Om precies 05.00 uur schrikken we wakker van het geklop aan de deur na een onrustige nacht. Warm, vreemde geluiden, weten dat we vroeg op moeten levert een gebroken slapen. Daarna snel een bakje koffie bij de welkom/verzamelplaats en om 05.30 op weg naar de Landrovers. We vormen dezelfde team als gisteren, d.w.z. de 4 jonge Amerikanen en wij. ( 4 Amerikanen = 3 meiden en 1 jongeman; 2 uit New York 2 uit Seattle, iets in computers, andere wereld [en de meiden houden niet van American Football: de Seatlle Seahawks zorgen ervoor dat de bus is vertraagd als ze thuis spelen..]). De begeleiding en expertise is weer in handen van Ryno en Mozes Arendsoog.
De zonopkomst was om 05.15, we rijden, met een wat bewolkte lucht, naar de prachtige omgeving. Direct al ziet Mozes een Rhino. Direct worden de camera’s gericht, maar het lukt niet om dichterbij het naar het oosten bewegende dier te geraken. Toch maar een foto:
Gelukkig treffen we nog diverse andere dieren:
Dan stopt Ryno de auto. Mozes heeft iets aangewezen: Ryno en hij bestuderen op de grond de door Mozes aangegeven sporen en het zijn verse leeuwen stappen!. De 8 toeristen krijgen de opdracht: hold still, we’ll be right back” en verdwijnen in het landschap. Nu was deze operatie in de briefing al door Ryno aangegeven: bij bijzondere gelegenheden gaan de experts even op zoektocht en wordt er van ons, armzalige passagiers verwacht dat we niet opstaan en stil blijven zitten, het duurt meestal niet langer dan 15 minuten.
Na 25 minuten komt Ryno aanhollen naar de Landrover, springt achter het stuur en geeft aan dat Mozes een luipaard heeft gezien. (dat van die leeuwensporen wordt niet meer genoemd). We rijden met hogere snelheid dan normaal (vooral de achterste rij, in dit geval LvB en NvB stuitert dan wat meer bij hobbels en kuilen..), pikken een wijzende Mozes op en inderdaad: een luipaard. Ryno verteld over solo bestaan luipaarden, wanneer en hoe lang ze paren, solitair bestaan, opvoeden van cubs, jagen, deze luipaard is een vrouwtje van ongeveer 2 jaar en mogelijk zwanger, waar een luipaard rust en nog veel meer. Wat een genot! Wat een begeleiders, Arendsoog en Winkler Prins Ryno!
We volgen de Leopard per Landrover en zien het indrukwekkende beest gaan rusten in een soort hol, goed gecamoufleerd in de bosschage. Middels radio contact zijn er diverse andere Landrovers gearriveerd. Zo’n luipaard spotten is best apart (hadden we natuurlijk kunnen weten gezien het enthousiasme van Ryno). Zo staan we met 2 grote 4WD’s rond de schuilplaats te kijken naar een niet waar te nemen roofdier.. Gelukkig springt de luipaard na een indrukwekkende brul uit de schuilplaats en sprint naar de verte. Niet meer gezien, indrukwekkend.
We genieten en zien, naast allerlei wilde en gewone dieren ook de leadtree. Sterk, het hout blijft niet drijven in water, groeit langzaam, brand langer, kortom een sterke boom.
Het laatste gedeelte van de ochtend drive verloopt rustig. Korte break met koffie en fris.
We zijn om 07.30 terug bij onze lodges en maken ons op voor brunch en bushwalk. U leest het goed, P. en LvB en NvB hebben initiatief genomen om een wandeling te maken in de omgeving. Uw schrijver kon natuurlijk niet achterblijven en heeft nog even navraag gedaan naar motor- of quadmogelijkheden, maar het wordt wandelen. Onder leiding van Ryno, gewapend met een geweer met patronen om een olifant neer te leggen, gaan we op weg. Een rondje om de lodges, planning is een uurtje wandelen. De temperatuur is opgelopen tot 31 graden. Ryno weel heel veel van alles wat we zien. Letterlijk alles wat we zien. Van takken, tot kleine beestjes, van sporen tot uitwerpselen (die van hyena’s is wit [calcium]), van voetafdrukken van rhino’s tot afdrukken in het zand waar een giraf heeft geslapen. We genieten.
Na het wandelen (ik schat al gauw 20 km [blijkt nog geen 4] en Pieterpad overschrijdende waarden [valt dus ook tegen] in een verzengde hitte van 31 graden [dat dan weer wel], duurt toch nog 1,5 uur), zoeken we bezweet de douches op, Even rust en slap zitten. Het is warm in de lodge, toch maar een uurtje bloggen en liggen. Om 16.00 schuiven we aan bij de high tea en start een soort herhaling van gisteren. Even bijkletsen met de andere gasten (er zijn er 2 vertrokken (het Amerikaanse plakstel), maar geen nieuwe gasten bij gekomen. Op naar de avond game drive. We dachten natuurlijk niet veel nieuws te zien, maar let op: veel nieuwe ervaringen:
Na terugkomst bij ons verblijf en snel opfrissen is er een feestelijk tafel gedekt voor het diner: recht tegenover onze lodge, met uitzicht op de pond (het water). We eten tomatensoep, Beef met groenten en aardappel, custard met koek toetje. Degelijk en lekker. Conversatie aan tafel is geanimeerd, maar rustig, je kan merken dat iedereen moe is. We gaan om 20.15 van tafel en iedereen gaat vroeg slapen, morgen weer om 05.00 op!
Lange dag - Natuurgenieter Dirk