Frankrijk wo 31 aug, Den Haag – Nancy

Vandaag is de eerste dag van onze vakantie naar Frankrijk. P. en ik hebben wat wensen, ideeën en nostalgie op een rijtje gezet en het plan is eenvoudig. We gaan een weekje in een fraai huisje “vakantie houden”, maar nemen ruim de tijd. De heenreis in vier dagen en terug zelfs in 5 dagen, want ik heb op mijn wensenlijst gezet om een gedeelte van de routes die ik de afgelopen jaren met de motor heb gemaakt eens aan P. te laten zien, inclusief een bezoek aan Hotel Les Cornettes in La Chapelle d’Abondance omdat ik al die motorjaren met name heb zitten opscheppen dat je daar zo lekker kan eten.

Avontuur met een comfortabel zacht randje!
07.35 appje van onze vriendin T. die ons een goede vakantie wenst: een prettige wekker.
8.00 ik kijk even naar het Journaal: overlijden Gorbatsjov, 100 miljoen voor Antony, tja..
08.20 koffers gepakt
08.30 ontbijt en broodjes
08.50 ijskast leeg en opruimen
09.20 vuilnis en dweilen, koffers beneden
09.40 huis afsluiten
09.50 auto pakken

10.00 op weg
Tankstop met toilet pauze

Tankstop met toilet pauze en broodjes.

Bij de grensovergang Nederland - België en België – Frankrijk deelt de Lexus onverwacht mee: "U gaat een grens over". Nu we de navigatie in handen hebben gegeven van TomTom (omdat de Lexus nog een kaart van 2013 heeft en de update nog moet komen) is het opmerkelijk dat de autonavigatie van deze Japanner weergeeft dat we een grens overgaan. Juist vreemd omdat die Japanse eilandbewoners dat zelden meemaken. Afijn, zal wel doordacht bedoeld zijn.

Er is onderweg gelukkig weinig verkeer, absoluut geen zwarte zaterdag, eerder een Fujigroene woensdag.
Bekende namen en route: Longwy - Thionville - Metz – Nancy.
Ook in Nancy weinig verkeer.
P. stapt uit bij het Ibis Hotel St. Catherine om in te checken en ik rijd een rondje, er is geen parkeerplaats voor de deur. De hotel parkeergarage, waar P. mij naar toe dirigeert is Frans: krappe poort, een nauwe ingang, veel te scherp dalende bocht met vervaarlijk betonnen (bunker) wanden en parkeerplekken geënt op een Simca 1000 of Renault Dauphine.

Standaard Ibis kamer verkennen neemt de volle 2 seconden in beslag: krap, met net ruimte voor het 2-persoons bed, een tafeltje van 30 bij 40 cm met plastic stoel en een flink blazende airco. Gordijn dat net niet sluit. P. haalt bij de receptie een biertje en een extra kussen. (De soort van Engels sprekende receptioniste ziet Pillow aan voor Handdoek en voor P. is Coussin = kussen een “die zoeken we op” artikel)
Tijdens biertje zoeken we, gezeten aan het mini-bureau, op de laptop naar een leuk restaurant:  Onze keuze valt op Restaurant Les Pissenlits. Mooie kaart met voornamelijk lokale gerechten.

De wandeling naar het restaurant is ongeveer 15 minuten. De stad geeft een vreemde indruk, saaie weg, slecht onderhouden huizen en panden en vermoeid ogende mensen. Het restaurant ziet er gelukkig goed uit en er is plaats genoeg, we eten lekker buiten. Snel Frans pratende ober en een moeilijk te ontcijferen kaart leveren wat aanloop problemen, maar het lukt de gewenste maaltijd te bestellen. Salade de pissenlits au lard, chaude Meurotte

(Crème chaude et vinaigre) = Sla voor Pauline en Terrine de foie gras de canard français au Porto Blanc, chutney de fruits de saison (toasts maison de pain anglais au levain) = Eendenlever voor Dirk!

De Hoofdgerechten komen van de specialiteiten van de dag: Confit de Canard en Filet Mignon. Wijn per karaf van 10, 25 of 50 cl. Apart. Espresso toe. Heerlijk eten!

De wandeling terug naar het hotel en is leuker dan heen, we lopen deze keer door een winkel/terras straat en dat geeft de stad een veel levendiger en leuker aanzien. Terug in het hotel blijkt het dat de airco voornamelijk met veel geweld lucht blaast en verplaatst, maar die lucht niet echt, of beter, niet koelt.. Warm. We gaan om 22.30 uur slapen.

Van de eerste dag genietende Dirk