Woensdag 11 mei, Borkum - Juist

Een ietwat onrustige nacht, maar door de ligging in de haven al stukken beter dan de droogvalnacht van gisteren. De bemanning ontwaakt om 07.30 uur en na een wat langzame start is de eerste actie het verhalen van de LE naar de ligplaats voor het jacht waar we aan gemeerd liggen. Geeft de eigenaren van het jacht de gelegenheid om te vertrekken wanneer ze willen (in de loop van de ochtend werd er gisteravond aangegeven) en ons wat meer rust en gemakkelijker aan wal stappen.

Een fenomeen waar ik als niet-watersporter mee onbekend bleek is de uitrusting van jachthavens. Overal is gelegenheid om te douchen! Beter dan op menig camping en vaak ruim, schoon en goed uitgerust. Zo ook hier in de jachthaven van Borkum: aan de zijkant van het Hafencafé Burkana, onderdeel des Wassersportvereins Burkana E.B., is een keurig verzorgde ruimte met toiletten, douches en veel warm water. Met deze gegevens in gedachte, waarde lezer, moet ik bekennen dat bij de routeplanning en aanloopmogelijkheden de komende dagen, ik mijn keuze (hoe beperkt ook in deze groep van routine zeilers) toch heb laten beïnvloeden door toilet- en douche mogelijkheden. Getuigt niet van die killer zeil mentaliteit, maar neigt meer naar dat eerder genoemde luxe jachtleven. Afijn, zoveel keus was er niet..

 We komen lekker traag op gang, met thee, koffie, boterhammen en douche. K.S. is wel de meest alerte van de groep: hij koopt, bij de net aan de andere zijde van de pier aangemeerde  Duitse garnalenkotter, verse garnalen. Een tientje voor een kilo! Doe maar twee kilo zeggen B.v.Z. en P.S., ik geef nog weifelend aan: “maar dan wel gepeld toch?”. 

K.S. koopt 2 kilo ongepelde, gekookte garnalen. Lekker voor de lunch.

Om de middagmaaltijd wat extra kracht te geven gaat K.S. wat additionele boodschappen doen. De vriendelijke buren stellen een fiets beschikbaar en K.S. toert naar Borkum om broodjes en cocktailsaus in te slaan. Mijn voorstel tot de aanschaf van lekker zachte witte puntjes (model wattenbolletje) en roze Calvé Cocktail Genot wordt door B.v.Z en K.S. omarmd en door P.S. verguist. P.S. is een fel tegenstander van deze cocktailsaus, die de garnalen zouden verruïneren. Compromis wordt gevonden in Kaiserbrötchen i.p.v. zachte puntjes en dat P.S. geen saus hoeft te nemen..

 Tijdens het fietsavontuur van K.S. gaat P.S. de (on)mogelijkheden van de voorgenomen reis naar Juist verder onderzoeken. Hoogwater bij toegang Juist is cruciaal, dit is rond kwart over acht, we hebben een marge van 17.33 uur tot 23.36 uur, voldoende marge.

B.v.Z. en ik gebruiken de vrije tijd voor een potje schaak. Naast 2 weekendtasjes heeft B.v.Z. een immense boodschappentas meegenomen die volledig wordt bezet door het schaakbord. Voldoende reden om aan te nemen dat schaken een belangrijk onderdeel voor B.v.Z is. Mijn schaakervaring is beperkt. Een vluchtig scannen van het boek Oom Jan leert zijn neefje SCHAKEN in een ver verleden, het in de media volgen van de partij Spasski - Fisher in 1972 en het af en toe in het NRC kijken naar de schaakdiagrammen is de volledige bagage. Actueel een partij schaak spelen heb ik alleen gedaan met mijn vader, die mij leerde hoe de stukken neer te zetten en dat je kon winnen met koning en toren tegen alleen koning. Nog verder verleden.

Vol goede moed speel ik met zwart tegen grootmeester B.v.Z. Ik bluf wat met de Nimzo Indische verdediging (Karakteristiek in deze opening is dat zwart door het paard te pennen druk uitoefent op het veld e4 terwijl hij veld d5 enigszins onder controle heeft. De kenmerkende zetten van deze opening zijn 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4. Het Nimzo-Indisch is ingedeeld bij de halfgesloten spelen en valt onder ECO-code E20), maar dat is meer omdat mijn geheugen veel onnodige informatie opslaat en Nimzo Indisch is zo’n fraai woord..

De partij lijkt ongeveer gelijk op te gaan, er vallen wat pionnen en een verdwaald paard, maar als ik bij mijn flankaanval volledig over het hoofd zie dat mijn toren eraf geveegd wordt is de stelling hopeloos. Ik geef me over. B.v.Z. vermoedt nog even dat ik deze opoffering met opzet heb gedaan, maar ikzelf vind dat mijn onkunde goed is blootgelegd.

De kans op revanche laat ik lopen, P.S. en de inmiddels teruggekeerde K.S. zijn aan het garnalen pellen geslagen. Al snel is duidelijk dat de vaardigheden van pellen van dit tweetal en het tentoongespreide tempo als gevolg hebben dat we pas over 2 dagen garnalen kunnen eten. Die 1,5 kg die een ervaren garnalenpelster per uur haalt ligt niet in het bereik. K.S. is weer het meest doortastend en zoekt een YouTube video op met instructies over hoe te pellen. Dat helpt iets, maar met z’n vieren zijn we tocht al gauw 2 uur bezig om de pelellende te trotseren.

 We lunchen in een heerlijk zonnetje van broodje garnalen en stoere verhalen. Broodje garnalen met thee!

We overleggen over de plannen voor morgen (van Juist naar Norderney) en bespreken wensen en mogelijkheden voor de dagen daarna.

Na de lunch gaan we het grootzeil opzetten. Omdat de 1e keer niet geheel vlekkeloos verliep is het windstille weer in de haven een goede gelegenheid om te oefenen. Nu de klauwval en piekeval aan twee kanten van de mast. Er zijn weinig kikkers, klampen of ogen of om deze vallen te beleggen. De dirk wat losser en we zetten een 2e rif in het grootzeil. Zeil weer vieren en alles netjes schikken. Al doende wordt er ervaring opgedaan met de toch wel aparte uitrusting van de LE 53.

We vertrekken om 16.30 uur en meren weer aan om 16.35 uur bij een ligplaats waar we gemakkelijk zoetwater kunnen laden. Ontmeerd 16.54 uur (deze steeds terugkerende actualiteit in vertrek en aankomst en passages is een ingeslepen onderdeel van dat varen en zeilen!) Om 17.05 zijn we buiten de pieren van Borkum en wordt er koers gezet naar Juist. Een fraaie boeien route, maar ook markering door takken! (Prikken (Duits: Pricke of Prigge), staken, struikbakens of steekbakens zijn boompjes of takkenbossen die gebruikt worden op het wad voor het markeren van kleinere geulen (prielen) en plekken van wantij als kleine bakens (betonning) voor de scheepvaart. Langs de rand van kleine geulen die gebruikt worden voor het aanlanden op bijvoorbeeld Rottumeroog en Rottumerplaat worden boompjes geplaatst, zoals van de es of de berk, zodat duidelijk is waar de vaargeul zich bevindt. Ook takkenbossen werden voor dit doel gebruikt.)

De kruin van de takken is ook van belang:

De wind trekt aan en er vallen buitjes, later gewoon bui.

De kombuisploeg (ik) gaat aan het werk en zorgt voor pitabroodjes met kip en knof. Degelijk en vullend. We eten 2x2 om ongeveer zeven uur. De wind is dan nog wat meer aangewakkerd en het regent flink. Om 19.05 scherp bakboord uit, de approach van Juist.

We zijn om 20.00 bij de haven ingang en verkennen eerst de haven. Dan richting jachthaven alwaar we met veel wind en regenvlagen meren. Dat loopt niet geheel vlekkeloos. Er is al wat wrijving en wrevel ontstaan tijdens het laatste vaargedeelte. Verschillend inzicht over hoe te sturen, wanneer koers veranderen, overleg en handelen. Zonder schade, maar met flinke inspanning lukt het P.S. de LE 53 keurig te “parkeren” in de krappe ruimte aan het eind van de jachthaven.

Regenkleding ophangen en stallen in de WC, een andere plek is niet voorhanden. In het roefje evalueren en nabespreken over wat er nu fout en ongewenst is gegaan. Dat duurt even. Jammer.

We gaan om 23.00 slapen.

Ervaring met regen kleding opdoende Dirk