Zuid Afrika 5 nov 2017, Timbavati - Hazyview

door DJB
•
05 nov, 2017
•

05.00 uur opstaan is zeker geen routine, sterker nog: zo’n tweede keer hakt erin.. We slurpen wat thee en koffie (met een Zuid Afrikaans koekje: keihard karton om te soppen) en gaan onder leiding van Ryno en Mozes op weg. Doel is een neushoorn te vinden en als het mee zit een leeuw. We hebben al wel 2 leeuwinnen gespot, maar de koning van de jungle staat nog op ons (toeristen) verlanglijstje. Op mijn vraag aan Ryno of ze de grote beesten niet beter van een tag konden voorzien (of al hadden gedaan), wordt verbaasd gereageerd met : het is geen dierentuin.. Ook mijn voorstel om met drones te werken wordt direct gepareerd: dan kunnen stropers dat ook en dat willen we echt voorkomen, drones zijn dus verboden. Dat speurwerk en sporen lezen is dus meer nodig dan ik (stadsjongen) dacht: nog meer waardering voor Mozes.

We treffen al na 3 minuten een fraaie giraffe:

Dan verlaten Ryno en Mozes de 4WD en ze zijn enthousiast:

Sporen onderzoek

Ryno komt naar de Landrover terug en geeft aan: Mozes heeft een spoor gevonden van een neushoorn en gaat lopend door de bush verder. Wij volgen over de zandpaden en proberen Mozes (in contact met Ryno via walkietalkie) te volgen. We rijden in cirkels, op aanwijzingen van Mozes, en dit is het resultaat:

*Schoonmaak vogel op de rug van de neushoorn*

Wat prachtig. Indrukwekkend. Of het speurwerk en naar de grond staren gespeeld is vraag ik me af: misschien is het gewoon ervaring en geluk, maar feit is wel dat we vlak bij deze zeer fraaie dieren mogen kijken en genieten. (voor de ware dierenliefhebbers is het uiteraard mogelijk een afspraak te maken: de camera’s hebben op hoge toeren gedraaid en ik kan 2 dia-avonden vol verzorgen van alleen al neushoorn en luipaard.)

De leeuw lijkt te hoog gegrepen: we zien nog wel deze prachtige roofvogel:

*Ryno heeft wel de naam genoemd: vergeten = roofvogel*

Dan krijgt Ryno een oproep van een collega ranger die een luipaard heeft gespot. De landrover gaat met wat verhoogde snelheid naar de aangegeven plaats.

We treffen op deze plaats een andere 4WD, ook vol met fotograferende toeristen, maar dat mag de pret niet drukken. In een boom zit een werkelijk heel mooi (vrouwtje, 4 jaar, heeft al 3 keer kleintjes gehad: bron Ryno) luipaard. Kriebels.

We zijn om 09.30 terug bij onze lodges en gaan opfrissen, onze spullen inpakken en ontbijten. Heerlijke omelet met kaas. Direct na het eten nemen we afscheid van de andere gasten en van al het personeel. De koffers worden bij de auto afgezet, wat een luxe. Nog wel even een foto met Ryno en Mozes!

Alhoewel het pas 10.30 is hebben we na twee dagen vroeg op en de ervaring van de vroege game drive al wel het gevoel dat we er een hele dag hebben opzitten. Maar, waarde lezer, er volgt meer. Na overleg hebben we besloten om niet direct naar Hazyview te rijden maar een kleine detour te maken over de Panorama route. Deze route stond uiteraard al op het programma (morgen), maar gezien het fraaie weer (zicht) en het tijdstip va de dag besluiten we vast een gedeelte te bekijken. We rijden via Hoedspruit (lijkt erg op een Nieuw Zeelands dorp) en dan de R527 en de R36 naar het westen om dan linksaf te slaan de R532 op te slaan. Panorama route. Het uitzicht en landschap is fraai en wisselend. We zien “een ander soort bergen”, herkennen soms “Amerikaanse” bergen en later zelfs een “Schots landschap”. Ook “Noorwegen” wordt genoemd, later bij aankomst in Hazyvieuw: een breed scala aan landschappen.

Eerste stop is bij Three Rondavels View Point. Inderdaad een mooi uitzicht. We zijn wel terug in de toeristen wereld: bussen vol Fransen en Duitsers gulpen uit hun voertuigen naar buiten en dringen zich naar voren. Het uitzicht maakt veel goed:

Verder via de Panoramaroute naar het zuiden treffen we de volgende tourist attraction: Bourke’s Lucky Potholes. Toegang 220 rand, immense parkeerplaats, souvenirshop en souvenirs aan de kant van de weg, bussen vol pothole bezoekers. We storten ons in het feestgedruis en wandelen een half uurtje langs de potholes. Fraai natuurgeweld, mooi om te zien. Minder hoge hekken en verplichte wandelpaden dan in de USA of Nieuw Zeeland, vooral lage hekjes en steile rotspaadjes. Oppassen.

We drinken na afloop wat fris in een van de diverse restaurantjes en zijn verbaasd over de lage prijs van een blikje fris, omgerekend 90 cent. Wel opdringerige Amerikanen bij de kassa…

Dan door naar hét uitzicht op deze route. GOD’s Window. De naam doet toch zeker vermoeden dat hier wel het mooiste uitzicht van waar dan ook te bezichtigen is. We parkeren voor 60 rand op de parkeerplaats en wandelen, gewapend met alle camera’s die we bezitten (die van LvB is al wat gedateerd, na 10 opnames raakt de batterij al leeg, back-up verzorgd door telefoons..) naar dit raam van de Schepper. Valt een beetje tegen, klein balkonnetje, geen weids uitzicht, maar een toch relatief smalle doorgang op een (zeker wel) adembenemend tafereel. Op deze zondag is de view van de Almachtige mooi, maar niet een absoluut hoogtepunt.

Moegestreden en warm van de felle zon en hoge temperatuur vluchten we naar de airco Ford om het laatste stukje van deze dag te rijden.

We vinden onze verblijfplaats Laughing Waters Guest House zonder probleem. Na het aanmelden van het hek langs de R536 is het nog een kwartiertje over een smalle zandweg, dwars door de citroen en macadamia velden met prachtige bomen. Schitterende omgeving!

We worden hartelijk ontvangen door Heather en John en ze laten de kamers en de koelkast met bier zien. LvB doet direct onderzoek naar de biervoorraad en snort tevreden dat een speciaal soort draught beer aanwezig is, maar daarover later meer.

*Even uitblazen op het mooie terras. NvB aan de telefoon pratend met T en E, voornamelijk over poep…*

We eten salade van tomaten en mozzarella, Thaise curry en 3 keer Fish and Chips: degelijke kost. Moe, vol van indrukken, slaperig gaan we rond 2100 naar de kamers. Wat een topdag!

Nu toch vooral luipaard liefhebber Dirk