..) bij het tankstation, waar de kassa om te betalen is omgeven door veel dik glas en 20 camera’s, een soort onneembare veste..

We praten over de enorme verschillen in dit land en de manier waarop daarmee wordt omgegaan. Uiteraard geen ingewijden in de Amerikaanse politiek en handelen, maar het contrast is enorm. Gaan we niet op onze reis / vakantie oplossen (de oplossing is..), maar het blijft gespreksstof en onbegrip.

Het bezoek aan de Mall of America is veel lopen langs héél veel winkels. Veel kleding en overbodige zaken, voornamelijk heel groot. (De Mall of America [beheerd door Canadese eigenaren] is ongeveer 2,5 keer zo groot als de Mall of the Netherlands [in Amerikaanse handen]; er zijn ca. 550 winkels en de gehele 3e etage is eten. In het centrum een complete Kermis met achtbaan, reuzenrad en giga draaimolendingen. Alles is groot..

P+ik kopen bij de L.L. Bean winkel allebei een trui en wandelen 2,5 uur langs de diverse winkels. Apart. 

We eten bij de Panda Express (geen Burger, maar nasi en noodles en Orange Chicken en Peking Beef, een goede afwisseling (alhoewel de Orange Chicken veel te zoet is..)

De namiddag rust, diner (nog een keer) bij het nabijgelegen Thank God It’s Friday restaurant (C. is écht fan). Prima Caesar salad!! 

Nu stopt het blog voor vandaag, ik ga even op de TV kijken naar de NFL wedstrijd Buffalo Bills tegen de New York Jets (met de nieuwe quarterback Aaron Rogers die dit seizoen is overgekomen van de Greenbay Packers, vergelijkbaar met de overgang van Johan Cruijff van Ajax naar Feijenoord)

Elke dag genietende Dirk