USA Roadtrip 2023, vr 15 sep, Chicago

Vandaag is het Chicago verkendag. Nu is Chicago immens en wat er in ieder geval op onze (P+D) lijst stond was The Bean. (Cloud Gate is a public sculpture by Indian-born British artist Anish Kapoor, that is the centerpiece of AT&T Plaza at Millennium Park in the Loop community area of Chicago, Illinois. The sculpture and AT&T Plaza are located on top of Park Grill, between the Chase Promenade and McCormick Tribune Plaza & Ice Rink. Constructed between 2004 and 2006, the sculpture is nicknamed "The Bean" because of its shape, a name Kapoor initially disliked, but later grew fond of. Made up of 168 stainless steel plates welded together, its highly polished exterior has no visible seams. It measures 33 by 66 by 42 feet (10 by 20 by 13 m), and weighs 110 short tons (100 t; 98 long tons).

Dit omdat F+C hier op een eerdere USA trip zeer fraaie foto’s van hadden gemaakt (had te maken met jetlag en al om 05.00 uur aanwezig, een tijdstip dat de meeste [alle] toeristen nog in diepe slaap verkeren). Helaas is door allerlei wegwerkzaamheden en onderhoud het wegdek rond deze Boon niet of amper toegankelijk en dan nog van flinke afstand. Jammer.

Niet getreurd, dit Roadtrip gezelschap had al direct een alternatief voorhanden: Chicago in 1 dag verkennen is onmogelijk, even het centrum rondlopen is zeker niet doenbaar (Chicago DownTown is immens groot en ik ben al geen fan van [lange..] wandelingen), we gaan met de bus! Gewoon een Tourbus of HopOn-Off Bus om in de Amerikaanse traditie van een ”See Europe in 3 days” Tour met gezwinde spoed te stad rond te toeren en te genieten van de uitzichten. Goed plan!

 We starten met het ontbijt, gewoon hier bij het hotel, keurig verzorgd, met zelfs drinkbare koffie..

Ik heb steeds verteld dat we in Chicago logeren deze dagen, maar de waarheid gebiedt te vertellen dat het Hotel (Residence Inn by Marriott Chicago Deerfield) is gevestigd in Deerfield, een Village (plaats) in Illinois. Beetje vergelijkbaar met Ryanair die adverteert met vluchten naar Amsterdam (maar je landt in Eindhoven) of Brussel (dan zit je in Charleroi). Afijn, samengevat we bivakkeren in een verre buitenwijk van Chicago.. Even een idee van de afstand van ons hotel naar Downtown:

Nu is parkeren met een auto in het Centrum een ramp: druk, zeer duur en veel zoeken. Ook hier improvisatie van de Roadtrip Stuurgroep: we gaan met de trein! Er is een station op vier autominuten met een gratis parkeerplaats, een treinkaartje kost niet meer dan 6 $, win-win. Op naar Lake Cook Road Station. Hier pendelt de Metra uit het Milwaukee District North van Fox Lake naar Chicago en terug. De trein die wij beogen is om 09.29 in Lake Cook Road en de reis naar Chicago CUS is ongeveer een uurtje, aankomst gepland om 10.22. Treinspecialisten F+D zijn uiteraard zeer verheugd om deze, zelfs hun onbekende trip, te ervaren. (de trein had overigens wel een kleine 20 minuten vertraging..)

Als we op CUS (Chicago Union Station) perron uitstappen en m.b.v. diverse roltrappen op straatniveau zijn aangekomen gaat de werkelijkheid van Chicago direct van start. Wat een gebouwen. Wat een drukte. Wat een auto’s. Het kan niet anders dan dat hier op grondniveau op diverse plekken nooit zonlicht het plaveisel zal beroeren, zoveel hoge gebouwen, met zoveel schaduw. Het is overigens heerlijk weer, ongeveer 22 graden en een blauwe onbewolkte lucht. We hebben op de route naar de bus een Starbucks gepland voor de noodzakelijk koffie (F+C nemen deze keer de gore thee voor lief en plannen choco), maar het is er zo druk dat we niets bestellen of gebruiken (behalve de toiletvoorziening). Moeten we wel even 20 minuten op de BigBus wachten, staand want hier geen bushokjes. (de dame die de tickets verkoopt staat hier, nadat ik gevraagd had of haar baas geen stoeltje kon missen, de hele dag te staan..)

De volgende foto’s geven volgens mij een goede indruk van het Chicago geweld! We hebben 238 foto’s genomen, het is een selectie... Nog te vermelden is dat in deze bus weliswaar oordopjes aan de passagiers worden verstrekt om informatie over gebouwen, standbeelden en meer door te geven (gebruikelijk op deze busritten), maar wij hebben chauffeur Charlie. Een ras Chicagonaar(nees?). Hij noemt de hele rit (2 uur!) alle bezienswaardigheden en geeft veel informatie door. Daarnaast ook anekdotes, stoere verhalen, sagen en legendes van het Chicago van toen en nu. Charlie is ook Democraat want bij het Trump gebouw werd het woord trump niet genoemd, maar een omschrijving van iets vies. (sorry folks. I’m no a fan..). Bij het passeren van het Chicago Bears Stadium werden overigens ook alle Packer fans en het Lambeau field op gelijke wijze aan de kant geschoven, Chicago, dat is het! (voor de niet kenners: Chicago Bears en Green Bay Packers is het Feijenoord – Ajax van de NFL)

En dan nu die foto’s:

We stappen rond 13.00 uit de bus en vinden direct een fraaie lunchgelegenheid aan de Chicago river. Het bestellen duurde even, maar dan zijn de broodjes en fris er ook binnen 20 minuten. Geen fast, maar al klaar staand food.. O’Briens Riverwalk Café! Daarna wandelen we langs de River Walk richting het CUS, we willen graag de 14.35 trein halen, want de eerstvolgende trein daarna gaat pas om 15.55. (vertrekt allemaal wel op tijd, maar een wat andere frequentie dan in de Randstad).

Ook op de terugreis worden onze kaartjes gewoon geknipt (de verbaasde stem van F. “ze knippen hier de kaartjes..” [van de heenreis] was niet van toepassing, we wennen snel), door een vriendelijke conducteur!

Om 15.30 weer terug bij ons Lake Cook Road station en direct even naar de Supermarkt voor wat boodschappen voor de lunch morgen en wat eenvoudigs voor vanavond. We zijn moe en warm en rozig en plannen een zeer rustig vertoeven in de (grote) hotelkamers. Biertje mee.

Wat een ervaring dat Chicago, met recht een wolkenkrabber stad! Morgen flinke verplaatsdag op weg naar Detroit.

Nog steeds Green Bay Packers fan, maar ook wel Chicago stad liefhebber Dirk