Vakantie Frankrijk di 13 sep, la Chapelle d’Abondance – Sewen

We zijn er vroeg bij. Na een rustige nacht en wederom een voortreffelijk ontbijt zijn we om 08.30 gepakt en gezakt in de auto aanwezig! We hebben via Google maps een route zonder tolwegen gemaakt. Die Zwitserse snelwegen vereisen een vignet dat we niet hebben en waar we te lui voor zijn om het aan te schaffen. Bovendien leert mijn motorervaring dat je zo kort mogelijk in Zwitserland moet verblijven. Veel verstopte wegen, veel routes dwars door dorpjes en alle wegen door industriegebieden. De TomTom geeft, waar we de route in hebben overgenomen aan dat de rit 5 uur en 27 minuten gaat duren. (Zo kort mogelijk in Zwitserland..)

Vanaf het hotel les Cornettes linksaf (er loopt maar één weg..) op richting Troistorrens, Zwitersland. Dat levert eerst nog aardig wat fraai bochtenwerk, de Lexus is meteen warm. De grens overgang wordt ook deze keer door het Japanse navigatie systeem gemeld: “U gaat een grens over”.. Blijft vreemd. Dat Zwitserland is toch wel erg aangeharkt. Het lijkt en oogt allemaal veel netter, schoner en overzichtelijker dan in Frankrijk (laat staan Italië). Zit natuurlijk ook voor een gedeelte tussen de oren (er zijn vast slordige Zwitsers), maar de algemene indruk blijft aangeharkt.

Na wat zoekwerk in het centre ville van Portalier vinden we gelukkig weer een parkeerplaats op korte afstand van voldoende terrassen. We lunchen licht: salade en bruiswater bij het terras van Chez ma Soeur. Het eten is lekker (ik heb salade met veel verse meloen) maar de aandacht wordt getrokken door het bestek.

Niets bijzonders, deze foto, maar wij zijn beiden opgevoed met vork links en mes rechts. En ook zo eten. Nu hebben we de afgelopen dagen voldoende mensen in restaurants kunnen zien eten en de verwaterde bestekhantering was al direct opgevallen. Daar waar mijn vader vroeger nog wel eens met zijn mes op de rand van mijn bord wilde tikken met de opvoedkundige aanwijzing: vork én mes (en ellebogen van tafel..) opdat we toch goede tafelmanieren zouden aanleren, blijkt dat hier in Frankrijk vele mensen die vork in de rechterhand nemen (mes links) en wat slordig eten. De verwarring of het hier linkshandigen betreft die ook iets omgekeerd hebben aangeleerd laten we even voor wat het is. Gelukkig nog geen Amerikaanse omstandigheden, waar de vork als een priem of steekwapen wordt gebuikt om het vlees (de steak) op het bord in bedwang te houden als er rechts gesneden wordt, waarna diezelfde vork direct in de rechterhand wordt genomen, het mes ver weg wordt gelegd, en de linkerhand wordt ingezet om het hoofd te ondersteunen (elleboog op tafel) en luid smakkend de, in te grote stukken gesneden koe te verorberen. (het eetpatroon en bestekhantering bij Hamburgers is ook simpel: met de handen. Grote happen..).

Gelukkig was er bij ons sprake van enige opluchting toen we zagen dat de bediening op de tafel naast ons het bestek wel volgens de wettelijke voorschriften plaatste. Misschien was er bij ons een buitenland veronderstelling, maar ik ga maar uit van een links rechts vergissing.

Tafelmanieren.

We rijden een stuk over de D36 en het is heerlijk rustig. Overzichtelijke weg, geen verkeer, de Lexus gromt door de bochten, fijn autorijden, dat in de verte doet denken aan het plezier op de motor.

Aankomst bij ons Hotel des Vosges is om 15.30 uur, we kunnen voor de deur parkeren en treffen een alleraardigst jong stel dat dit hotel runt en vol trots aangeeft dat alle kamers recent vernieuwd zijn en dat goed is doorgekomen dat we voor de avondmaaltijd hebben gereserveerd. Prettig. We genieten van een vers getapt biertje op onze, inderdaad fraaie, kamer.

De dinerzaal is leeg als we aankomen, maar gelukkig stroomt het al snel vol. Het eten is goed! Ik kies voor de eerste keer in mijn leven voor een half flesje wijn. P. houdt niet van rode wijn en ik denk dat een lichte Pinot Noir perfect past bij het door mij gekozen kalfsvlees.

Ziet er goed uit en smaakt heerlijk:

 We gaan om 21.00 naar onze kamer en zien Ajax verliezen van Liverpool (2-1, in de 89e minuut). Slapen.

Over bestek, bochten en halfjes wijn nadenkende Dirk