Elbe 25 mei 2019, Oostende

Dat slapen aan boord is voor mij, zeker de eerste nachten, een beproeving. In 1959 waren de mensen gemiddeld 50 cm kleiner dan vandaag de dag, mijn kooi is niet veel langer dan 185 cm, dus altijd gekruld of met voeten klem, De kooi is ook 50 cm breed, daar gooit mijn postuur ietwat roet in het eten. Afijn, veel wakker en draaien en om 06.30 eruit. De kombuisvrijwilligers zijn dan al enige tijd druk bezig. Ontbijt, voorbereiden lunch, snacks voor de bezoekers op de vaartochten en meer.

Het ontbijt om 07.30 is wederom voortreffelijk, de omelet smaakt goed. PS geeft een korte briefing na het ontbijt aan bemanning en passagiers. Weersverwachting, hoog- en laag water, en de vaartochten. Dat laatste houdt ons nog in spanning, er is nog niets bekend.

Schoonmaken. Na het ontbijt wordt er schoongemaakt. Stofzuigen, dweilen en soppen van de “openbare ruimtes”. Mijn bijdrage is het schoonmaken van de 4 WC’s, een eervolle taak. Hoort erbij!

PS heeft aangegeven dat de eerste vaartocht om 11.30 zal beginnen, dat geeft tijd om te oefenen met de MOB (man overboord boot) te oefenen. Wettelijk voorschrift is dit op gezette tijden te oefenen en aangezien we hier BB voor de wal liggen is het te water laten van de MOB (aan stuurboords zijde) goed te doen (In Maassluis ligt de Elbe altijd stuurboord voor de wal). Goede oefening!

PS en delegatie komen terug met de laatste informatie: drie vaartochten op zaterdag wordt twee, er zijn weinig kaartjes verkocht. “De Organisatie” van Oostende Voor Anker heeft reclame en boeken voor een vaartocht met de Elbe van 2 uur uitbesteed aan de lokale VVV. Die heeft er kennelijk niet al te veel werk van gemaakt, want er zijn voor tocht één 15 kaartjes verkocht en voor vaartocht twee 10. Voor de laatste trip van zaterdag is er slechts één kaartje verkocht, dus deze vaartocht is gecanceld.

Improviseren. Actie.

Een delegatie van de Elbe bemanning (met de beste overredingskrachten) gaat de kade op om passagiers te ronselen! Dat werkt. In relatief korte tijd kan er door charme, takt, overtuiging en vooral enthousiasme een flink aantal kaartjes worden verkocht. Hulde.

We vertrekken om 11.30 met 55 passagiers aan boord voor de eerste trip.

Met 82 personen aan boord varen we de haven van Oostende uit. Het is heerlijk weer en iedereen is enthousiast. De ervaring leert al snel dat je onze gasten in diverse categorieën kan indelen. Zo zijn daar de allesweters, die voornamelijk aangeven dat dit niet klopt, dat anders had moeten staan en dat bij de buren alles beter is geregeld of onderhouden. Beste tactiek, leer ik hier van onze ervaren bemanning is veel knikken, veel “goh” en vooral veel laten praten. Dan de categorie die we iets van varen en schepen weet, maar die soms met wat lichte schroom een gerichte vraag stelt. Als derde de absolute niet kenners (een kleine vraag: “is dat de voorkant van het schip”, of, “heeft U ook een toilet aan boord”) die je overvallen met een vraag (vaak meerdere) waarbij je goed je gezicht in de plooi moet houden en geïntersseerd blijft. Uiteraard zijn ale schakeringen in categorie mogelijk.

De vaartocht zelfs voert de haven van Oostende uit, een korte tocht langs de kust met veel flats, one-eighty en weer terug naar de haven. In totaal 5 kwartier varen, een 20 minuten meren en ontmeren en ruim een half uur ganway-perikelen tijd.

De sfeer aan boord is erg goed, passagiers én bemanning glunderen en genieten.

We zijn om 13.30 weer gemeerd (wat vertraging door in en uitgaande scheepvaartverkeer in de havenmond) en de 2e vaartocht staat gepland vanaf 15.00 uur.

Direct na het aanmeren gaat de ronselploeg weer aan het werk. Duidelijk is geworden dat de Elbe niet direct “in de loop” van het evenement is gemeerd. We liggen duidelijk op een ver weg plekje en dat trekt minder publiek. Voor ons ligt het galjoen Lé Galion gemeerd. (Dit unieke schip is een replica van het type schepen dat gebouwd werd vor de Spaanse Kroon en haar expansie over de wereldzeeën van de 16e tot de 18e eeuw. De schepen hadden voornamelijk als opdracht handel te voeren tussen Spanje. Amerika en de Filipijnen. Ze werden in het scheepsjargon ook wel Indische Vaart genoemd) Hier geen problemen met bezoekers. Waarschijnlijk geïnspireerd door Zwartbaard, Pirates of en Johnny Depp staan de mensen rijen dik aan de kade om een glimp te werpen op dit galjoen. De meeste Elbe adepten vinden het hele schip maar zo zo met overdreven opgeplakt hout op de stalen romp en meer nep, maar dat hindert het Belgische publiek geenszins. Rijen. Gelukkig lukt het onze PR mensen om weer een 50 man te overtuigen dat met de Elbe meevaren verre te prefereren is boven een bezoek aan een nepgaljoen..

De tweede vaartocht verloopt spoedig. Het goede weer houdt aan.

We zijn om 17.10 weer gemeerd en de dagtocht passagiers verlaten het schip. Rust en routine keren terug aan boord van de Elbe. Biertje, kletsen over de vaartocht, het weer, het stappen, het eten, België, voetbal, drank, weer België en meer. Onder het genot van een biertje wachten we op het diner. We worden weer verwend. Kip kerrie, sla, groenten, diverse aardappelgerechten en Het Elbe Toetje (goed gesuikerde yoghurt met vage vruchtensmaak) en ook nog vers fruit. Heerlijk.

Het stappen in de avond is al iets minder, er blijven wat meer mensen aan boord, nu ga ik echt een keer lekker lang slapen, even kort op de wal en dan terug. Een rustige avond.

Ik ga om 23.00 te kooi.

 

Vaartocht onder de knie krijgende Dirk.