Frankrijk do 1 sep, Nancy – Saulieu

Raam open versus slechte airco is zo rond 01.45 de keuze. We gaan voor het raam open én de airco aan op zachtere blaas. Wat een verkeer, wat een getoeter, wat een geschreeuw. De zo rustig ogende stad, levert, in onze kamer op de 1e etage aan een, wat blijkt, doorgaande weg, een scala aan geluiden en lawaai die gewone “stadsgeluiden” overstijgt. Wat een pokkenherrie. P. heeft er aanmerkelijk minder last van, ik vind het ultiem ergerlijk. Pas rond 03.00 uur lijkt er wat rust te komen in dit nachtelijk geweld, nu slechts af ten toe nog een voorbij razende motor met kapotte of eerder, bewust open uitlaten (loud pipes safe lives..). Dat ik daar ooit van genoten heb, en zelf 2 jaar op een Buell heb gereden die flink herrie maakte, is midden in de nacht geen troost..

We zijn om 07.15 uur wakker genoeg om op te staan. De sterke douche is een aangename verrassing en het is ook nog eens mooi weer. Positieve invloeden die de nachtelijke ellende snel doet vergeten.

Een volgende blij-makende verrassing is het ontbijt. Ons eerste vooroordeel: Frans ontbijt bestaat uit een grote mok slappe koffie met één stukje oud stokbrood en veel te zoete jam. Ons tweede vooroordeel: die Ibis doet zeker aan een Amerikaans matige hotel ontbijt: veel plastic verpakking (met inhoud die ook naar plastic smaakt) met ook al slappe koffie en vies brood met vieze pindakaas.

Het ontbijt is uitgebreid en compleet. Verse jus d’orange, vers fruit, veel cereals en yoghurt in alle soorten en maten. Top Italiaanse espresso machine levert voortreffelijk café-au-lait en verse broodjes en vers stokbrood en 100 soorten kaas en vleeswaren, en gekookte eitjes en noem maar op. En vriendelijke bediening!

Na het ontbijt vlot pakken, we zijn om 09.45 op weg. Garage zonder schade verlaten en route zonder Tolweg ingevoerd in de TomTom naar onze bestemming Saulieu.
We stoppen voor koffie en Perrier in Neufchateau. Prima pauze bij een klein café met als opvallende eigenschap een toilet van het formaat sporthal (de WC ruimte oogt groter dan het interieur van het café). Vreemd. Op het terras uiteraard druk pratende jongemannen die een lange pauze hebben en een eerste gast die bier drinkt. Het langslopende volk heeft steevast een baguette in de hand. Frankrijk.

We rijden een uurtje verder om te lunchen in Chamont. De borden Centre Ville volgend levert net voor dat centrum een parkeerplaats. Met gewoon munten in de parkeerautomaat.
Het 2e terras dat we zien lijkt geschikt om te eten. Het is eigenlijk een Boulanger met een klein terras en heet l' Utopiste. Hier serveert men een soort quiches. De snel pratende bakker heeft veel keuzes: 1, 2 of 3 gangen menu met 30 soorten quiches en 10 desserts. Chorizo en tomaten quiche met Benedicta Scorzè, heerlijk bruiswater. Ook dit is weer een heerlijk terras dat al onze Franse vooroordelen bevestigd: alle tijd, roken , vervelende kinderen die wel keurig eten, hard en zacht praten. Rosé, bier, witte wijn, een fles water en van quiche genietende mensen. Heerlijk.

We hebben wat tijd over en besluiten een supermarkt op te zoeken. Het wordt een hele grote E. le Clerc, een feest van herkenning bij het betreden. Ik heb direct zin om Lego, Playmobil en puzzels te kopen (direct rechts na binnenkomst) en wil alle winkelpaden afstruinen (gereedschap en pannen), maar P. geeft aan dat we nog tijd genoeg hebben voor een écht le Clerc bezoek. Watertjes, een flesje wijn en wat nootjes is de oogst en dit levert, zelfs bij de snel kassa mevrouw, een wat schampere blik op. Afijn, onze tijd komt nog!

Mooi weer en het laatste deel van een vlotte autorit. Veel, wat lijkt op volledig verlaten, fraaie dorpjes.
We zijn om 15.30 bij het hotel. De vermelding in alle papieren van P. dat de “Hostellerie de la Tour d'Auxois” pas om 16.00 open gaat, blijkt te kloppen: het hotel is echt dicht. Auto voor de deur geparkeerd en we lopen het stadje in. 1e terras levert een witbiertje en tonic en een fraai uitzicht.

We bekijken de route voor morgen. En we zoeken op de mobiel bij Tripadvisor naar de Things to Do in Saulieu. Hoogtepunt is het huis van de beeldhouwer Pompon (nu museum) die hier geboren is (en in 1933 in Parijs gestorven) en schepper is van, voor zijn tijd onbegrepen, “gladde beeldhouwwerken”.

Daarnaast binnen die top 10: de kerk en een museum en een fontein. Toeval wil dat we vanaf het terras al deze zaken in één keer kunnen zien… 10 Things to do van Tripadvisor hebben we eigenlijk na onze reis rond de Oostzee afgezworen. Bij het bezoek aan Klaipeda (Litouwen) gaf deze “Tripadvisor-10 Things” aan dat een bronzen beeldje van een muisje van 10 cm (het Klaipeda muisje..) een niet te missen hoogtepunt (nummer 4) was/is. Deceptie te over..

Om 16.10 naar het hotel: ruikt beetje muf zegt P., maar er zijn mensen aanwezig en we krijgen bij aankomst een betere kamer (nr 12) (beter dan welke kamer wordt niet aangegeven) die heerlijk fris geurt en met werkende airco. Wel gevaarlijk: 2 sets met oordopjes op het bureau (naast het welkomst chocolaatje). Dat kan beteken dat bij raam open er Nachtelijke Nancy Stadsgeluiden heersen, of dat de airco ratelt als een pruttelende 2 takt. We beginnen met wat verslag maken en het nieuws en de mails doornemen en wat slap TV kijken.

Avondeten. Om 19.05 aanwezig als 2e paar (hier overnachten uitsluitend echtparen..) Fraaie plek, bedoening is top door 1 vlot werkende, horeca bediening in-the-pocket Française. Als aperitief pastis (dat drink ik echt alleen in Frankrijk) en rosé. Voorgerechten: zalm (P.) en ikke kreeftensoep met mosselen en spekjes. Hoofd Filet de Boeuf (beste ooit) en P. Boeuf Tartiki. Bolletje cassis ijs voor P. toe, alsmede 2 espresso. Godenmaaltijd!, heerlijk.

We zijn, verzadigd van het lekkere eten, al weer om 21.30 terug op de hotelkamer. Uitbuiken en wat lezen, wordt weer een boerennacht: we gaan rond 22.30 slapen.

Aan Frankrijk wennende Dirk