USA Roadtrip 2023, za 16 sep, Chicago – Detroit

Vandaag een flinke afstand te overbruggen, dus flink wat autotijd en minder gelegenheid om musea, bijzonderheden, culturele hoogtepunten, etc. te ontdekken.

Keurig, wel standaard, ontbijt bij hotel. Om 08.35 op weg. Zelfs op zaterdag is er veel verkeer op de weg van Chicago Deerfield naar Chicago Downtown. Weliswaar gewoon een 8-baans highway, maar er zijn veel wegwerkzaamheden die mede door de vele korte invoegstroken zorgen voor stotterend verkeer. Om niet in één ruk naar Detroit te stomen is er in Chicago nog een kleine tussenstop ingepland. F+C zijn grote fans van het Blues Brothers gebeuren (film en veel zaken daaromheen) en willen graag van de gelegenheid gebruik maken om nog één keer over de brug te rijden waarin de bekende scene uit de film is opgenomen de Blues Brothers Bridge Jump (zie deze You Tube https://www.youtube.com/watch?v=QTOg4aYGtdY). Of daar in ieder geval een foto maken. F. heeft de route gepland en we rijden door een “wat mindere” buurt richting brug. Wat minder is gelukkig niet billenknijpend eng, maar er is veel vuilnis, veel rommel, en er zijn veel verwaarloosde en lege, dichtgetimmerde, huizen. Maar er zijn ook gezellig met elkaar keuvelende buren en spelende kinderen te zien, dus misschien dat we door de berichten die we over zo’n wijk door de media krijgen voorgeschoteld, ertoe bijdragen dat onze mindset wat gekleurd is. Doet me denken aan het uitwisselingsproject van de zoon van F+C die op de middelbare school (kakschool in A’dam zuid) een uitwisseling van leerlingen werd voorgeschoteld met een school in The Bronx in New York. Veel Amsterdamse ouders waren huiverig, want The Bronx in New York was met messen en gevaarlijk en overvallen. De verrassing was echter groot toen er uit New York bericht kwam dat de ouders van de leerlingen in New York onder geen beding wilden dat hun kinderen naar Amsterdam zouden gaan! Stad van blowen en hoeren en drugs en drank en Goddeloos.. Afijn een wat andere wijk is beter dan een wat mindere wijk!

Omdat er bij de vorige overgang een “dwarsopname” van een Welcome to.. bord werd gemaakt heeft F. na het passeren van de brug nog een kleine bijzonderheid op de TomTom uitgestippeld. De staat Indiana grenst aan Illinois en door goed speurwerk en sterk kaartlezen is het Welcome to Indiana gepinpoint en gaan we daar, voordat we de Interstate opvliegen even een foto maken. Goede actie, zo kunnen we overgang van Staten goed blijven volgen en in kaart (foto) brengen.

We voegen in op de Interstate 94 en gaan door een tolweg poortje. In Chicago zelf zijn veel tolwegen uitgerust zonder poortjes: het nummerbord wordt geregistreerd met camera en de rekening volgt.. Dit gedeelte van de Interstate kent nog wel een poortje. We stoppen voor koffie in dorpje Chesterton in Indiana. Normaal gesproken een slaapstad met amper tot geen activiteiten, een oase van rust met 2 prima “even koffie drinken” zaken. Echter, deze zaterdag bleken er veel voorbereidingen voor een Avondfeest in het dorp, met als gevolg file, volle dorpswegen en toeterende, allemaal de weg zoekende oververhitte automobilisten.. We zijn terug gevlucht naar de buiten het dorp gelegen Mc Donalds (want daar hebben ze ook koffie) en ik heb de werkelijk meest gore koffie van deze vakantie (deels) genuttigd..

Dan de Interstate. We maken mijlen! Oplettendheid (uiteraard continue voor de chauffeur, in dit geval ik) was geboden bij de volgende overgang van Staten, namelijk die van Indiana naar Michigan. Tevens de tijdsgrens (we gaan van Central Time naar Eastern Time, de klok gaat een uur vooruit). Ruim een half uur van te voren al de eerste onderlinge waarschuwingen om het Welcome to Michigan bord goed op de foto te zetten. Helaas is ook deze keer een deceptie geworden. De achterbank schoot nog wel een acceptabele opname, maar co-piloot F. is het gelukt om na vorige dwarsopname van de staatsgrens deze keer een opname te maken die volledig werd geblokkeerd door de buitenspiegel van onze eigen auto… Jammer, geen man overboord, maar bij wat voor grensovergangen dan ook krijgt F. geen camera meer in zijn handen:

De rest van de dag hebben we ons Roadtrip avontuur eer aangedaan door daadwerkelijk, behalve een korte lunchbreak op een rest area langs de Interstate keurig On the Road te rijden. Geen spannende zaken, helaas ook weinig fraaie natuur langs de weg, dus daarom foto’s van Onderweg en van de vele BillBoards langs deze weg. Reclame voor allerlei bedrijven, veel aandacht voor Advocaten die NoCure-NoPay allerlei zaken bij aanrijdingen, schade, letsel en ongemak voor je regelen. En veel Jezus..

We zijn om 16.30 nieuwe tijd bij ons hotel. Groot, fraaie kamers, we raken gewend aan dat in en uit Hotels stappen. Diner aan de overkant van het hotel bij Bar Louie, standaard kaart (met overigens deze keer een voortreffelijke niet al te grote hamburger): actieve restaurant tijd: 37 minuten ( binnen, bestellen, eten, afrekenen inbegrepen), maar ook daar raken we aan gewend en zijn er deze keer, allemaal best wel hangerig na de lange reisdag, niet ongelukkig mee!

Morgen Ford Museum bezoeken en dan op weg naar de bootjes in Thorold!!

Steeds meer ervaren Roadtripper Dirk.