Ninghai 9 nov 2012, Tijdzone

Uiteraard eerst weer even terug in de tijd…
Koopvaardijschepen werden daarom uitgerust (ja, ’t is weer even uit mijn vaartijd) met een Chronometer. Dus niet zomaar een zakhorloge of iets met batterijen, of een Seiko, nee een heuse Chronometer, ook wel Tijdmeter genoemd. Geplaatst in een speciaal houten kistje, soms cardanisch opgehangen en vaak van (Oost) Duitse origine (waarom niet Zwitsers weet ik niet). In het kistje ook De Sleutel. Hiermee kon de Chrono worden opgewonden. Een speciaal klusje voor de 2e stuurman, die eenmaal per etmaal, het liefst op een vaste tijd de Chronometer moest aandraaien (tegen de klok in!) met een door de Maatschappij aantal voorgeschreven slagen. U merkt het al: een verantwoordelijke klus. Naast de tijdmeter ook een schriftje met de Stand. Nu wordt het technisch: Die tijdmeter liep, ondanks duur en speciaal, natuurlijk nog niet helemaal gelijk met de Atoomtijd (zelf googelen), sterker, er was ook nog wat verloop. De Sparks (in een eerder artikel genoemd) was verantwoordelijk voor het kalibreren van de tijdmeter. Diverse radiostations (konden sommige sparksen slechts met moeite vinden) gaven een heldere piep op precies het hele uur en dan was het zaak de Tijdmeter af te lezen en de tijd te noteren. Het verschil tussen atoomtijd (via die piep) en de Chrono is de Stand. (hoe dit Calibreren in havens werd gedaan (sparks de wal op) weet ik niet meer, maar de navigatie was dan ook wat minder urgent..) Zo kan dus door het aflezen van de Chronoklok en het toepassen van de Stand de exact juiste tijd worden bepaald. De Tijdmeter gewoon even gelijk zetten is volkomen fout: een Chrono moet ongestoord doorlopen!
Omdat vandaag de dag een Blokker horloge met felle oranje band de tijd tot de milliseconde juist aangeeft was ik verrast dat aan boord van Ninghai nog steeds een Tijdmeter aanwezig is. Dubbele GPS navigatie, polshorloges met hartslag, steppenteller, atoomtijd, luchtdruk én GPS, wat blijkt: De Chrono is nog steeds Wettelijk Voorgeschreven!