Zuid Afrika 6 nov 2017, Hazyview

door DJB
•
06 nov, 2017
•

Vandaag stond in het teken van rust en watervallen.

Dat behoeft enige uitleg. Het rust gedeelte zal voor iedereen duidelijk zijn. De afgelopen dagen met lange uren en vele indrukken zijn een goede aanleiding om deze dag rustig te beginnen. We zijn om 08.45 aan het ontbijt (langer in bed liggen dan de 10 uur van 2130 tot 0730 levert op mijn leeftijd ernstige rugwonden op), dus nog relatief vroeg, maar allen opgewekt en fris. Daarna nog meer koffie en thee en plannen maken voor de dag. LvB en P. overleggen met guest house eigenaar John (NvB en ik doen net of we meeluisteren) en John heeft een schat aan tips op onze vraag of de watervallen leuk zijn. Er wordt een route opgesteld die ons lang 5 watervallen (the ‘big five’ van falls nabij Graskop) en een goed lunchrestaurant voert. Dat levert een relaxed dagschema op. P. en LvB hebben de route uitgezet en John heeft her en der kruisjes (en wat vage strepen) op de kaart getekend zodat we goed voorbereid aan deze dag beginnen.

Rond 10.30 vertrekken we en nemen eerst een foto van de prachtige Jacaranda boom hier vlak bij de oprit van ons gasthuis.

Uit wiki: Jacaranda mimosifolia is misschien wel de mooiste boom op aarde. De bloemen zijn diep blauw/paars van kleur en klokvormig. Zijn bladeren hebben wel iets weg van een varen. De boom kan in de volle grond wel meer dan 10 meter hoog worden.

De eerste waterval is de Lone Creek Waterval.

De tweede waterval is de Bridal Veil Falls. Deze waterval neemt de vorm aan van een bruidssluier en dat werkt bij de “Say Yes to the Dress” kijkers P. en NvB natuurlijk als een magneet. Geen andere toeristen, toegangsprijs bij deze verlaten plaats (dat dan weer wel) is 5 rand, dus geen belemmeringen om te genieten. Nu is het de afgelopen periode erg droog geweest en dat levert dus niet een bruisende bruidssluier waterval, maar meer een lauw straaltje, met weinig tot geen huwelijksuitrusting ingrediënten. Er wordt direct besloten om cijfers te geven aan alle watervallen opdat we de informatie op dit blog statistisch kunnen versterken.

We vervolgen onze weg naar de MacMac Falls. We zien het volgende tafereel:

*MacMac Falls door ons op de foto gezet*

Thuis uiteraard nog even op internet gekeken waar die naam vandaan komt (vergeten) en een foto gevonden van de MacMac die normaal falls bij gewoon/veel regen:

*MacMac Falls bij normale waterhuishouding*

De attente lezer zal zien dat er bij onze aanwezigheid een enkel straals waterval was te observeren en dat het internet de MacMac met dubbele straal levert. Betekent overduidelijk dat wij de Mac waterval hebben mogen waarnemen en niet de MacMac… Waardering in punten wordt later genoemd.

De Lisbon Falls die we daarna bezoeken is gewoon een degelijke waterval. Geen poeha, niks dubbel, alles stroomt naar wens.

Wel is hier het aantal prullaria verkoop gelegenheden veel groter dan bij de andere Falls. Moet toch betekenen dat deze waterstroom vaker wordt bezocht door toeristen, maar daar hebben we tijdens onze watervalvergelijkingstest niets van kunnen ontdekken. (die verkoop van kleine houten olifantjes en kleden en houtsnijwerk kan beslist niet als de motor van de economie (Schiphol, Rotterdamse haven) worden gezien. We hebben deze dag niet één toerist zen onderhandelen, laat staan kopen).

Via een weg vol met Potholes komen we bij de laatste van de big five Falls; de Berlyn Fall.

Potholes zijn gaten in het wegdek waar weg- en waterbouw nog niet aan toegekomen is om deze te vullen cq repareren. Veel fraaie (veelal ronde) beschadigingen in het wegdek met als lastig onderdeel dat van afstand moeilijk is in te schatten hoe diep. Gelukkig staat de Ford op stevige 265/60 R 28 banden, dus we kunnen een stootje hebben, maar soms rammelt het flink!

De scores van onze volledig objectieve vakantie waterval beoordelaars:

	Lone Creek	Bridal Veil	MacMac	Lisbon	Berlyn	Gemiddeld
NvB	8	4	6	7	6	6,2
LvB	7	6	7	8	7	7
P	8	3	7	9	6	6,6
D	6	na	4	6	3	4,8

na = niet aanwezig

Opvallend is de hoge gemiddeld hoge score van LvB: deze heeft later aangegeven dat de Niagara Falls en de Victoria Falls een 12 of 13 krijgen. Deze persoonlijke schaalinterpretatie laat dit onafhankelijk objectieve onderzoek wel in een ander daglicht staan..

Na al deze inspanning de hoogste tijd om wat te eten. John heeft ons gewezen op het Potluck Boskombuis restaurant, gelegen op 1 km afstand van de weg (=Panorama Route) nabij de drie Roundavels. John heeft ook aangegeven dat het er erg druk is dus of 1200 aankomen óf 1430. We zijn rond half drie bij de uitspatting en hebben direct een plaatsje. De chef van dit etablissement is een wat gezette negerin die boven flink rokende, op hout gestookte BBQ’s en ovens, de scepter zwaait. En hoe. Op het menu staan fraaie gerechten, fris en bieren een beperkte wijnvoorraad: rood of wit. We genieten volop van het ons door vriendelijke mensen geserveerde eten en drinken en ook van het fraaie uitzicht. Zowel richting keuken/kookplaats als richting rivier. Kijk maar:

Bij vertrek noemt NvB bij het volgende plaatje ik zie een varken en een buffel… (voor de niet weters NvB is geboren en getogen in Zegge)

Na afloop nog even een korte toiletpauze voor de terugreis naar ons Guest House, maar veel zaken gaan hier niet ongemerkt voorbij:

We zijn om 1700 terug in ons Laughing Waters Guest House en genieten van een steenkoud biertje en lezen en relaxen wat in de tuin en bij het zwembad.

Rond 1900 verzamelen de gasten die hier eten zich in de centrale hal (wij vieren en een jong stel uit Nederland) en we praten gezellig over het weer, de ervaringen van de afgelopen dag, het leven in Hazyview, potholes, levensverzekeringen en meer: kortom toeristen talk. Het is op de achtergrond flink aan het onweren, we horen niet veel maar de bliksemflitsen zijn hevig en indrukwekkend. Net voordat we aan tafel gaan valt de stroom uit. Pikkedonder. John haalt wat kaarsjes en lantaarntjes, wij halen onze zaklampen. “Africa” lispelt John. Of hij hier mee aan wil geven dat dit soort zaken hier vaak voorkomen of dat het ergernis is wordt niet geheel duidelijk. We leren overigens van Heather dat stroomuitval het afgelopen jaar pas één keer eerder heeft plaatsgevonden (dat is minder dan in Hoofdorp..), het zal dus wel een toeristen-gerust-stel-opmerking zijn.

Omdat LvB het liefst eet met de stadionverlichting aan (ik eet niet lekker als ik mijn bord niet zie) wordt er maast zijn bord een extra lampje gezet. Zo genieten we in de schemer van een heerlijke quiche als voorafje. Sirloin, Fish & Chips en Beefreepjes als hoofd en iets met chocola toe.

Rond 2130 gaan we al zaklampend naar onze kamers. Jammer dat de plafondfan niet draait, wordt een warme nacht…

Genoeg watervallen gezien Dirk