Slapen in een vreemd bed is de eerste nacht altijd al wel een dingetje. Slapen op een zeilschip is een flink dingetje. Slapen in de President Suite aan boord van de Welvaren is een ding. De door mij ervaren herrie aan boord van een schip (klapperende touwen, krakende onderdelen, klotsende water tanks, gierende wind door gestreken zeilen, het Makkumse verkeer, snurkende bemanningsleden, etc. [door KS en PS omschreven als “zeilgeluiden”] vallen alleszins mee, maar zorgen toch voor een wat onrustige nacht.
De leeftijd en prostaat gebieden minimaal één nachtelijk toilet bezoek en dat is, zoals reeds beschreven, een acrobatische krachttoer die dan ook nog in het donker en zo stil mogelijk moet worden uitgevoerd. Alertheid en souplesse is dan een must, maar na 2 keer kopstoten, onmogelijke lichaamswentelingen en fikse doospoelgeluiden [eerst afsluiters open, dan klep naar invoer, dan met de hand water in pot pompen, klep om naar afvoer en weer pompen, nu overboord] is de bemanning wel wakker. De toilet ganger gaat dan uitgeput terug naar zijn kooi, om pas na 15 minuten weer een normaal adem- en hartritme te hebben hervonden en voornamelijk denkend aan nooit meer plassen..
Redelijk rustige nacht.
Om 07.15 uur opstaan en thee scoren in de kajuit. KS is dan al aan het wandelen, PS en HN zijn ook al wakker. Ik regel een gebakken eitje met spek en we ontbijten aan de prettige tafel in de kajuit. Ik merk dat mijn reisgenoten vooral jam, pindakaas, hagelslag, allemaal met boter nuttigen, terwijl ik me te goed doe aan ham, smeerleverworst en salami. Wel gemeenschappelijk kaasverbruik.
Om 09.05 vertrekken we uit Makkum, ik doe de afwas en we varen op de motor langs de Harlinger- en Sotterumerdijk.
Het plan is droogvallen aan het einde van de middag net zuid van Vlieland nabij de Richel.
De zeilen worden gereed gemaakt voor gebruik (grootzeil zeilklaar maken, fok installeren), we zijn om 09.35 in de sluis bij Kornwerderzand. Bakboord tegen de kant. 09.50 uur verlaten we de sluis, het is nog steeds droog, maar wel een dreigende lucht.
HN zet koffie.
En daar gaan we, varend in noordelijke richting: we gaan zeilen!!
Eerst voorzichtig de fok, daarna grootzeil (weliswaar niet de ideale volgorde maar even flink in de wind gedraaid, gewenning) Er blijkt nog een rif in het grootzeil te zitten, KS en HN herstellen dit. Vol zeil.
Ook ik sta geruime tijd aan het roer, uiteraard met strikte aanwijzingen en richtlijnen en koersinstructies.
De zeilers hebben wel wat verschillende ideeën over details (beetje afvallen, nee nu niet, schoot doorhalen, wacht even, ik zou een beetje oploeven, ja straks), maar de samenwerking en het uiteindelijk resultaat is goed.
Om 10.35 uur koffie en wat rust. De vaart bij ruime wind is zeker 6 knopen. We volgen de boeien route naar het NNW ten.
Om 10.55 1e rif in grootzeil, direct gevolg door het 2e
rif.
Alert zeilen tussen de NH boeien.
Rond 12.20 uur eten we de door mij bereidde (verse) uiensoep met een boterham (PS heeft zelf brood gebakken, voldoende voor de eerste 2 dagen en een ware traktatie)
Dat bevalt, zo in de kuip al zeilend wat eten!
Beweeglijk schip, het zeilen is genieten, de verschillende inzichten, handelingen en acties in het zeilgebeuren worden steeds minder, de uniformiteit groeit.
Om 13.15 uur worden de zeilen gestreken (altijd flink wat werk) en om 13.20 gaan we bakboord uit in wat het Fransche Gaatje is genoemd. Een boeienroute. HN aan het roer, PS navigeert en KS staat aan stuurboordzijde met de peilstok om de diepte door te geven.
Dat “even” droogvallen gaat natuurlijk wel gepaard met een aantal uitgebreide berekeningen van hoog- en laag water, springtij, windinvloeden, locatie en meer. PS heeft de berekeningen gedaan en we varen vol overtuiging naar de geplande droogval positie. Om 13.40 uur gaan we dwars uit naar stuurboord en verlaten de boeien route. Zeer voorzichtig manoeuvrerend tot we om 13.43 voor het eerst stoten. Anker uit en om 13.45 liggen we voor anker.
Rust!
Het schip settled zichzelf door een combinatie van stroom, wind en anker in de droogvalpositie.
We genieten in de kuip van een
kopje thee en zien het schip steeds verder droogvallen.
Rond 15.40 uur gaat KS al de trap af om foto’s te maken.
De trap is overigens een wat brede voorstelleng voor een aantal minuscule metalen uitsteeksels aan de stuurboordzijde van het roer teneinde uit en in de boot te klauteren. Een vergelijkbare fysieke inspanning als bij het toilet gaan ligt op de loer: er moeten spieren worden gebruikt die in het dagelijkse leven niet worden aangesproken en met een ongekende balanceer- en vasthouden act kan het Wad worden betreden. Terug aan boord klimmen kan nét zonder touwen en klimhaken.
Voorwaar geen geringe opgave.
Voor de loodsen PS en KS, die jarenlang scheepsladders van verschillend pluimage hebben beklommen en die bij slecht weer in loodsenboten en -tenders zijn gesprongen als betrof het een over een lage stoepdrempel stappen is het goed te doen. HN twijfelt en ik zie het niet zitten.
Een regenbui rond 16.00 uur zorgt voor schuilen in de kajuit. Nootjes.
Om 16.30 uur is het weer droog en tijd voor PS en KS om te gaan wandelen op het Wad en kokkels te gaan rapen... Voor dat rapen wordt eerst het anker verplaats in een zodanige positie dat het beter ligt voor de volgende vloed. Tijdens dit verplaatsen valt KS, waarvan ik net beschreven heb dat hij als loods al over ongekend evenwichtsgevoel en klimvaardigheden beschikte, gewoon even op zijn kont in het brakke water. Helaas has ik de camera niet paraat..
Ik heb inmiddels het avond eten gereed gemaakt: pita broodjes met zelfgemaakte kipshoarma en muntsaus (en ook wat gewone shoarma en knoflooksaus) met salade en fruit gesneden voor het toetje en ben klaar voor het avondeten.
HN ligt op de bank te powernappen en ik ben het blog aan het bijwerken,
17.00 uur: hoosregen!!
De kokkelklopjacht stopt direct, KS en PS komen zeiknat terug (geen regenbroek..) aan boord. Glaasje wijn en nog meer nootjes als troost.
Dirk kookt.
We eten als bootwerkers en genieten van het gewokte fruit als dessert. De gesprekken gaan over de Elbe en werken met vrijwilligers.
HN gaat afwassen KS en PS drogen. Ik neem plaats in de kuip achter het roer, nu we droogliggen mag ik daar ook een keer plaatsnemen….
Het weer is omgeslagen en met een heerlijk fris windje en goed zicht is het natuurgeweld op de Wadden goed te volgen. Fraai!! Af en toe een zonnetje, maar ook wat miezer regen.
Om 20.15 uur gaan we naar binnen, het wordt te koud in de kuip. We luisteren naar het nieuws (Schoof, tja.., God zij dank geen Premier Mona Keijzer..) en PS trakteert ons op een uit Drenthe meegenomen kruidendrankje of – bitter, vergelijkbaar met Schelvispekel. Een soort zeiltraditie. Smaakt naar drop, anijs en zoet en is geen doorslaand succes (vooruitlopend op dit gebeuren: de halve fles is bij aankomst in Heeg direct de vuilnisbak in gegaan)
Rond 22.15 uur slapen.
Droogvaladept Dirk!